Real Estate News NETWORKSOCIALOPINION.GR | INVESTNEWS.GR | PARATIRITIS.GR | PREMIUM.PARATIRITIS.GR

realestatenews.gr

ΟΙΚΟΔΟΜΗ: Δεν επενδύουν

Σε τεντωμένο σχοινί ισσοροπούν κατασκευαστικές και βιομηχανίες τσιμέντου. Αναλυτικά σημαντική μείωση παρουσιάζει και ο δείκτης επιχειρηματικών προσδοκιών των κατασκευαστών κατοικιών (ΙΟΒΕ) στο 26,8 τον Σεπτ.΄10 (1996- 2006=100) από 35,9 τον Αύγ.΄10 και 49,4 τον Σεπτ.΄09, γεγονός που αντανακλά την διστακτικότητα των εργολάβων οικοδομών να αναλάβουν νέες πρωτοβουλίες λαμβάνοντας υπόψη την επιφυλακτικότητα των νοικοκυριών αναφορικά με την αγορά κατοικίας. Κάτι που επιτάθηκε στο 1ο 6μηνο.΄10 από την αβεβαιότητα για τα εισοδήματα και τις γενικότερες προοπτικές της οικονομίας. Σημειώνεται, επίσης, η μείωση της παραγωγής σκυροδέματος κατά -12,6% σε ετήσια βάση στο 7μηνο ΄10 (1ο 6μηνο.΄10 κατά -10,6%), έναντι πτώσης της κατά -26,4% στο 7μηνο.΄09, ενώ και η παραγωγή τσιμέντου υποχώρησε κατά -10,3% στο 7μηνο΄10 (1ο 6μηνο.΄10: -8,8%), μετά τη μεγάλη πτώση της κατά -24,2% στο 7μηνο΄09.

Εμπορικά : οι τρείς ανατροπές

Η μεγαλύτερη ανατροπή στα δεδομένα της αγοράς εμπορικών καταστημάτων είναι πλέον πραγματικότητα στην αγορά. Σύμφωνα με τις απόψεις κορυφαίων αναλυτών οι ανατροπές αυτές έχουν τρεις όψεις:

Η πρώτη όψη αφορά στην συρρίκνωση της αγοράς σε επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου επιπέδου κυρίως μέσω της υποβάθμισης των τοπικών και των υπερτοπικών αγορών στις οποίες δραστηριοποιούνται . Αξιοπιστες πληροφορίες φέρουν στην περιοχή του ευρύτερου κλεντρου της πρωτεύουσας ο δείκτης διαθεσιμότητας (δηλαδή το ποσοτό των κενω΄ν καταστημάτων στο συνολικό αριθμό του δείγματος) επιδεινώθηκε το τελευταίο εξάμηνο κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες .

Η δεύτερη όψη αφορά στην λειτουργια των εμπορικών κέντρων τα οποία έχουν ήδη αρχίσει να συγκεντρώνουν ένα αξιοσέβαστο ποσοστό της ζήτησης (το μεγαλύτερο προέρχεται από τις γειτονικές τοπικές αγορές και το μικρότερο από τις υπερτοπικές που λειτουργούν σε περιοχές με εύκολη πρόσβαση).

Η τρίτη όψη εντοπίζεται στην προσπάθεια ανάπτυξης μικρών καθετοποιημένων κτιρίων καταστημάτων που βρίσκονται είτε σε σημεία υψηλής εμπορικής προβολής σε περιοχές που χαρακτηρίζονται ως «κορυφαίες αγορές» όπως για παράδειγμα το κέντρο της Αθήνας (νότιος τομέας της Ερμού κ.α.) , η Γλυφάδα κλπ. Ουσιαστικά οι αναπτύξεις αυτές προσανατολίζονται να γινουν είτε σε περιοχές με ελάχιστη διαθεσιμότητα γης γεγονός που αποκλείει την ανάπτυξη μεγάλων εμπορικών κέντρων είτε σε περιοχές όπου εκτιμάται ότι οι προγραμματισμένες παρεμβάσεις θα τις αναδείξουν σε προορισμούς υψηλής επισκεψιμότητας παράμετρος που κρίνεται ως απαραίτητη προκειμένου να δημιουργηθούν εμπορικές πιάτσες. Αξιόπιστες πληροφορίες φέρουν ότι ήδη επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν ξεκινήσει την «κούρσα» για την δημιουργία πορτοφολιού ακινήτων σε περιοχές που συγκεντρώνουν τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά.

