Νέες εκπτώσεις προαναγγέλλει το ΥΠΕΚΑ στον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό ο οποίος ουσιαστικά έχει ξεδοντιαστεί από σειρά μνημονιακών νόμων άλλων υπουργείων προς προσέλκυση επίδοξων επενδυτών. Σύμφωνα ανακοίνωση, μετά την συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου με τους επτά γραμματείς των αποκεντρωμένων Περιφερειών, "για να προωθηθεί το επενδυτικό κλίμα", σχέδιο νόμου θα απλουστεύει και θα επιταχύνει τις διαδικασίες κατάρτισης, έγκρισης και αναθεώρησης των χωροταξικών και πολεοδομικών σχεδίων, ενώ προαναγγέλλεται η αναθεώρηση του Χωροταξικού Σουφλιά για τον τουρισμό, το οποίο έχει αλλάξει ήδη προς το χειρότερο με άλλους νόμους. Κατά την ανακοίνωση το ΥΠΕΚΑ εμφανίζεται αναρμόδιο για σειρά θεμάτων, ενώ υποδεικνύει στις περιφέρειες τις υποχρεώσεις τους. Εν ολίγοις αναφέρει ότι οι δασικές υπηρεσίες ανήκουν στις αποκεντρωμένες διοικήσεις και υπαινίσσεται ότι έχουν υπεράριθμο προσωπικό, 5.000, και σε μερικές, όπως Μακεδονία - Θράκη, αποτελούν το ήμισυ του αριθμού των εργαζομένων, περίπου 1.500 υπάλληλοι).

Για τις εγκρίσεις περιβαλλοντικών όρων έργων και δραστηριοτήτων λέει ότι το 90% των αδειοδοτούμενων έργων με σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον (κατηγορία Α1) ανήκει επίσης στις αποκεντρωμένες διοικήσεις υποδεικνύοντας ότι οι αδειοδοτήσεις πρέπει να εκδοθούν εντός τετραμήνου, χωρίς -όπως είναι γνωστό- να διαθέτουν επαρκές και εξειδικευμένο προσωπικό για την αξιολόγηση των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Όσο για τις κατεδαφίσεις 'κραυγαλέων' αυθαιρέτων με τελεσίδικες αποφάσεις δίδεται επίσης εντολή στις περιφέρειες να τις υλοποιήσουν "με το συντονισμό, την παρακολούθηση και τη συνδρομή της ΕΥΕΚΑ του ΥΠΕΚΑ". Προς αποφυγήν παρερμηνειών... διευκρινίζεται ότι "σύμφωνα με τον Ν. 4030/2011 και τον Ν. 4067/2012, οι τελεσίδικες αποφάσεις κατεδάφισης αυθαιρέτων κτισμάτων που κατασκευάζονται σε δάσος και σε δασική έκταση, σε εγκεκριμένο κοινόχρηστο χώρο της πόλης, στη ζώνη ασφαλείας των διεθνών, εθνικών, επαρχιακών ή δημοτικών ή κοινοτικών οδών, σε δημόσιο κτήμα, σε αρχαιολογικό χώρο, ιστορικό τόπο, ιστορικό διατηρητέο οικισμό, σε παραδοσιακό οικισμό και σε οικιστικό σύνολο, που έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, σε ρέμα και σε κρίσιμη παράκτια ζώνη, εκτελούνται από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση".

Την πρόθεση της κυβέρνησης να δημιουργήσει νέο τείχος στο παραλιακό μέτωπο, υπό τον ψευδεπίγραφο τίτλο "αστική ανάπλαση" από το Φάληρο έως το Σούνιο, ερήμην του καθ' ύλην αρμόδιου Οργανισμού Αθήνας ο οποίος ανήκει στο ΥΠΕΚΑ, και πέραν αυτού ουδέν, επανέλαβε ο υφυπουργός Ανάπτυξης σε συνάντησή του με δημάρχους της περιοχής (Μοσχάτου - Ταύρου, Παλαιού Φαλήρου, Αλίμου, Ελληνικού - Αργυρούπολης, Γλυφάδας, Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης, Κρωπίας, Σαρωνικού και Λαυρεωτικής). Προφανώς η κυβέρνηση επιχειρεί να διερευνήσει τις προθέσεις της τοπικής κοινωνίας έναντι των καταστροφικών σχεδίων της, όπως στην περίπτωση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και της ακτής του Αγίου Κοσμά. Κατά πληροφορίες αρκετοί από τους δημάρχους κατέστησαν σαφές στον υφυπουργό ότι δεν θα επιτρέψουν ουδεμία παρέμβαση στις ακτές. Ο υφυπουργός στις δηλώσεις του παρέπεμψε στις προγραμματικές αναφορές του πρωθυπουργού περί αττικής Ριβιέρας σε μια περιοχή που προστατεύεται θεσμικά λόγω της ευαισθησίας της ως παράκτιας ζώνης, υποστηρίζοντας: "Προχωράμε στην υλοποίηση του προγράμματος ανάπτυξης του παράκτιου μετώπου από το Φάληρο έως το Σούνιο. Είναι μια φιλόδοξη προσπάθεια ισορροπημένης περιαστικής ανάπλασης με στόχο την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, αλλά με σεβασμό στο περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες. Το σχετικό νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης βρίσκεται ήδη στο στάδιο της δημόσιας διαβούλευσης και σήμερα συναντηθήκαμε με τους δημάρχους της περιοχής για να ακούσουμε τις δικές τους απόψεις. Φυσικά, ο διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες θα είναι συνεχής". Με το εν λόγω νομοσχέδιο (άρθρο 16) συστήνεται η εταιρεία ειδικού σκοπού "Παράκτιο Μέτωπο Α.Ε" για "τη διοίκηση, διαχείριση και αξιοποίηση δημοσίων και ιδιωτικών εκτάσεων" της περιοχής μεταξύ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας αλλά και όμορων εκτάσεων.

