Σε «χαρτογράφηση» της ελληνικής αγοράς ακινήτων η εφημερίδα die Welt καταλήγει ότι παρά την κρίση οι τιμές των παραθαλάσσιων ακινήτων έχουν ανέβει και πάλι στα ύψη. Πλεονέκτημα οι ανοιχτές παραλίες.

Αν συγκρίνει κανείς τις τιμές των ακινήτων σε ελληνικά τουριστικά θέατρα κοντά στη θάλασσα δεν θα πιστέψει ότι πρόκειται για την ίδια χώρα με ποσοστό ανεργίας που ξεπερνά το 28%, με περικοπές στα μηνιαία εισοδήματα και με αδυναμία πολλών να εξυπηρετήσουν τα στεγαστικά τους δάνεια. Και όμως, ο  επικεφαλής του μεσιτικού γραφείου Engels & Völkers στη Ρόδο τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση για τα 13.000 ευρώ το τετραγωνικό, που πουλάει εξοχικές κατοικίες στο νησί, όταν η αγορά κατοικιών στις πόλεις έχει σπάσει.

Στο παράδειγμα της Ελλάδας φαίνεται καλύτερα από οπουδήποτε αλλού πόσο μεγάλη είναι η διαφορά των απλών ελλήνων ιδιοκτητών με τους εύπορους ξένους που έρχονται να επενδύσουν στην ελληνική αγορά ακινήτων. Ενώ οι τιμές στις μητροπόλεις έχουν πέσει κατακόρυφα στα τουριστικά θέρετρα έχουν μείνει στο ίδιο επίπεδο, ίσως να έχουν και αυξηθεί. Όποιος λοιπόν ψάχνει εκεί για ευκαιρίες θα απογοητευτεί. Ο Κρίστιαν Σάιρερ, επικεφαλής του μεσιτικού γραφείου Global Immobilien Service G.I.S. στο Αουγκσμπούργκ, ειδικευμένου στα ακίνητα στην Ελλάδα, συμφωνεί ότι η κρίση στην αγορά θερινών ακινήτων ανήκει στο παρελθόν. «Στο απόγειο της κρίσης οι βίλες με θέα τη θάλασσα κόστιζαν 15% με 20%, λιγότερο από ό,τι το 2007. Στο μεταξύ οι τιμές έχουν αυξηθεί. Οι αγοραστές έρχονται και πάλι μαζικά. Από τον περασμένο Φεβρουάριο βιώνουμε ένα πραγματικό 'μπουμ'».

Εκτός από τους Βρετανούς, Γερμανούς, Ολλανδούς, Αυστριακούς και Ελβετούς η ελληνική αγορά ακινήτων έχει ανοίξει και για ενδιαφερόμενους από την Μ. Ανατολή που ψάχνουν για καλοκαιρινή κατοικία στην Ελλάδα. Αντιπρόσωπος  ξένου μεσιτικού γραφείου στην Ελλάδα αναφέρει ότι πολλοί πλούσιοι Αιγύπτιοι, Ισραηλινοί και Λιβανέζοι ψάχνουν στην Ελλάδα σπίτι ως σίγουρο καταφύγιο από τις κρίσεις στις χώρες τους. Από τη Γερμανία έρχονται πολλοί αγοραστές για να χτυπήσουν ευκαιρίες στην Πελοπόννησο, στις ακτές της Θεσσαλίας ή σε ένα από τα 1400 νησιά, αλλά οι περισσότεροι φεύγουν απογοητευμένοι χωρίς να βρουν χαμηλές τιμές. Μια άλλη κατηγορία γερμανών αγοραστών είναι γιατροί, δικηγόροι και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες. «Ψάχνουν για βίλες θεωρώντας ότι είναι καλή επένδυση για να αυξήσουν το κεφάλαιό τους», λέει ο μεσίτης Κρίστιαν Σάιρερ.

