Η εφημερίδα αυτή είναι ιδιαίτερα προσεκτική όταν αναφέρεται σε ποσοτικά μεγέθη της αγοράς ακινήτων. Πάντα απέφυγε τις υπερβολές καθώς γνώριζε ότι οι «ειδήσεις» πολλές φορές δημιουργούν προβλήματα επιδεινώνοντας το ήδη βαρύ κλίμα που επικρατεί στην αγορά. Σήμερα, με αφορμή μία ανακοίνωση του Οικονομικού Πανεπιστήμιου προβλήθηκε ότι αυτή την στιγμή παραμένουν αδιάθετες 270.000 κατοικίες σε ολόκληρη την Ελλάδα. Το στοιχείο αυτό στην πραγματικότητα είναι εντελώς αυθαίρετο και δεν αντέχει στην «βάσανο» των αριθμών. Ας δούμε όμως τι λένε τα επίσημα στοιχεία για την αγορά κατοικίας και από τα στοιχεία αυτά μπορεί εύκολα ο αναγνώστης να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα:

Πρώτον : Την περίοδο 2007-2009 εκδόθηκαν άδειες για την κατασκευή 244.2 χιλιάδων κατοικιών. Πρέπει να σημειωθεί ότι , οι άδειες αυτές δεν πραγματοποιήθηκαν στο σύνολο τους αφού ένα ποσοστό από αυτές παραμένουν «παγωμένες» και κάποιες άλλες έχουν μείνει στα μπετά. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των κατασκευαστών στην κατηγορία αυτή υπάγονται περίπου το 30-50% των αδειών. Πρέπει να σημειωθεί ότι και τα εθνικολογιστικά στοιχεία που αφορούν τις επενδύσεις καταγράφουν την διαφορά μεταξύ των επενδύσεων σε κατοικίες που πραγματοποιούνται και των οικοδομικών αδειών. Δηλαδή μιλάμε για την ολοκλήρωση περίπου 171.000 κατοικιών από τις οποίες είναι άγνωστο πόσες προσφέρθηκαν προς πώληση καθώς και από αυτές ένας αριθμός προορίστηκε για ιδιόχρηση.

Δεύτερον: Την περίοδο 2007-2010 (τρίμηνο ) χρηματοδοτήθηκε από το τραπεζικό σύστημα η αγορά 387.000 κατοικιών. Πρέπει να σημειωθεί ότι ένας ακόμη αριθμός έγινε με την χρήση μετρητών καθώς από τα μέσα του 2008 η τραπεζική χρηματοδότηση περιορίστηκε στο ελάχιστο. Σύμφωνα με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς ο συνολικός αριθμός των αγορών αυτής της κατηγορίας θα πρέπει κατ΄ελάχιστον να κινήθηκε στα επίπεδα των 500.000 περίπου.

Τι σημαίνουν λοιπόν οι αριθμοί αυτοί; Πρακτικά θα έπρεπε να έχει πουληθεί το σύνολο των νέων κατοικιών και τουλάχιστον 330.000 μεταχειρισμένες κατοικίες . Δηλαδή συνολικά την περίοδο αυτή προσφέρθηκαν προς πώληση 770.000 κατοικίες (νέες και μεταχειρισμένες). Για να έχει ο αναγνώστης μία αίσθηση του τι σημαίνει αυτό το ποσοστό θα επισημάνουμε ότι πρόκειται για το 15% περίπου του συνολικού αποθέματος των κατοικιών. Συμπέρασμα; Στην αγορά δεν είναι δυνατόν αν υπάρχουν 270.000 αδιάθετες κατοικίες για τον απλούστατο λόγο ότι δεν προκύπτει από καμία επιστημονικά τεκμηριωμένη προσέγγιση. Γιατί επισημαίνουμε όλα αυτά; Πολύ απλά γιατί το παιγνίδι με τους αριθμούς δημιουργεί προσδοκίες και αυτές με την σειρά τους δίδουν μία εντελώς λανθασμένη εικόνα για την αγορά . Με απλά λόγια δημιουργούν προσδοκίες τόσο για αγοραστές όσο και για τους πωλητές οι οποίοι όταν βγουν στην αγορά απογοητεύονται και χάνουν την εμπιστοσύνη τους .

