Αναπάντητα εξακολουθούν να παραμένουν τα ερωτήματα για την μετοχική σύνθεση του Ταμείου Περιουσίας του Δημοσίου. Οι κυβερνητικές θέσεις που διατυπώθηκαν ουσιαστικά δεν δίνουν απάντηση.Συγκεκριμένα , κυβερνητικές πηγές ανάφεραν ότι το Ταμείο : "θα ελέγχεται από την ελληνική κυβέρνηση, ενώ από την Κομισιόν θα υπάρχει εποπτεία". Η τοποθέτηση αυτή όμως δεν απαντά στο ερώτημα : Ποιοί θα είναι μέτοχοι ή σε ποιά χρηματοκιβώτια θα είναι οι μετοχές (σσ υπάρχει το ενδεχόμενο ο μέτοχος να έχει ενεχυριάσει τις μετοχές στους πιστωτές και αν δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του που απορρέουν απο τις συμβάσεις που έχει υπογράψει τότε αυτόματα αυτές παιρνούν στον έλεγχο του πιστωτή); Το Ταμείο, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές θα πάρει προίκα , εκτός των άλλων "όλα τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών -ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα και εξωτερικό. Ακόμα στο νέο Ταμείο θα ενταχθούν τα περιουσιακά στοιχεία που σήμερα ανήκουν στο ΤΑΙΠΕΔ." Τέλος, αναφέρεται ότι η συμφωνία προβλέπει το Ταμείο θα έχει ορίζοντα 30ετίας και θα δημιουργηθεί ένα αποθεματικό ύψους 50 δισ. ευρώ που θα λειτουργεί και ως εγγύηση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και άρα των προστασία. Από τα 50 δισ. ευρώ το 50% θα χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση των τραπεζών [εκτιμάται ότι θα χρειαστούν από 10-25 δισ. ευρώ, ανάλογα με τις ανάγκες], ενώ το υπόλοιπο 50% θα πάει σε ανάπτυξη [12,5 δισ. ευρώ] και χρέος [12,5 δισ. ευρώ].

Ο θάνατος του εμποράκου είναι ένα συνηθισμένο σλόγκαν της δημοσιογραφικής "γλώσσας" , το οποιο χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά προκειμένου να δείξει το οικονομικό αδιέξοδο στο οποιο έχουν βρεθεί πολλές μικρές εμπορικές επιχειρήσεις. Αν και τις περισσότερες φορές η έκφραση αυτή χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει το οικονομικό αδιέξοδο των μικροεπαγγελματιών τις περισσότερες φορές αγνοήθηκαν οι προεκτάσεις που μπορεί να έχει σε μία σειρά συνδεδεμένων επαγγελματικών δραστηριοτήτων ΄πως για παράδειγμα στη αγορά ακινήτων.Για παράδειγμα τα μικρά παντοπωλεία , τα mini market και τα καταστήματα ψιλικών-περίπτερα είναι εγκατεστημένα σε περίπου 31,4 χιλ. καταστήματα το 2015. Τα καταστήματα αυτά, που ανήκουν κυρίως είτε σε μικροϊδιοκτήτες είτε στους ίδιους τους εμπόρους απορροφούν ένα μεγάλο ποσοστό του αποθέματος των περιφερειακών εμπορικών χώρων και ουσιαστικά λειτουργούν ως ασπίδα στις τοπικές αγορές. Οι επίσημες έρευνες δείχνουν ότι η ασπίδα αυτή σιγά σιγά εμφανίζει ρωγμές καθώς αυξάνεται ο αριθμός των επιχειρήσεων που κλείνουν και επομένως η λίστα των κενών χώρων μεγαλώνει.Εκτιμάται ότι αριθμός των κενών καταστημάτων με αυτά τα χαρακτηριστικά αυξήθηκε 2,5% σε σχέση με το 2014 και κατά 6% σε σχέση με το 2013. Σε αριθμούς αυτή η σωρευτική ποσοστιαία μείωση σημαίνει ότι σε διάστημα δύο μόλις ετών περισσότεροι απο 3.000 μικροί εμπορικοί χώροι παραμένουν κενοί στερώντας με το τρόπο αυτό εισόδημα όχι μόνο απο τους ιδιοκτήτες τους αλλά και εσοδα απο το Δημόσιο και τους ΟΤΑ. Τα παντοπωλεία/mini markets καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο ποσοστό στο συνολικό αριθμό των καταστημάτων, συμμετέχοντας με 53,8% το 2015 (από 52,8% το 2014 και 51,2% το 2013). Ακολουθούν τα περίπτερα με 24,9% το 2015 (2014: 25,3%) και τα καταστήματα ψιλικών με 21,3% (2014: 21,9%). Επί του συνόλου των καταγεγραμμένων καταστημάτων μικρής λιανικής, τα περισσότερα βρίσκονται στο νομό Αττικής (6,4 χιλ. καταστήματα). Επισημαίνεται ότι στην Αττική καταγράφηκε μείωση 4,5% στον αριθμό των καταστημάτων το 2015 σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Επίσης, ο αριθμός τους το 2015 εμφανίζεται μειωμένος κατά 15% σε σχέση με το 2013. Το μερίδιό της διαμορφώθηκε σε 20,5% το 2015 από 22,5% το 2013. Ακολουθεί η Θεσσαλονίκη με 8,2% το 2015 και με μεγάλη διαφορά έπονται η Αχαΐα (3,9%), και το Ηράκλειο (3,9%). Και φυσικά είναι αυταπόδεικτες οι επιπτώσεις στην ανεργία και στην συρρίκνωση του διαθεσίμου εισοδήματος χιλιάδων οικογενειών καθώς τα περισσότερα απασχολούν μικρό αριθμό ή και καθόλου προσωπικό, δεδομένου ότι μεγάλο ποσοστό αυτών αφορά οικογενειακής μορφής επιχειρήσεις.