H πολιτική ανασφάλεια και η υπεροφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας δίωχνει και αυτούς τους λιγοστούς υποψήφιους αγοραστές απο την αγορά εξοχικής κατοικίας που πάνε κάπου αλλού. Μην ψάχνετε πολύ μακριά: Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν πως οι Κινέζοι που περιμένουμε στην Ελλάδα επενδύουν μαζικά στην Πορτογαλία. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εξωτερικών της χώρας, σχεδόν το 80% των περίπου 400 αδειών παραμονής που θα δώσει μέχρι τέλος του έτους αφορά σε Κινέζους. Περίπου 15 άδειες παραμονής έχουν ήδη δοθεί σε Ρώσους (που τελικά δεν επενδύουν στη Χαλκιδική...) και άλλες 8 σε Βραζιλιάνους. Σημειώστε πως η Πορτογαλία προσελκύει επενδυτές μολονότι το όριο που έχει θέσει ως επένδυση για παροχή βίζα είναι διπλάσιο από το αντίστοιχο της Ελλάδας. Στην Πορτογαλία και στην Ισπανία, η «Χρυσή Βίζα» δίνεται σε όσους επενδύσουν σε ακίνητα τουλάχιστον 500.000 ευρώ. Στην Ελλάδα το όριο είναι 250.000 ευρώ και στην Κύπρο (που επίσης είχε προσελκύσει εκατοντάδες Κινέζους πριν ξεκινήσει η οικονομική κρίση) είναι 300.000 ευρώ. Αντίστοιχα προγράμματα έχουν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ιρλανδία (πρέπει κάποιος να επενδύσει τουλάχιστον 500.000 ευρώ σε έργα σε τομείς όπως η υγεία, η εκπαίδευση, κλπ για να λάβει άδεια παραμονής) η Αυστρία, η Βουλγαρία, κλπ, ενώ αίσθηση έχει προκαλέσει πρόσφατη εξαγγελία του πρωθυπουργού της Μάλτας Joseph Muscat σύμφωνα με την οποία η χώρα του θα παρέχει υπηκοότητα (όχι απλώς άδεια παραμονής) σε ξένους πολίτες χωρίς να επενδύσουν ούτε ευρώ! Θα πληρώνουν, όμως, στο κρατικό ταμείο περί τα 650.000 ευρώ έκαστος

Εδώ και χρόνια διαβάζουμε για τους Ρώσους, τους Κινέζους και τους Άραβες οι οποίοι δήθεν επενδύουν στην ελληνική αγορά παραθεριστικής κατοικίας, χωρίς ποτέ να τους βλέπουμε. Προς ώρας όμως, πρόκειται για έναν ακόμα επενδυτικό μύθο σε μια χώρα στην οποία θεωρείται επένδυση το γεγονός πως το γιoτ κάποιου μεγιστάνα περιφέρεται στο Αιγαίο μέχρι να βρει αραξοβόλι σε κάποιο τουριστικό λιμάνι της Τουρκίας ή της Αδριατικής, καθότι οι υποδομές της χώρας μας σε μαρίνες είναι περιορισμένες. Όσοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι την αγορά ακινήτων υποστηρίζουν πως οι παράγοντες που σπεύδουν να πανηγυρίσουν για το ότι κάποιος μεμονωμένος Ρώσος αγοράζει ένα σπίτι στη Χαλκιδική δεν έχουν καταλάβει δύο πράγματα:

Πρώτον, πως οι Ρώσοι έχουν αποσυρθεί γενικά από την αγορά παραθεριστικής κατοικίας της Αδριατικής και της Μεσογείου. Το ξέρουν από πρώτο χέρι οι ιδιοκτήτες οικοπέδων στο Μαυροβούνιο, οι οποίοι στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας είχαν βρει στους Ρώσους τους καλύτερους πελάτες.

Δεύτερον, οι Ρώσοι έχουν στραφεί στις αγορές της Ισπανίας, της Γαλλίας κ.α., στις οποίες μπορούν να βρουν οργανωμένα συγκροτήματα παραθεριστικών κατοικιών.

