Στην Αγία Παρασκευή Αττικής, το Ελληνικό Δημόσιο προέβαλλε δικαιώματα για ολόκληρο σχεδόν το εντός σχεδίου τμήμα της, πάνω από τη Λεωφόρο Μεσογείων (δηλαδή για τα πιο πυκνοκατοικημένα και εμπορικά σημεία του Δήμου), ισχυριζόμενο ότι πρόκειται για δημόσια δασική έκταση ως τμήμα του ορεινού όγκου του Υμηττού! Το πρόβλημα αυτό αντιμετώπισε πρόσφατα μία ιδιοκτήτρια, η οποία αναγκάστηκε να προσφύγει στο Δικαστήριο προκειμένου να αναγνωρίσει ως ιδιοκτησία της ένα διαμέρισμα τετάρτου ορόφου μίας πολυκατοικίας 22 διαμερισμάτων που είχε ανεγερθεί από την δεκαετία του 1970 και το οποίο είχε παραλείψει να δηλώσει κατά την κτηματογράφηση της περιοχής. Το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε κύρια παρέμβαση στη συζήτηση της παραπάνω αίτησης, με τον ισχυρισμό ότι το διαμέρισμα αυτό -όπως άλλωστε ολόκληρη η περιοχή της Αγίας Παρασκευής πάνω από την Μεσογείων- αποτελεί ιδιοκτησία του Δημοσίου διότι είναι δάσος, άλλως διότι ανήκει στο Δημόσιο υπό την ιδιότητά του ως διαδόχου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, άλλως με κατάληψή του ως «αδεσπότου» κατά την απελευθέρωση της χώρας από τους Τούρκους! Επί της υπόθεσης αυτής την οποία χειρίστηκε το Δικηγορικό Γραφείο Στράτου Παραδιά & Συνεργατών, εκδόθηκε η με αριθμό 607/2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία δικαίωσε τελικά την ιδιοκτήτρια. Το Δικαστήριο στο σκεπτικό του, αναφέρθηκε στο αρ. 4 του Ν. 3127/2003, σύμφωνα με το οποίο «Σε ακίνητο που βρίσκεται μέσα σε σχέδιο πόλεως ή μέσα σε οικισμό που προϋφίσταται του έτους 1923 ή μέσα σε οικισμό κάτω των 2.000 κατοίκων που έχει οριοθετηθεί, ο νομέας του θεωρείται κύριος έναντι του Δημοσίου, εφόσον α) νέμεται μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού αδιαταράκτως για δέκα έτη το ακίνητο με νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία υπέρ του ιδίου ή του δικαιοπαρόχου του, που έχει καταρτιστεί και μεταγραφεί μετά την 23-2-1945, εκτός αν κατά την κτήση της νομής βρισκόταν σε κακή πίστη ή β) νέμεται μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού το ακίνητο αδιαταράκτως για χρονικό διάστημα τριάντα ετών, εκτός αν κατά την κτήση της νομής βρισκόταν σε κακή πίστη. (…)» Οι παραπάνω διατάξεις «εφαρμόζονται για ακίνητα εμβαδού μέχρι 2.000 τ.μ. Για ενιαίο ακίνητο, εμβαδού μεγαλύτερου των 2.000 τ.μ. οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται μόνον εφόσον στο ακίνητο υφίσταται κατά την 31-12-2002 κτίσμα που καλύπτει ποσοστό τουλάχιστον 30% του ισχύοντος στην περιοχή συντελεστή δόμησης». Προκειμένου η ιδιοκτήτρια να αποδείξει ότι το διαμέρισμα πράγματι της ανήκει (!), εκτός από τα συμβόλαια αγοράς του, χρειάστηκε να επικαλεστεί πράξεις νομής επ’ αυτού και συγκεκριμένα να προσκομίσει λογαριασμούς Δ.Ε.Η., παλαιά μισθωτήρια, κατά την περίοδο που το εκμίσθωνε σε τρίτα πρόσωπα και σειρά φορολογικών δηλώσεών της στις οποίες το συμπεριελάμβανε ως ιδιοκτησία της, με τα οποία κάλυπτε χρονική περίοδο άνω των δέκα ετών σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του παραπάνω νόμου.

Ακόμα μεγαλύτερη κάμψη των τιμών των κατοικιών το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους καταγράφει διεθνής έρευνα της Global Property Guide, που κατατάσσει την πρωτεύουσα της Ελλάδας, ως την πόλη με τη δεύτερη μεγαλύτερη υποχώρηση σε σύνολο 35 χωρών. Συγκεκριμένα, κατά την έρευνα, η κάμψη στην Αθήνα μετά και το πρώτο τρίμηνο άγγιξε το 11,7% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του προηγούμενου έτους. Η μοναδική χώρα, όπου η υποχώρηση των τιμών ήταν μεγαλύτερη της Ελλάδας, ήταν η Ιρλανδία με πτώση της τάξεως του 18,95% σε ετήσια βάση. Υπενθυμίζεται ότι η ΤτΕ υπολόγισε τη μείωση του πρώτου τριμήνου σε 9,3% πανελλαδικά και 10% στην περίπτωση της Αθήνας. Οπως θα ανέμενε κανείς, οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου καταγράφουν σημαντική μείωση τιμών, καθώς εκτός από την Ελλάδα, τόσο η αγορά κατοικίας της Πορτογαλίας όσο και της Ισπανίας σημείωσαν σημαντική κάμψη με ετήσιες μεταβολές της τάξεως του 10,45% και 9% αντίστοιχα, σε ευθεία αντιστοιχία με την αρνητική πορεία της οικονομίας των εν λόγω χωρών. Ωστόσο, η κρίση χρέους της Ευρωζώνης έχει επηρεάσει αρνητικά και άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα την Ολλανδία, όπου καταγράφεται μείωση τιμών της τάξεως του 6,05%. Αντίστοιχα, μείωση καταγράφουν και χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, όπως η Πολωνία με κάμψη κατά 10,94% και η Σλοβακία με μείωση κατά 5,89%. Υποχώρηση σημειώνουν οι τιμές και στη Φινλανδία με 2,05%, την Τουρκία με 2,32%, τη Σουηδία με 5,34% και τη Ρίγα της Λεττονίας με 5,83%.

Στον αντίποδα, η μεγαλύτερη αύξηση καταγράφηκε στο Δελχί της Ινδίας με το εντυπωσιακό 24,41%, αν και σε επίπεδο τριμήνου καταγράφηκαν τάσεις σταθεροποίησης της αγοράς. Αντίστοιχα, στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, οι τιμές καταγράφουν αύξηση της τάξεως του 18,7% και στην Εσθονία κατά 9,13%. Αντίστοιχα, με θετικό πρόσημο ολοκληρώθηκε το πρώτο τρίμηνο για τις τιμές των κατοικιών στην Ελβετία, όπου η άνοδος διαμορφώθηκε σε 5,49% σε ετήσια βάση, τη Νορβηγία (5,43%), τη Ρωσία (3,86%) και την Ισλανδία (2,25%). Οπως σημειώνουν οι αναλυτές της Global Property Guide, αυξητικά κινήθηκαν χώρες, των οποίων η αγορά κατοικίας, είτε δεν επλήγη καθόλου από την πρόσφατη κρίση είτε βρίσκονται στο στάδιο της ανάκαμψης, όπως είναι η Εσθονία, η Ρωσία και η Ισλανδία.