Πανικός επικρατεί  σε περισσότερους από 10.000 οικισμούς προ του 1923, σε όλη τη χώρα. Πάνω από 300.000 ακίνητα, αν και έχουν ανεγερθεί με έγκριση της πολιτείας, αμφισβητούνται τώρα τόσο ως προς το δασικό χαρακτήρα όσο και ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους. Στους συγκεκριμένους οικισμούς χιλιάδες ακίνητα είναι στο "αέρα" παρά το γεγονός ότι το ίδιο το Δημόσιο έχει εγκρίνει πραξεις όπως: μεταβιβάσεις ακινήτων, εκδόσεις οικοδομικών αδειών, εκτέλεση δημοσίων έργων του κράτους και των οργανισμών κοινής ωφέλειας κ.λπ. Εν τω μεταξύ από το σύνολο των 12.500 οικισμών προ του 1923 και των λεγόμενων μικρών οικισμών (κάτω των 2.000 κατοίκων) της χώρας, μόνον 2.500 οικισμοί είναι ενταγμένοι σε προεδρικά πολεοδομικά διατάγματα της περιόδου 1979-1985, με τα οποία καλύφθηκε το έκνομο των οριοθετήσεων έως το 1979 από τις παλιές νομαρχίες.Ο κύριος όγκος των 10.000 οικισμών, που οι αποφάσεις πολεοδόμησης και τα όρια επέκτασής τους στερούνται νόμιμης έγκρισης, υπάγονται πανηγυρικά στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.

Το πρόβλημα έχει ήδη εκδηλωθεί σε δήμους της βορειανατολικής Αττικής (Ανοιξη, Αγιος Στέφανος κ.λπ.), όπου έχουν ήδη «παγώσει» οι μεταβιβάσεις ακινήτων, ενώ παράλληλα έχει επιβληθεί απαγόρευση έκδοσης οικοδομικών αδειών τόσο για νέα κτήρια όσο και για προσθήκες και συντηρήσεις σε υπάρχοντα κτήρια. Σταδιακά το πρόβλημα εκδηλώνεται σε όλους τους οικισμούς αυτής της κατηγορίας. Ιδιοκτήτες ακινήτων, που βρίσκονται στο συνεκτικό τμήμα πυκνοδομημένων οικισμών με οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί προ δεκαετιών, σε περιπτώσεις μεταβολών επί του ακινήτου τους καλούνται να περάσουν από το Δασαρχείο, όπου σε πολλές περιπτώσεις τούς περιμένουν εκπλήξεις. Τα ακίνητα καταγράφονται στα α ως δασικά και οι ίδιοι έρχονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες του νόμου ως καταπατητές δημόσιων δασικών εκτάσεων. Αυτό σε ό,τι αφορά πολίτες που μπλέκουν στα γρανάζια των νόμων, χωρίς να ευθύνονται, συμβαίνει για δύο λόγους:

1 Για τμήματα εντός των προϋφιστάμενων οικισμών του 1923 έχουν εκδοθεί από τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις αποφάσεις αναδάσωσης, πράξεις κανονιστικού περιεχομένου μεταγενέστερα της οριοθέτησης των οικισμών, οι οποίες στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων δεν κάνουν καμία αναφορά στα όρια των οικισμών. Οι ιδιοκτησίες που εμπίπτουν στα όρια των αποφάσεων αναδάσωσης θεωρούνται αυτομάτως δασικές και αρχίζει ο κύκλος των προβλημάτων.

2 Οι δασικές υπηρεσίες από το 1940, που καθορίστηκαν πρώτη φορά τα όρια των οικισμών, μέχρι πρόσφατα χορηγούσαν βεβαιώσεις για να εκδοθούν άδειες οικοδομής σε περιοχές που είχαν χαρακτηριστεί δημόσιες διακατεχόμενες. Το ΣτΕ με απόφασή του θεώρησε παράνομες αυτές τις βεβαιώσεις, όταν διαπιστώθηκαν πολλές περιπτώσεις που ο ένας ιδιοκτήτης έπαιρνε βεβαίωση ότι το ακίνητό του δεν είναι δασικό και οικοδομούσε, ενώ ο όμορος ιδιοκτήτης δεν μπορούσε να το οικοδομήσει λόγω αρνητικής βεβαίωσης του δασάρχη. Όλο και περισσότεροι δήμαρχοι «πολιορκούν» το υπουργείο, ζητώντας νομοθετική ρύθμιση. Προτείνουν να οριστεί ότι κυρώνονται όλες οι ανίσχυρες πολεοδομικές πράξεις της διοίκησης, ώστε οι οικισμοί να αποκτήσουν ξανά ισχυρά πολεοδομικά σχέδια και νόμιμα όρια. Η λύση που αναζητά η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ επιδιώκεται να μην προσκρούει σε θέματα συνταγματικότητας.