Το πλεονέκτημα της Ελλάδας σε σχέση με την Ισπανία ή την Πορτογαλία είναι ότι οι ακτές της δεν είναι χτισμένες με τεράστια συγκροτήματα κατοικιών από μπετόν. Το άλλο προτέρημα της Ελλάδας είναι ότι οι τιμές για αγορά γης είναι χαμηλότερες από όλες τις άλλες μεσογειακές χώρες. Η ελληνική κυβέρνηση στηρίζει αυτή τη ζήτηση δίνοντας άδεια παραμονής πέντε χρόνων με δυνατότητα παράτασης σε όσους αγοράζουν ακίνητο αξίας πάνω από 250.000 ευρώ. Επίσης για να προσελκύσει αγοραστές μείωσε το φόρο αγοράς ακινήτου από 10% σε 3%, γεγονός που συμβάλλει στο να ανέβουν στα ύψη οι τιμές αγοράς. Μεγάλο μειονέκτημα η έλλειψη κτηματολογίου.

Στη γερμανική εφημερίδα δίνονται τέλος οδηγίες για το οικονομικό σκέλος όσων θέλουν να αγοράσουν ακίνητο στην Ελλάδα με την επισήμανση να είναι κοντά στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη ή την Κρήτη όπου υπάρχουν πτήσεις καθημερινά προς τη Γερμανία και τον χειμώνα..

Πριν λίγα μόλις χρόνια στις τουριστικές περιοχές της Ελλάδος επικρατούσε κλίμα υπεραισιοδοξίας. Η οικοδομή ήταν σε πλήρη άνθηση και πρόσφερε απασχόληση όχι μόνο στους ντόπιους αλλά και σε οικονομικούς μετανάστες. Ο καθένας που είχε στην κατοχή του ένα μικρό κομμάτι γης φαντάζονταν τον εαυτό του ως κατασκευαστή. Γνωρίζω ανθρώπους ,που δανείζονταν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από τις τράπεζες για να κτίσουν τέσσερα σπιτάκια και που προσδοκούσαν υπεραξίες έως και 100% σε τρία χρόνια. Οι πιο τολμηροί έκαναν όνειρα για πωλήσεις από τα …σχέδια. Και ήλθε η κρίση που εγκλώβισε χιλιάδες ανθρώπους στο όνειρό τους . Τότε αποδείχθηκε η γύμνια ολόκληρης της ελληνικής αγοράς ακινήτων.

Η αλήθεια είναι ότι σήμερα το αδιάθετο απόθεμα των εξοχικών κατοικιών εκτιμάται ότι ξεπερνά τις 50.000 και μέρα με την μέρα αυξάνεται καθώς σε αυτό προστίθενται και άλλα από εκείνους που βρίσκονται σε οικονομική στενότητα. Πρόκειται για ένα πρόβλημα, που οι διαστάσεις του δεν είναι μόνο στενά οικονομικές αλλά και κοινωνικές. Σε πολλά μικρά νησιά , το φαινόμενο των οικογενειών που αναζητούν καλύτερη τύχη στα μεγάλα αστικά κέντρα μέρα με την μέρα απλώνεται. Οικονομικοί μετανάστες ,που δούλευαν στην οικοδομή επιστρέφουν στην χώρα τους ή βολοδέρνουν στην Αθήνα και στις άλλες μεγάλες πόλεις αναζητώντας μεροκάματο. Και τους τελευταίους μήνες αυξάνεται ο αριθμός εκείνων που από «αφεντικά» αναζητούν δουλειά ως σερβιτόροι. Η αιτία όλων αυτών των δεινών δεν είναι η οικοδομή.

