realestatenews.gr
Τιμες κατοικίας : Πρωταθλήτρια στη πτώση
Διατηρεί τον τίτλο της «πρωταθλήτριας» στην πτώση των τιμών των κατοικιών η Ελλάδα, μετά και την έρευνα της Eurostat για την πορεία της αγοράς κατοικίας στις χώρες της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. συνολικά. Αν και η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία δεν περιλαμβάνει τα στοιχεία για την ελληνική αγορά, με βάση τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, η πτώση κατά το δεύτερο τρίμηνο ήταν της τάξεως του 11,6% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του προηγούμενου έτους. Στη δεύτερη θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης βρίσκεται η Ισπανία, όπου η μείωση κατά το δεύτερο τρίμηνο άγγιξε το 10,6%. Ωστόσο, ο ρυθμός της επιβράδυνσης στη χώρα της Ιβηρικής είναι πλέον αισθητά χαμηλότερος. Ειδικότερα, σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο, οι τιμές μειώθηκαν μόλις κατά 0,8%, έναντι αντίστοιχης πτώσης της τάξεως του 5,1% κατά τους πρώτους τρεις μήνες του 2013 (συγκριτικά δηλαδή με το τέταρτο τρίμηνο του 2012). Συνολικά στην Ευρωζώνη, η εικόνα της αγοράς κατοικίας καταγράφει βελτίωση, καθώς παρότι οι τιμές υποχώρησαν κατά 2,2% σε ετήσια βάση, σε επίπεδο τριμήνου σημειώθηκε αύξηση (0,3%), κάτι που είχε να συμβεί από το δεύτερο τρίμηνο του 2012. Παράλληλα, αποτελεί τη μεγαλύτερη τριμηνιαία άνοδο από το δεύτερο τρίμηνο του 2011, όταν οι τιμές είχαν ενισχυθεί κατά 1,1%. Αυτή η βελτίωση της εικόνας οφείλεται στο γεγονός ότι σε μια σειρά χωρών, η αγορά κατοικίας εμφάνισε καλύτερες επιδόσεις. Ειδικότερα, στη Γαλλία, σε σύγκριση με το πρώτο τρίμηνο, οι τιμές αυξήθηκαν κατά 0,7% (πτώση 1,1% σε ετήσια βάση), ενώ άνοδος σημειώθηκε επίσης και στην Πορτογαλία με 0,9%, έναντι μείωσης 3,2% κατά το προηγούμενο τρίμηνο. Στην Ιρλανδία επίσης, η ανάκαμψη αποκτά πιο ξεκάθαρο χαρακτήρα, καθώς οι τιμές εμφανίζονται υψηλότερες κατά 1,2% σε ετήσια βάση. Σε επίπεδο τριμήνου, η αύξηση ήταν της τάξεως του 2,3%, έναντι πτώσης 2,6% κατά το πρώτο τρίμηνο.
Στην Ευρωζώνη, η μεγαλύτερη αύξηση τιμών εντοπίζεται στην Εσθονία, όπου σε επίπεδο τριμήνου προκύπτει άνοδος 3,7% και σε επίπεδο έτους η αύξηση αγγίζει το 8,1%. Αντίστοιχα, όπως προκύπτει από την Ισπανία, σε πολλές χώρες ο ρυθμός μείωσης των τιμών επιβραδύνθηκε. Αυτό συνέβη π.χ. στην Ολλανδία, όπου κατά το δεύτερο τρίμηνο η πτώση δεν ξεπέρασε το 2%, έναντι μείωσης 2,7% κατά το πρώτο τρίμηνο. Αντίστοιχα, στην Ιταλία, η πτώση περιορίστηκε σε 0,6%, έναντι υποχώρησης της τάξεως του 1,5% κατά το προηγούμενου τρίμηνο. Παρ’ όλα αυτά, σε ετήσια βάση, δηλαδή σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του προηγούμενου έτους, στις περισσότερες χώρες διατηρούνται οι πτωτικές τάσεις. Σε κάθε περίπτωση, η βελτίωση που καταγράφει η ευρωπαϊκή αγορά κατοικίας σηματοδοτεί ένα ακόμα δείγμα ότι η οικονομία της Γηραιάς Ηπείρου έχει αρχίσει να ανακάμπτει μετά την οικονομική κρίση. Πάντως, συνολικά στην Ε.Ε., τη μεγαλύτερη μείωση τιμών σημείωσε η αγορά της Κροατίας, όπου οι κατοικίες απώλεσαν το 19,7% της αξίας τους, συγκριτικά με το δεύτερο τρίμηνο του 2012. Σε επίπεδο τριμήνου, οι τιμές στη βαλκανική χώρα μειώθηκαν κατά 6,5%.
