Η επαναδιαπραγμάτευση των ενοικίων δεν αφορά μόνο τα γραφεία και τα καταστήματα. Η κρίση έχει κτυπήσει και την αγορά ενοικιαζόμενης κατοικίας και έχει οδηγήσει πολλούς ενοικιαστές να ζητούν μείωση των μισθωμάτων που πληρώνουν επικαλούμενοι κυρίως μείωση του εισοδήματος τους. Το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα αισθητό στην αγορά των πολύ ακριβών κατοικιών όπου πολλοί ιδιοκτήτες , εμπρος στο ενδεχόμενο να δούν κενό το σπίτι τους για πολλούς μήνες αποδέχονται μείωση του μισθώματος έως και 30% . Αντίθετα στα μικρότερα σπίτια οι επιδόσεις δεν είναι και τόσο σημαντικές αφού οι μειώσεις που συμφωνούνται σπανίως ξεπερνούν το 15%. Σύμφωνα με τις απόψεις μεσιτών , πολλοί ιδιοκτήτες δεν αποδέχονται αιτήματα των μισθωτών τους και επιμένουν να διατηρηθεί το μίσθωμα του είχε συμφωνηθεί. «Πρόκειται για περιπτώσεις μισθωτηρίων συμβολαίων που είναι σε ισχύ και θέλουν τουλάχιστον 8 μήνες για να λήξουν. Οι ιδιοκτήτες έχουν το «πάνω χέρι» αφού μπορούν να διεκδικήσουν δικαστικά τα μισθώματα τους ενώ οι εγγυήσεις που έχουν εισπράξει τους παρέχουν τη δυνατότητα να περιμένουν τουλάχιστον δύο μήνες για νέο μισθωτή. Επίσης στα σπίτια μεσαίου εμβαδού που βρίσκονται σε εμπορικές περιοχές , οι ανοχές που επιδεικνύουν οι ιδιοκτήτες είναι περιορισμένες.», τονίζουν μεσίτες που δραστηριοποιούνται στην αγορά των βορείων προαστίων της Αττικής. Αυτό όμως που έχει γίνει σχεδόν κανόνας στην αγορά είναι η ανεκτικότητα των ιδιοκτητών για το χρόνο είσπραξης του ενοικίου. Πριν την εμφάνιση της κρίσης , οι περισσότεροι ιδιοκτήτες απαιτούσαν την καταβολή του ενοικίου εντός τριημέρου από την προβλεπόμενη ημερομηνία. Σήμερα, μπορεί να δέχονται καθυστέρηση στην καταβολής που ξεπερνά και τις 15 μέρες. «Το ζητούμενο πλέον δεν είναι μόνο το ύψος του ενοικίου , αλλά η είσπραξη του. Πολλοί ιδιοκτήτες συνειδητοποίησαν ότι το σημαντικό σήμερα είναι οι ενοικιαστές να πληρώνουν. Για αυτό άλλωστε οι περισσότερες ανανεώσεις των μισθωτηρίων συμβολαίων είναι πολύ πιο ελαστικές αφού όχι μόνο δεν ενεργοποιείται η υποχρέωση της αναπροσαρμογής αλλά πολλές φορές γίνονται συμφωνίες που προβλέπουν σταθερό μίσθωμα για τρία χρόνια αλλά και χαμηλότερο μίσθωμα από το προηγούμενο» έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος μεσίτης και συμπλήρωνε : «η σχέση μισθωτή και ιδιοκτήτη κατοικίας έχει πολλές φορές έντονο και το προσωπικό στοιχείο . Αν οι σχέσεις ιδιοκτήτη με τον μισθωτή είναι τεταμένες τότε τα περιθώρια μία διαπραγμάτευσης είναι περιορισμένα . Αντίθετα , είναι και από τις δύο πλευρές υπάρχει καλή θέληση τότε είναι μάλλον απίθανο να μη καταλήξουν σε συμφωνία»

Η έκρηξη της ανεργίας, η συρρίκνωση των εισοδημάτων και η ύφεση έχουν προκαλέσει μείωση των ενοικίων των κατοικιών μέχρι και 50% και των καταστημάτων έως και 45%. Ξενοίκιαστα καταστήματα και διαμερίσματα από ενοικιαστές που άφησαν «φέσια» στους ιδιοκτήτες τους, από πολίτες που δεν άντεξαν την κρίση και επέστρεψαν στα πατρικά τους αλλά κι από επιχειρηματίες που έκλεισαν τις εταιρείες τους είναι το σκηνικό που αντικρίζει κανείς στην αγορά Ήδη πολλοί ιδιοκτήτες «πάγωσαν» τις εξώσεις, καθώς έτσι προσδοκούν να εισπράξουν τα καθυστερούμενα ενοίκια για να πληρώσουν το ειδικό τέλος ακινήτων της ΔΕΗ, ενώ ενοικιαστές επιλέγουν τη συγκατοίκηση και μάλιστα σε διαμερίσματα που δεν εξαρτώνται από την κεντρική θέρμανση της πολυκατοικίας. Ειδικότερα, στην αγορά κατοικίας στην Αθήνα καταγράφεται πτώση των ενοικίων έως και 50% εξαιτίας της υπερπροσφοράς σπιτιών, της μείωσης των εισοδημάτων των ενοικιαστών αλλά και από τα «φέσια» που άφησαν οι κακοπληρωτές στους ιδιοκτήτες. Στα βόρεια προάστια κυρίως τα μεγάλα ακίνητα προς ενοικίαση έχασαν μεγάλο αριθμό πελατών, καθώς αρκετά υψηλόβαθμα στελέχη εταιρειών έχασαν τη δουλειά τους και υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν στο σπίτι των γονιών τους. Οι τιμές έχουν υποχωρήσει έως και 50% για ακίνητα με εμβαδόν άνω των 250 τετραγωνικών μέτρων. Πέρυσι το μίσθωμα έφτανε τα 3.000 ευρώ και σήμερα προσφέρεται προς 1.500 ευρώ τον μήνα και το ενδιαφέρον είναι μηδαμινό. Στις περιοχές της Καλλιθέας, της Νέας Σμύρνης, του Παλαιού Φαλήρου οι τιμές έχουν μειωθεί έως 33% τους τελευταίους δώδεκα μήνες.

Μείζον θέμα για τους ιδιοκτήτες είναι τα ''φέσια'' και κυρίως το ακίνητο να είναι σε θέση να δίνει εισόδημα το οποίο τουλάχιστον θα καλύπτει ένα μέρος από τα χαράτσια που τους επιβάλλει το κράτος. Οι ιδιοκτήτες προσαρμόζονται στις νέες απαιτήσεις της αγοράς και ζητούν ένα χαμηλότερο μίσθωμα, το οποίο θα καταβάλλεται, ενώ σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούν το ακίνητο να παραμένει ελεύθερο, καθώς τα έξοδα τρέχουν με υψηλές ταχύτητες». Το ιδιαίτερα αρνητικό κλίμα στην αγορά ακινήτων έχει περιορίσει αισθητά και τις αγωγές εξώσεων, αφού η διαδικασία αυτή δεν προσφέρει στην ουσία το επιθυμητό αποτέλεσμα και το μόνο που καταφέρνουν οι ιδιοκτήτες είναι να απαλλαγούν από τον δύστροπο ενοικιαστή. Διαπιστώνεται ότι τα μισθώματα καθυστερούν από έξι έως οκτώ μήνες και ο ιδιοκτήτης δεν προχωρεί σε δικαστικές ενέργειες για την έξοδο του ενοικιαστή.