Στην πραγματικότητα είναι η ανεπάρκεια των δημοτικών αρχών αλλά και της Κυβέρνησης να σχεδιάσουν δράσεις και παρεμβάσεις ώστε να αντιμετωπίσουν το τεράστιο θέμα του αδιάθετου αποθέματος. Αιρετοί δημοτικοί και περιφερειακοί δημοτικοί άρχοντες , τεχνοκράτες και πολιτικοί στέκουν άπραγοι σε ένα μείζον οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα. Κανείς σε αυτά τα  χρόνια του «μεσαίωνα» δεν έχει σχεδιάσει παρεμβάσεις για να απορροφηθεί το βαρίδι των χιλιάδων σπιτιών. Ο ένας κοιτά τον άλλο και όλοι μαζί , τις εγκαταλελειμμένες περιοχές. Στο άλλο άκρο της Μεσογείου, στην Ισπανία, η κεντρική κυβέρνηση αλλά και οι τοπικές αρχές αναζητούν τρόπους για να πουλήσουν …Διοργανώνουν και συμμετέχουν σε εκθέσεις, παρέχουν κίνητρα σε υποψήφιους αγοραστές να επισκεφτούν τις περιοχές με μεγάλο αδιάθετο απόθεμα , διαφημίζουν την πραμάτεια σε μεγάλες αγορές, διοργανώνουν φεστιβάλ για να προσελκύσουν επισκέπτες. Και όλα αυτά σε συνεργασία ακόμα και με τις τράπεζες που δανειοδοτούν μέχρι και το 100% της εμπορικής αξίας καθώς και αυτές διαπιστώνουν ότι η δουλειά τους δεν είναι να εμπορεύονται τα ακίνητα αλλά το χρήμα. Στην Ελλάδα , δεν βλέπουμε τίποτε από όλα αυτά. Αντίθετα , οι αρχές ρίχνουν την ευθύνη στους επιχειρηματίες και αυτοί με την σειρά τους στις αρχές. Αλλά το σίγουρο είναι ότι μένοντας θεατές το μόνο που κερδίζουν είναι να καταλήξουν γρηγορότερα σε κοινωνική , πολιτική και οικονομική απαξίωση.

Η ζήτηση για εξοχικές κατοικίες από ξένους αγοραστές έχει αυξηθεί, όπως προκύπτει και από τα επίσημα στοιχεία: Μόνο το 2013, επισημαίνει η έκθεση, καταγράφηκε εισροή ξένων κεφαλαίων για την αγορά εξοχικών κατοικιών της τάξεως των 168 εκατ. ευρώ, από 113 εκατ. ευρώ το 2012 -έστω κι αν σε απόλυτο αριθμό οι κατοικίες που μεταβιβάστηκαν σε ξένους ήταν κάτω των 1.000-, ενώ υπάρχουν προσδοκίες για περισσότερες αγορές στο πλαίσιο του νέου νόμου για την παροχή 5ετούς άδειας παραμονής σε αγοραστές εκτός Ε.Ε. εφόσον η αξία του ακινήτου υπερβαίνει τα 250 χιλ. ευρώ.

Για φέτος το ενδιαφέρον έχει αναζωπυρωθεί κυρίως από Γερμανούς, Βρετανούς, Ρώσους και Αραβες οι οποίοι αναζητούν τις ευκαιρίες κυρίως στα νησιά του Αιγαίου, την Κρήτη και τη Ρόδο.

Στις τιμές που ίσχυαν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας εκτιμάται ότι θα γυρίσει η εξοχική κατοικία και τα στελέχη της κτηματαγοράς τονίζουν πως ακόμα και σε αυτά τα χαμηλά επίπεδα δεν μπορούν να εγγυηθούν πως θα προκύψει αναζωπύρωση του αγοραστικού ενδιαφέροντος.Οι αξίες έχουν υποχωρήσει σε σχέση με το 2008 από 50% - 70% σε περιπτώσεις πολυτελών ακινήτων που δύσκολα βρίσκουν αγοραστή. Περισσότερα ανθεκτικά είναι τα αγροτεμάχια και τα οικόπεδα λόγω έλλειψης ακινήτων, κυρίως στα κοσμοπολίτικα νησιά.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των αγοραστών ζητά μείωση των τιμών κατά 40% επειδή πιστεύει ότι θα υπάρξει περαιτέρω πτώση των τιμών, ενώ ταυτόχρονα οι περισσότεροι ενδιαφέρονται για ακίνητα έως 100.000 ευρώ. Πρόκειται δηλαδή για αλλοδαπούς που δεν ενδιαφέρονται για την πενταετή άδεια παραμονής που προσφέρει η χώρα μας για όσους αγοράσουν ακίνητο αξίας άνω των 250.000 ευρώ.