Μειωμένη έως και 50% σε αριθμό συναλλαγών είναι η δραστηριότητα στην αγορά εξοχικής κατοικίας στο δίμηνο Ιουνίου-Ιουλίου ενώ η αξία των συναλλαγών έχει μειωθεί περισσότερο. Σύμφωνα με μεσίτες που δραστηριοποιούνται στις αγορές των Κυκλάδων και της Κρήτης το ενδιαφέρον μπορεί να εμφανίζεται υψηλό , αφού υπάρχουν πολλοί που ενδιαφέρονται και ρωτούν αλλά οι αγορές που ολοκληρώνονται είναι ελάχιστες και αφορούν κυρίως σε σπίτια μικρής αξίας ενώ στα αγροτεμάχια και τα οικόπεδα τα συμβόλαια είναι ελάχιστα. Από την άλλη πλευρά , η οικοδομική δραστηριότητα έχει στην κυριολεξία παγώσει καθώς κανείς κατασκευαστής δεν προχωρά στην κατασκευή νέων οικοδομών αφού ήδη το υφιστάμενο απόθεμα αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της ζήτησης για τουλάχιστον για δύο χρόνια.
Τελικά φαίνεται ότι απο τον Σεπτέμβριο ξεκινά η πιο δύσκολη περίοδος για την ελληνική οικονομία των τελευταίων 50 χρόνων. Δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ κλάδος της ελληνικής οικονομίας που να δείχνει σημάδια δυναμισμού. Το εμπόριο κινείται στην κόψη του ξυραφιού καθώς πάνω απο 50.000 επιχειρήσεις κινούνται στα όρια της επιβίωσης. Η οικοδομή φαίνεται ότι θα είναι 15% χαμηλότερα σε σύγκριση με το 2009 και τουλάχιστον 1.000 μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις του κλάδου θα έχουν κλείσει στην διάρκεια του χρόνου. Η καθήλωση των δημόσιων επενδύσεων φαίνεται ότι οδηγεί σε ανάλογη πορεία και πολλές εργοληπτικές επιχειρήσεις. Οι συναλλαγές στην αγορά ακινήτων στην καλύτερη περίπτωση θα είναι μειωμένες 10% σε σύγκριση με το 2009 δηλαδή η σωρευτική πτώση απο το 2008 θα υπερβεί το 65%. Η ανεργία μέχρι τέλος του χρόνου θα κινθεί μεταξύ 15-20% προκαλώντας κλονισμό σε μία σειρά άλλων οικονομικών δραστηριοτήτων και κυρίως στη ζήτηση για κατοικία. Μπορεί , κάποιοι οικονομολόγοι να βλέπουν πιο ήπια την ύφεση σε σύγκριση με αυτή που ανέμεναν αλλά η αλήθεια είναι ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται -ή θα βρεθούν - σε αδιέξοδο. Η πραγματικότητα είναι ότι η ελληνική οικονομία τους τελευταίους 10 μήνες βαδίζει χωρίς πρόγραμμα και κυρίως χωρίς όραμα. Και αυτό είναι ο χειρότερος οδηγός για όλους, αφού όταν οι πολίτες μίάς χώρας κινούνται σε περιβάλλον ανασφάλειας η μοναδική -απόλυτα φυσιολογική-αντίδραση- είναι η εξασφάλιση. Για αυτό , μειώνονται οι καταθέσεις και οι εισαγωγές. Σε ένα περιβάλλον ανασφάλειας λοιπόν η αγορά ακινήτων, μπορεί να δημιουργεί ευκαιρίες για λίγους κερδοσκόπους και καιροσκόπους αλλά στην πραγματικότητα οδηγείται σε περιθωριοποίση διαρκείας καθώς το ζητούμενο για την μεγάλη πλειοψηφία των ελλήνων δεν είναι το κεραμίδι αλλά η "μάχη της επιβίωσης". Και αυτή η μάχη έχει πολλά πρόσωπα . Απο το να εξασφαλίσει κανείς την δουλειά του μέχρι να εξασφαλίσει τα χρήματα του σουπερ μάρκετ. Η χθεσινή παρέμβαση των βιομηχάνων αυτό το νόημα είχε καθώς -ανεξαρτητα απο το αν συμφωνεί η διαφωνεί κανείς μαζί τους-αυτό που θα πρέπει να τους αναγνωρίσει είναι ο οικονομικός τους ρεαλισμός. Φαίνεται ότι μετά απο 10 μήνες διαπίστωσαν και αυτοι το αυτονόητο: "χωρίς