Ξεπερνούν το ένα δισ. ευρώ οι απώλειες στα κρατικά έσοδα από τις παράνομες ενοικιάσεις κατοικιών στην Ελλάδα, όπως τόνισε ο πρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας, με αφορμή την 67η γενική συνέλευση της πανευρωπαϊκής συνομοσπονδίας ξενοδοχείων και εστιατορίων (Hotrec) που πραγματοποιείται στην Αθήνα. Πάντως, εκτίμησε ότι με τον πρόσφατο νόμο που θέσπισε το υπουργείο Τουρισμού και προβλέπει μεταξύ άλλων πρόστιμο 50.000 ευρώ σε όποιον ενοικιάζει παράνομα, διαμέρισμα, εξοχική κατοικία κλπ, θα μπει τάξη στην ανομία που επικρατεί. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ξενοδόχων, οι παράνομες κατοικίες ξεπερνούν τις 50.000, συνολικά, στερώντας έτσι πόρους από την τοπική κοινωνία. Για το ίδιο ζήτημα ο πρόεδρος της Hotrec, έκανε λόγο για πανευρωπαϊκό πρόβλημα που εντάθηκε με την εξάπλωση του διαδικτύου. Η σημαντικότητα του θέματος αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι, για πρώτη φορά, όπως αναφέρθηκε, στην ατζέντα της συνέλευσης εισέρχεται το θέμα των μη αδειοδοτημένων καταλυμάτων.

Την έντονη αντίθεσή της στο σχέδιο ΚΥΑ για την αναθεώρηση του ειδικού χωροταξικού πλαισίου τουρισμού εκφράζει η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και προειδοποιεί ότι η εισαγωγή σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων και οργανωμένων υποδοχέων τουριστικής δραστηριότητας, σε κάθε κατηγορία του ελληνικού χώρου, θα οδηγήσει νομοτελειακά στην υποβάθμιση τοπίων, τα οποία μέχρι τώρα αποτελούσαν απαράμιλλα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας στον τουρισμό. Η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού προειδοποιεί για τις επιπτώσεις από την ανεξέλεγκτη τουριστική δόμηση Όπως εξηγεί, οι ρυθμίσεις του άρθρου 5 προωθούνται ακόμη και σε ευαίσθητες περιοχές, όπως εκείνες που εντάσσονται στο Εθνικό Σύστημα Προστατευόμενων Περιοχών, και στα ελληνικά νησιά. Σε αυτά δίνεται η δυνατότητα χωροθέτησης σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων και οργανωμένων υποδοχέων τουριστικής δραστηριότητας, ανεξαρτήτως της έκτασής τους και δίχως να λαμβάνονται υπ' όψιν οι ευαίσθητες ισορροπίες που τα χαρακτηρίζουν.

Η Ελληνική Εταιρεία θεωρεί πως ο σχεδιασμός οφείλει να γίνεται με βάση την ανάγκη διατήρησης της μέγιστης δυνατής αυτονομίας των νησιών σε φυσικούς πόρους, ενώ πρέπει να αδειοδοτούνται μόνο στις περιπτώσεις όπου η φέρουσα ικανότητα το επιτρέπει. Παραπέμπει στην καταστροφή των τουρκικών ακτών, μετά τις ισπανικές, για να τεκμηριώσει τη θέση της πως "η χώρα μας οφείλει να επενδύσει σε αρτιότερες υποδομές στα νησιά και όχι να ενθαρρύνει την περαιτέρω τσιμεντοποίησή τους, γεγονός που σημάνει την κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική καταστροφή των μικρότερων, συχνά άνυδρων, νησιών". Επιπλέον υπενθυμίζει την αντίθεση των τοπικών κοινωνιών, όπως προκύπτει από την κοινή επιστολή που έχουν υπογράψει έως σήμερα 28 δήμαρχοι νησιωτικών περιοχών, στην οποία αναφέρουν ρητά ότι είναι αντίθετοι «στη σαφή προτίμηση των νομοθετών υπέρ εκείνων των τουριστικών επενδύσεων που είναι ξένες προς το περιβάλλον, την κοινωνική και πολιτιστική ταυτότητα των ελληνικών νησιών, όπως οι οργανωμένοι υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων και τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα». Η Ελληνική Εταιρεία σημειώνει ακόμη ότι "στις περιοχές που καταγράφονται ως κατάλληλες για την ανάπτυξη εγκαταστάσεων γκολφ, δεν λαμβάνονται υπ' όψιν οι περιορισμοί σε φυσικούς πόρους (π.χ. υδατικό ισοζύγιο), ούτε προβλέπονται διατάξεις που προωθούν την ανακύκλωση του νερού, αφενός ως βασικής προϋπόθεσης για την αδειοδότηση σχετικών επενδύσεων και αφετέρου ως ενδεδειγμένου τρόπου διαχείρισης του συχνά οξύτατου προβλήματος της έλλειψης υδατικών πόρων".