Στην αγορά κατοικίας της Πελοποννήσου, η πορεία των τιμών παρουσιάζει αισθητή απόκλιση από περιοχή σε περιοχή, καθώς αλλού οι τιμές έχουν σταθεροποιηθεί κι αλλού συνεχίζουν να υποχωρούν και μάλιστα με υψηλό ρυθμό. Σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας FVAT Advisory, εταιρείας παροχής εκτιμητικών υπηρεσιών, τα οποία παρουσιάστηκαν σε πρόσφατη ημερίδα του Ελληνικού Ινστιτούτου Εκτιμητικής, συνολικά στην περιοχή οι τιμές μειώθηκαν με ρυθμό από 5% έως 15% ανάλογα τον νομό, με αποτέλεσμα πλέον οι εμπορικές αξίες να είναι αισθητά χαμηλότερες απ’ ό,τι οι αντικειμενικές τιμές. Η μεγαλύτερη πτώση εντοπίζεται στην Αργολίδα, με κάμψη τιμών της τάξεως του 10%-15%, ενώ σημαντική είναι και η πτώση σε Πάτρα (έως 7%) και Αρκαδία (έως 10%). Στις υπόλοιπες περιοχές, όπως π.χ. η Κόρινθος, η Μεσσηνία και η Ηλεία διαφαίνονται τα πρώτα σημάδια σταθεροποίησης των τιμών. Στην αγορά των Ιονίων Νήσων, το ενδιαφέρον, ιδίως από το εξωτερικό, έχει ανακάμψει σημαντικά την τελευταία διετία, τάση που επικράτησε και το 2014. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι οι τιμές ενισχύονται, ωστόσο είναι λίγο πιο εύκολη η εύρεση αγοραστών. Σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας Proprius, που αντιπροσωπεύει στην ελληνική αγορά την Cushman & Wakefield, καταγράφεται ενδιαφέρον για τα παλαιά παραδοσιακά σπίτια σε επιλεγμένα νησιά του Ιονίου, που διατίθενται σε ελκυστικές τιμές.

Πτώση τιμών που σε ορισμένες περιοχές διαμορφώθηκε έως 15% σημείωσαν οι τιμές των κατοικιών σε επιλεγμένους επαρχιακούς και νησιωτικούς προορισμούς της χώρας κατά τη διάρκεια του 2014. Οπως τονίζουν φορείς της αγοράς ακινήτων σε σχετικές έρευνές τους, η συνολική κάμψη των τιμών σε σχέση με την περίοδο πριν από την οικονομική κρίση προσεγγίζει ή και ξεπερνά το 50%, χωρίς μάλιστα προοπτική άμεσης ανάσχεσης της πτωτικής πορείας για το 2015, πλην ορισμένων περιοχών υψηλού τουριστικού ενδιαφέροντος, που έχουν κατορθώσει να προσελκύσουν εκ νέου αγοραστές, κυρίως από το εξωτερικό. Την καλύτερη εικόνα, συγκριτικά με άλλες περιοχές της χώρας, καταγράφουν οι Κυκλάδες. Η εντονότερη αγοραστική κινητικότητα καταγράφηκε σε Μύκονο, Σαντορίνη και τα μικρά νησιά των Κυκλάδων (π.χ. Φολέγανδρο, Ιο και Μικρές Κυκλάδες). Ωστόσο, παρότι η κατάσταση ήταν κάπως βελτιωμένη σε σχέση με το 2013, η ύφεση στην αγορά παραμένει, υπό την πίεση της υπερπροσφοράς ακινήτων και της έλλειψης ρευστότητας, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει και αναμονή για περαιτέρω πτώση των τιμών. Πάντως, η ζήτηση εκδηλώνεται πλέον σχεδόν αποκλειστικά από ξένους αγοραστές, οι οποίοι επιχειρούν να εκμεταλλευτούν το γεγονός ότι οι τιμές έχουν υποχωρήσει μεταξύ 40% και 50% σε σχέση με τις τιμές που ίσχυαν την περίοδο 2008-2009. Οσον αφορά το τι μέλλει γενέσθαι, η Alpha Αστικά Ακίνητα εκτιμά ότι το απούλητο απόθεμα, που πιθανόν να ξεπερνά τις 50.000 εξοχικές κατοικίες πανελλαδικά, δύσκολα επιτρέπει βελτίωση των συνθηκών στην αγορά. Στην αγορά κατοικίας της Πελοποννήσου, η πορεία των τιμών παρουσιάζει αισθητή απόκλιση από περιοχή σε περιοχή, καθώς αλλού οι τιμές έχουν σταθεροποιηθεί κι αλλού συνεχίζουν να υποχωρούν και μάλιστα με υψηλό ρυθμό. Σύμφωνα με στοιχεία συνολικά στην περιοχή οι τιμές μειώθηκαν με ρυθμό από 5% έως 15% ανάλογα τον νομό, με αποτέλεσμα πλέον οι εμπορικές αξίες να είναι αισθητά χαμηλότερες απ’ ό,τι οι αντικειμενικές τιμές. Η μεγαλύτερη πτώση εντοπίζεται στην Αργολίδα, με κάμψη τιμών της τάξεως του 10%-15%, ενώ σημαντική είναι και η πτώση σε Πάτρα (έως 7%) και Αρκαδία (έως 10%). Στις υπόλοιπες περιοχές, όπως π.χ. η Κόρινθος, η Μεσσηνία και η Ηλεία διαφαίνονται τα πρώτα σημάδια σταθεροποίησης των τιμών.

