Μειώσεις του ΕΝΦΙΑ το 2019 μόνο για όσους έχουν πολύ μικρής αντικειμενικής αξίας ακίνητη περιουσίας προβλέπει το σχέδιο νόμου που ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών.  Οι μειώσεις θα γίνουν σε δυο δόσεις με το δεύτερο χρόνο η ελάφρυνση να επεκτείνεται και σε οριακά μεγαλύτερες περιουσίες. Η μείωση του ΕΝΦΙΑ σχεδιάζεται να γίνει μέσω της καθιέρωσης ενός συντελεστή έκπτωσης στον οφειλόμενο φόρο κάθε φορολογούμενου ο οποίος όσο αυξάνει η συνολική αξία της περιουσίας του τόσο θα μειώνεται αυτός. Για παράδειγμα, το 2019 για όσους έχουν ακίνητα συνολικής αντικειμενικής αξίας έως 80.000 ευρώ θα καθιερωθεί μειωτικός συντελεστής του φόρου 30%. Για όσους έχουν ακίνητα συνολικής αντικειμενικής αξίας από 80.000 έως 100.000 ο μειωτικός συντελεστής περιορίζεται στο 25% ενώ για περιουσία αντικειμενικής αξίας 100.000 έως 200.000 ευρώ ο μειωτικός συντελεστής θα είναι 20%. Για περιουσία άνω των 200.000 ευρώ δεν προβλέπεται στην πρώτη φάση έκπτωση. Στη δεύτερη φάση, δηλαδή από το 2020 η έκπτωση θα δίνεται και σε μεγαλύτερης αξίας ιδιοκτησίες αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό. Για παράδειγμα, για  περιουσίες άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ η μείωση δεν θα ξεπερνά το 1%.

Το 2019 από τη μείωση του φόρου θα ωφεληθούν 5,4 εκατ. ιδιοκτήτες ενώ το 2020 οι ωφελημένοι θα είναι κατά περίπου 400 χιλιάδες περισσότεροι. Συνολικά ο φόρος των φυσικών προσώπων από περίπου 2,7 δις που βεβαιώνεται κάθε χρόνο θα περιοριστεί το 2020 σε 2 δις ευρώ, δηλαδή θα υπάρξει μια συνολική ελάφρυνση κατά περίπου 700 εκατ. ευρώ.Ο σχεδιασμός του ΥΠΟΙΚ προβλέπει σε τελικό στάδιο την μετατροπή του ΕΝΦΙΑ σε Φόρο Ακίνητης Περιουσίας. Η μετατροπή αυτή θα γίνει μέσω μεταφοράς του φορολογικού βάρους από τη μείωση στις μικρές περιουσίες, στη μεγάλη ακίνητη ιδιοκτησία.

Η απροθυμία των τραπεζών να χορηγήσουν στεγαστικά δάνεια έχει οδηγήσει πολλούς αγοραστές σε πρακτικές του παρελθόντος. Σύμφωνα με τις απόψεις μεσιτών αλλά και δικηγόρων έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των υποψήφιων αγοραστών οι οποίοι προκειμένου να πραγματοποιήσουν μία αγορά προσφεύγουν στο στενό τους περιβάλλον για να δανειστούν χρήματα ή ρευστοποιούν κάποιο άλλο περιουσιακό τους στοιχείο προκειμένου να εξασφαλίσουν το απαιτούμενο κεφάλαιο για την αγορά. Παράλληλα δεν είναι λίγοι οι πωλητές (κατασκευαστές και ιδιώτες) που αποδέχονται προτάσεις για σταδιακή αποπληρωμή του τιμήματος άνω της δεκαετίας με τις ανάλογες εγγυήσεις από την πλευρά του αγοραστή. «Στην πραγματικότητα , λόγω του ΤΕΙΡΕΣΙΑ , ένας μεγάλος αριθμός υποψήφιων αγοραστών είναι αποκλεισμένος από τις τράπεζες. Αν στο αριθμό αυτό προστεθεί και εκείνος αυτών που δεν πληρούν τα κριτήρια που έχουν τεθεί από τα πιστωτικά ιδρύματα προκειμένου να χορηγήσουν την έγκριση για την χορήγηση του στεγαστικού δανείου , τότε τα νοικοκυριά που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την τραπεζική χρηματοδότηση για την αγορά κατοικίας είναι σε ιστορικά επίπεδα ρεκόρ. Με δεδομένο , ότι τα στεγαστικά δάνεια έχουν μπεί στην οικονομική ζωή των περισσότερων ελλήνων μία περίπου δεκαετία , η προσαρμογή τους στις νέες συνθήκες δεν ήταν τόσο δύσκολη όσο θα ήταν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Δυτικής Ευρώπης.» επισήμανε χαρακτηριστικά μεσίτης που ασχολείται με την αγορά κατοικίας στο κέντρο της Αθήνας. Αλλά και τα στοιχεία των τραπεζών επιβεβαιώνουν τις προαναφερόμενες εκτιμήσεις αφού ο αριθμός των εκτιμήσεων για την χορήγηση δανείων είναι μειωμένος σε ποσοστά που ξεπερνούν το 30% (σε ορισμένες περιπτώσεις προσεγγίζουν και το 40%). Αν συνυπολογιστεί μάλιστα ότι ένας αριθμός των δανείων δεν χρησιμοποιείται για αγορά κατοικίας τότε το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι οι αγορές που χρηματοδοτούνται με τραπεζικό δανεισμό είναι σημαντικά λιγότερες. Αντίθετα ο ρυθμός πτώσης των συναλλαγών, είναι αισθητά μικρότερος (σύμφωνα με δειγματοληπτικές έρευνες κινείται στα επίπεδα του 20% περίπου) και η αναντιστοιχία αυτή επιβεβαιώνει την στροφή των ελλήνων σε άλλες μορφές χρηματοδότησης.