Ο καθένας μας έχει μια άποψη σχετικά με την αξία ενός περιουσιακού του στοιχείου και αυτή η άποψη παραμένει μέχρι τη στιγμή που θα θελήσει να το πουλήσει. Τη στιγμή που βγαίνει ένα ακίνητό στην αγορά η άποψη για την αξία του «συγκρούεται» με την άποψη που διαμορφώνουν οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές για αξία του ιδίου ακίνητου.

Αυτό συμβαίνει, διότι και οι αγοραστές συγκρίνουν και αναζητούν την καλύτερη επιλογή για την οικογένεια τους στα χρήματα που διαθέτουν. Για να αντιληφθούμε πως λειτουργεί η αγορά είναι σημαντικό να κατανοήσουμε κάποιους ορισμούς.

Κόστος: Είναι το ποσό που μας στοίχισε τελικά το ακίνητο μας. Είτε έχετε αποκτήσει με κόπο ένα ακίνητο και σας στοίχισε πολλά χρήματα (τόκοι, βελτιώσεις κλπ.) είτε το έχετε κληρονομήσει εντελώς δωρεάν το κόστος κτήσης δεν επηρεάζει ή επηρεάζει ελάχιστα την τιμή που το ακίνητό σας, τελικά, θα πουληθεί. Τιμή: Είναι το ποσό που ζητάτε και πιθανά δημοσιεύεται στις αγγελίες σας.

Αξία: Η αξία ενός ακινήτου είναι προσωπική και προκύπτει από τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τις προτεραιότητες του καθενός ξεχωριστά.

Εμπορική Τιμή: Είναι η τιμή που ελκύει τους αγοραστές, που αντιστοιχούν στο ακίνητο, και επιτυγχάνει μέγιστο οικονομικό αποτέλεσμα και πώληση του ακίνητου σε εύλογο χρονικό διάστημα.

Είναι προφανές ότι δεν πετυχαίνουμε μεγαλύτερη τιμή ζητώντας απλά περισσότερα από την αρχή. Αντίθετα, η επιλογή της υπερτίμησης μπορεί να καθυστερήσει την πώληση και να είναι οικονομικά εξαιρετικά επώδυνη εξαιτίας κάποιας περιστασιακής πτώσης των τιμών. Η επίτευξη της μέγιστης τιμή πώλησης ενός ακινήτου είναι αποτέλεσμα συντονισμένης συνεργασίας του ιδιοκτήτη με τον επαγγελματία μεσίτη που θα επιλέξει. Ο ιδιοκτήτης μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση του ακινήτου για να γίνει πιο ελκυστικό και ο μεσίτης να εφαρμόσει το κατάλληλο πλάνο προώθησης και να βοηθήσει τον ιδιοκτήτη, παρουσιάζοντας στοιχεία, στον καθορισμό της Εμπορικής Τιμής. Ούτε ο ιδιοκτήτης ούτε ο μεσίτης ελέγχουν την αγορά και για αυτό η επιλογή του μεσίτη δεν πρέπει να βασίζεται στην τιμή που προτείνει, αλλά στις υπηρεσίας που παρέχει.

Η οικονομική κρίση «κτύπησε» κυρίως τις επενδύσεις σε επαγγελματικά ακίνητα. Από τις αρχές του 2009 έχει καταγραφεί σημαντική μείωση εμπορικούς και γραφειακούς χώρους σε ολόκληρη την Ελλάδα και κυρίως στην Αττική και Θεσσαλονίκη . Σύμφωνα με κατασκευαστές η πτώση που ξεπερνά το 70% οφείλεται :

α.στην κατακόρυφη πτώση των λιανικών πωλήσεων.

β.στην προσπάθεια των επιχειρήσεων να περιορίσουν τα λειτουργικά τους έξοδα και επομένως στην μείωση τους κόστους εγκατάστασης (ενοίκια)

γ.στην μείωση του αριθμού των επιχειρήσεων που προχωρούν σε αναστολή της λειτουργίας τους και στην συρρίκνωση του αριθμού των νέων επιχειρήσεων που ξεκινούν την λειτουργία τους.

Η αγορά επαγγελματικών ακινήτων παρουσιάζει σημαντικές διαφορές σε σύγκριση με την αντίστοιχη της κατοικίας. Καταρχήν είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στο γενικότερο οικονομικό περιβάλλον . Αυτό σημαίνει ότι η πτώση της εμπορικής δραστηριότητας αντανακλάται μέσω της αύξηση των δεικτών διαθεσιμότητας και του απαιτούμενου χρόνου μίσθωσης του ακινήτου. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους γραφειακούς χώρους. Παράλληλα , ο συντριπτικός όγκος των επενδύσεων σε νέα ακίνητα γίνεται μέσω τραπεζικής χρηματοδότησης είτε με μεσοπρόθεσμο δανεισμό είτε με συμφωνίες χρηματοδοτικής μίσθωσης. Σε συνθήκες πιστωτικής στενότητας οι περισσότεροι επενδυτές αναστέλλουν τα επενδυτικά τους σχέδια. Υπάρχει και μία κατηγορία επενδυτών , αυτών που είτε διαθέτουν δική τους ρευστότητα είτε πρόσβαση στο τραπεζικό δανεισμό που συναρτά την επένδυση, με την δυνατότητα άμεσης μίσθωσης με ελκυστική απόδοση ώστε να προσφέρει προς πώληση το ακίνητο σε επενδυτές. Όταν διαπιστώνουν ότι οι μισθωτές έχουν εξαφανιστεί και οι αγοραστες απαιτούν ακόμα μεγαλύτερες αποδόσεις πιέζοντας με την μείωση της τιμής τότε προτιμούν να διατηρήσουν την ρευστότητα τους και να την διοχετεύσουν σε λιγότερο βραχυπρόθεσμα επισφαλείς επενδύσεις.