Πριν λίγες μέρες δύο κορυφαία στελέχη της αγοράς ακινήτων διατύπωναν μία διαφορετική προσέγγιση για την αγορά εξοχικής κατοικίας . Σύμφωνα με αυτή οι φορείς της αγοράς ακινήτων στη χώρα μας –και όχι μόνο- θα πρέπει να επιδιώξουν όχι μόνο να προασπίσουν την περιβαντολλογική ισορροπία αλλά και να χρηματοδοτήσουν πρωτοβουλίες που θα την διασφαλίζουν. Επισήμαναν ότι η αγορά ακινήτων είναι πλήρως εξηρτημένη με την υπόθεση της προστασίας του περιβάλλοντος καθώς το δεύτερο είναι εκείνο που λειτουργεί καταλυτικά στη ζήτηση προσφέροντας υψηλές υπεραξίες για επενδύσεις που συνταιριάζουν αρμονικά με το περιβάλλον. Στη περίπτωση μάλιστα της Ελλάδας η οποία επιθυμεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αγορά εξοχικής κατοικίας της Μεσογείου η τοποθέτηση αυτή μπορεί να αποδειχθεί «ικανή και αναγκαία συνθήκη» για την πραγματοποίηση του σχεδιασμού. Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο. Το ισπανικό υπόδειγμα εξοχικής κατοικίας το οποίο αγνόησε τις περιβαντολλογικές ιδιαιτερότητες των περιοχών στις οποίες εφαρμόστηκε φαίνεται ότι κάθε μέρα που περνά βουλιάζει πιο πολύ σε αδιέξοδο. Η γειτονική μας Ιταλία έχει να παρουσιάσει και τις δύο όψεις του νομίσματος. Η οικολογική ευαισθησία της Τοσκάνης έχει γίνει το καλύτερο προωθητικό εργαλείο για την τουριστική αξιοποίηση της περιοχής ενώ οι ακραίες πρακτικές που εφαρμόσθηκαν στον ιταλικό νότο δημιούργησαν προβλήματα που δεν έχουν ακόμα ξεπερασθεί. Με δεδομένη την μελλοντική πορεία της τουριστικής βιομηχανίας όλα δείχνουν ότι το επόμενο στάδιο του τουρισμού σε ανεπτυγμένες τουριστικά χώρες δεν θα είναι ο τουρίστας αλλά ο επισκέπτης και ο ταξιδευτής. Δύο ομάδες καταναλωτών οι οποίοι δεν ικανοποιούνται μόνο με το παραδοσιακό τουριστικό σέρβις αλλά αναζητούν να ανακαλύψουν και το άλλο, το άγνωστο πρόσωπο, του τόπου Αυτοί , ήδη είναι οι σημερινοί και οι χθεσινοί αγοραστές εξοχικής κατοικίας και το ζητούμενο είναι να βρεθούν τρόποι για να γίνουν περισσότεροι. Η ύπαρξη αυτού του κοινού προστατεύει από την άλλη πλευρά και το ίδιο το περιβάλλον αφού αποκλείονται οι «τερατώδεις» αναπτύξεις του ισπανικού μοντέλου. Για όλους αυτούς τους λόγους η υπόθεση προστασίας του περιβάλλοντος δεν αφορά μόνο το Δημόσιο αλλά και όλους εκείνους που ζουν από αυτό. Και ανάμεσα σε αυτούς είναι και οι άνθρωποι που ασχολούνται με την αγορά ακινήτων οι οποίοι έχουν δύο λόγους να είναι πιο ευαίσθητοι αφού εκτός από το «ψωμί» τους θα πρέπει να προστατέψουν την υπόληψή τους από το άγος των …καταπατητών

Στα εξοχικά οι ξένοι αγοραστές αναλαμβάνουν τη σκυτάλη έχοντας πραγματοποιήσει το 60% σχεδόν των συναλλαγών που κατέγραψε η έρευνα της ΕΠΠΑ, χωρίς όμως η Ελλάδα να έχει καταφέρει να πείσει τους πολίτες τρίτων χωρών να αγοράσουν ακίνητο στην Ελλάδα με το αβαντάζ της βίζας, γεγονός που καταδεινύεται κι από τα στοιχεία του Enterprise Greece.

Ως προβλήματα παρουσιάζονται

Η ασυγκρότητη προσωπική ιδιοκτησία, όταν σε άλλες ανταγωνιστικές χώρες προσφέρονται «φρέσκα συγκροτήματα» κατοικιών με άριστες υποδομές, σε τιμή τουλάχιστον διπλάσια από visa fee της Ελλάδα (>500.000€ ανά βίζα).

Η ποιότητα, κόπωση και διασπορά των ακινήτων τα οποία αποτελούσαν κατοικίες των ιδιοκτητών τους και δεν προσφέρουν στο στοχευμένο επενδυτικό κοινό κανένα από τα ουσιαστικά πλεονεκτήματα που αναζητεί στην Ελλάδα (υποδομές, πρότυπη ποιότητα κατασκευής, ασφάλεια, ευκολία πρόσβασης, ποιότητα ζωής καθ'όλο το έτος)

Η χαμηλή έως ανύπαρκτη μισθωτική απόδοση της προσφερόμενης επένδυσης, καθώς η αγοραστική δύναμη του εγχώριου πελάτη έχει πληγεί βάναυσα τα τελευταία χρόνια.

Από την άλλη πλευρά οι «γνώστες» Ευρωπαίοι της ελληνικής πραγματικότητας, προβαίνουν σε αγορές εξοχικών ακινήτων, στηρίζοντας την κτηματαγορά έχοντας πλέον εντρυφήσει και αποδεχθεί τις όποιες τεχνικές ή «πολιτισμικές» διαφορές στο χώρο των ακινήτων. Το Ευρωπαϊκό αγοραστικό κοινό ξεπερνά τους πολίτες Τρίτων χωρών σε αριθμό με μια αναλογία πάνω από 3 προς 1.