καταναλωτές δεν μπορούν να επιβιώσουν ούτε και οι ίδιοι". Δυστυχώς , αυτό που διαπιστώνουν οι βιομήχανοι , οι άνεργοι, οι έμποροι και οι κατασκευαστές δεν φαίνεται να γίνεται κατανοητό απο τους εγκέφαλους του υπουργείου Οικονομικών οι οποίοι αφού επέλεξαν τον εύκολο δρόμο της αφαίμαξης και της φορολογικής τρομοκρατίας αναρωτιούνται γιατί δεν τρέχουν τα έσοδα και κάνουν την μία μετά την άλλη τις συσκέψεις. Ότι και να κάνουν δεν πρόκειται να τρέξουν τα έσοδα για ένα και μοναδικό λόγο: γιατί η αγορά είτε δεν έχει χρήματα είτε γιατί έχει άλλες προτεραιότητες. Ακόμα και οι απειλές για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς ακινήτων το μόνο που θα φέρει είναι να φύγουν ακόμα μακρύτερα οι έλληνες απο την ακίνητη περιουσία. Και τότε; απο που θα μαζέψουν φόρους; Μήπως απο εκείνους που εδώ και έξη μήνες συντηρούν την αγορά κατοικίας του Λονδίνου; ή άντε και τα παίρνουντα ακίνητα, τι θα κάνει το δημόσιο, μεσιτικό γραφείο; Και σε τελευταία ανάλυση το Δημόσιο έχει αποδεικτεί ανίκανο να διαχειριστεί και να περιφρουρήσει την δική του ακίνητη περιουσία που ρημάζει. Και πραγματικά αναρωτιέται κανείς : Που είναι οι χιλιάδες θέσεις εργασίας της "πράσινης ανάπτυξης"; που είναι οι αναπτυξιακές πολιτικές που θα εφαρμόζονταν ώστε να διασφαλιστεί το δικαίωμα στην εργασία και στην ιδιοκτησία; που είναι οι εξαγγελίες για το δίκτυ κοινωνινικής προστασίας; Πουθενά. Αποδείκτηκαν λόγια του αέρα ή ιδεοληψίες κάποιων λίγων που κατάφεραν να πείσουν τους πολλούς. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά, αρκεί αυτοί που χαράζουν την πολιτική να συνειδητοποιήσουν το αδιέξοδο που οδηγούν την ελληνική κοινωνία με την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται. Σίγουρα , οι εξαγγελίες του κ. Παπανδρέου για τον ανασχηματισμό δεν είναι σημάδι ότι η Κυβέρνηση του και ο ίδιος έχουν καταλάβει τα αποτελέσματα της πολιτικής που εφαρμόζεται. Τέτοιες προσεγγίσεις το μόνο που δείχνουν είναι ότι, οι κρατούντες δεν έχουν κατανοήσει ότι σήμερα ο απλός έλληνας δεν πιστεύει ότι αν στην θέση του κ. Παπακωνσταντίνου βρεθεί ο κ. Φαφουδόπουλός θα λυθεί το πρόβλημα του. Αυτό που περιμένουν είναι απτές και απλές πράξεις για να αλλάξει το ζοφερό κλίμα που έχει φωλιάσει στην οικονομία. Περιμένουν ενίσχυση της οικοδομής . Περιμένουν κίνητρα για να ενισχυθεί η ζήτηση για κατοικία. Περιμένουν δημόσιες επενδύσεις που θα δώσουν δουλειά σε κατασκευαστικές. Περιμένουν προωθητικές ενέργειες στην αγορά εξοχικής κατοικίας. Περιμένουν πολιτικές για το εμπόριο ώστε να περισωθεί η περιουσία των εμπόρων και των ιδιοκτητών. Περιμένουν κίνητρα για την σύσταση νέων εταιρών ώστε να μη μένουν κενά χιλιάδες γραφεία. Αυτά τα απλά που μπορείνα τα δεί ακόμα και ένα απλός άνθρωπος χωρίς τις περγαμηνές των εισαγόμενων συμβούλων που έκαναν την ελληνική οικονομία πειραματόζωο επιχειρώντας να φέρουν το μοντέλο της Λατινικής Αμερικής στην Ελλάδα. Ισως να πιστεύουν ότι οι ευρωπαίοι έλλληνες της μεσαίας τάξης δεν θα σηκωθούν απο τους καναπέδες τους, αλλά η πραγματικότητα αργά ή γρήγορα θα τους διαψεύσειΠερισσότερα Άρθρα...