Προικίζει τους "επενδυτές" που θα ψωνίσουν δημόσια ακίνητα η Κυβέρνηση. Σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους έλληνες οι "επενδυτές" απολαμβάνουν πλέον τα εξής προνόμια:

1. Με την αξιοποίηση του αιγιαλού και της παραλίας με την παραχώρηση εμποδίζεται η ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση των λουομένων στην παραλία και τον αιγιαλό, αν αυτό επιβάλλεται για λόγους εθνικής άμυνας, δημόσιας τάξης και ασφάλειας, προστασίας αρχαίων και περιβάλλοντος, δημόσιας υγείας και εφόσον προβλέπεται στην οικεία σύμβαση παραχώρησης!

2. Δίνεται απευθείας δικαίωμα χρήσης αιγιαλού και παραλίας για τη δημιουργία λιμενικών εγκαταστάσεων σε επενδυτές που αξιοποιούν δημόσια ακίνητα ως ξενοδοχεία ή παραθεριστικά - τουριστικά χωριά.

3. Ελευθερώνεται η πολεοδόμηση της δημόσιας περιουσίας που βρίσκεται σε περιοχές εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και ορίων οικισμών, καθώς και την άδεια θα μπορούν να τη δίνουν με μια απλή κοινή απόφαση τα υπουργεία Περιβάλλοντος, Οικονομικών και Τουρισμού. Η απόφαση αυτή αφορά τη χρήση για παραθεριστικό τουριστικό χωριό. Μέχρι σήμερα απαιτούνταν Προεδρικό Διάταγμα.

4. Προβλέπονται απαλλοτριώσεις - εξπρές σε ακίνητα καθώς σύμφωνα με τη ρύθμιση «επιτρέπεται η αναγκαστική απαλλοτρίωση εμπράγματων δικαιωμάτων τρίτων ή ακινήτων ή η σύσταση επ' αυτών εμπράγματων δικαιωμάτων, αν κρίνονται αναγκαία για την αξιοποίηση περιουσίας του ΤΑΙΠΕΔ ή για την πραγματοποίηση επενδυτικού σχεδίου».

5. Αναγκαστικές απαλλοτριώσεις που συντελέσθηκαν δεν ανακαλούνται. Η ανάκληση επιτρέπεται εντός τριετίας από την απαλλοτρίωση μόνον αν έγινε για ακίνητα που δε χρησιμοποιήθηκαν. 6. Επιτρέπεται ακόμη και η απαλλοτρίωση υπέρ του δημοσίου ευρύτερων ζωνών, πέρα από τις εκτάσεις που είναι αναγκαίες για την κατασκευή των έργων με ...ειδικώς αιτιολογημένη απόφαση των υπουργών Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Υποδομών - Ανάπτυξης, Παιδείας - Πολιτισμού, Τουρισμού!

7. Το ΤΑΙΠΕΔ θα μπορεί να συνάπτει συμβάσεις μεταβίβασης κυριότητας ή άλλου εμπράγματου δικαιώματος ή παραχώρησης ενοχικού δικαιώματος επί ακινήτου έναντι ανταλλάγματος με ταυτόχρονη μίσθωση του ίδιου του ακινήτου. Δηλαδή, ένα κτίριο όπου στεγάζεται μια δημόσια υπηρεσία ή ένα υπουργείο μπορεί να πουληθεί και στη συνέχεια το κράτος να καταβάλλει ενοίκιο στον ιδιώτη. Είναι το γνωστό ως sale and lease back.

8. Η επικαρπία για ορισμένο χρόνο σε δημόσιο κτήμα ή επί δικαιώματος σε δημόσιο κτήμα θα είναι απεριόριστα μεταβιβαστή και κληρονομητή καθ' όλη τη διάρκειά της.

9. Δίνεται η δυνατότητα στον ιδιώτη επενδυτή να μη μελετήσει τις ευρύτερες συνέπειες της επένδυσης σε μια περιοχή, αν έχει την άδεια της τοπικής δημοτικής ενότητας. Για παράδειγμα, θα επιτρέπεται η κατασκευή ενός κόμβου σε μια παρθένα περιοχή που μπορεί να μην έχει μόνο τοπικές επιπτώσεις.

10.  - Επιτρέπεται η παραχώρηση στον επενδυτή της χρήσης για 99 χρόνια αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης, καθώς και του δικαιώματος εκτέλεσης, χρήσης και εκμετάλλευσης λιμενικών έργων ή επέκτασης υφιστάμενων για την εξυπηρέτηση της επένδυσης. Στην περίπτωση που τα λιμενικά έργα περιλαμβάνουν και προσχώσεις θαλάσσιου χώρου αυτές θεωρούνται δημόσιο κτήμα και μπορεί να παραχωρούνται κατά χρήση ή να εκμισθώνονται σε ιδιώτες.