Τα πιόνια στην σκακιέρα για την παρτίδα της αγοράς εμπορικών καταστημάτων στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής έχουν στηθεί και έχουν γίνει από τους συμμετέχοντες οι κινήσεις. Το σίγουρο είναι ότι το αποτέλεσμα της παρτίδας δεν θα φανεί άμεσα αφού οι παράμετροι είναι πολλοί και απρόβλεπτοι. Με απλά λόγια η εξέλιξη δεν θα εξαρτηθεί μόνο από τα εμπορικά σημεία που αναπτύσσονται αλλά και από τις γενικότερες μακροοικονομικές εξελίξεις που επηρεάζουν μεγέθη όπως για παράδειγμα την κατανάλωση και το διαθέσιμο εισόδημα. Επίσης δεν θα πρέπει να υποτιμώνται και οι επιπτώσεις από την διεθνή κρίση η οποία θα καθορίζει την δυνατότητα των παικτών να αποκτήσουν κεφάλαια είτε μέσω τραπεζικού δανεισμού είτε μέσω θεσμικών επενδυτών που θα ήθελαν να χρηματοδοτήσουν ανάλογες επενδυτικές κινήσεις. Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι το παλιό μοντέλο ανάπτυξης των εμπορικών σημείων φαίνεται ότι ξεπερνιέται αφού η εμπορική κίνηση επικεντρώνεται –και στο μέλλον θα επικεντρώνεται ακόμα περισσότερο- σε σημεία υψηλής εμπορικής προβολής και σε οργανωμένους χώρους εμπορικής ανάπτυξης. Οι μικρές περιφερειακές αγορές φαίνεται ότι στα επόμενα χρόνια οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε περιθωριοποίηση και στην εξέλιξη αυτή δεν συμβάλλουν μόνο οι εμπορικές αναπτύξεις αλλά και οι ίδιες οι εμπορικές επιχειρήσεις οι οποίες προτιμούν την ασφάλεια που προσφέρει η σίγουρη αγορά

Ακίνητα: Εκατομμύρια οι εγκλωβισμένοι

Η επιβολή δυσβάστακτων φόρων και οι κυβερνητικές παλινωδίες έχουν εγκλωβίσει τους ιδιοκτήτες, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν δυσβάστακτα χαράτσια για κατοικίες που παραμένουν απρόσοδες. Μία από τις πλέον «κλασικές» περιπτώσεις είναι τα χιλιάδες ακίνητα, ανά την Ελλάδα, τα οποία τελούν προς απαλλοτρίωση... δεκαετίες ολόκληρες, με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες τους να μην μπορούν να τα πωλήσουν και να τα μεταβιβάσουν. Πληρώνουν όμως, το ειδικό τέλος μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ... Μάλιστα, σύμφωνα με το νομοσχέδιο που προωθεί το υπουργείο Περιβάλλοντος, το μέγιστο ύψος της αποζημίωσης δεν θα μπορεί να ξεπερνάει το 80% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου.

Από την έναρξη ισχύος του νομοσχεδίου του ΥΠΕΚΑ για τα αυθαίρετα, οι ιδιοκτήτες που επιθυμούν να μεταβιβάσουν το ακίνητό τους πληρώνουν ακριβότερα, καθώς απαιτείται βεβαίωση μηχανικού ότι στο ακίνητο δεν έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές και δεν έχουν εγκατασταθεί χρήσεις χωρίς άδεια. Το γεγονός αυτό έχει καταστήσει υψηλότερο το κόστος των μεταβιβάσεων και έχει «παγώσει» τον, έστω περιορισμένο, αριθμό αγοραπωλησιών που ενδεχομένως θα πραγματοποιούνταν. Και αυτό διότι στο συνολικό κόστος μεταβίβασης προστίθεται η αμοιβή του μηχανικού που ανέρχεται στα 200-300 ευρώ, εάν δεν υπάρχουν αυθαιρεσίες, σύμφωνα με τις σημερινές τιμές αγοράς.

Άλλο ένα πιστοποιητικό που θα απαιτείται από 9/1/2012 για την εκμίσθωση κατοικιών άνω των 50 τ.μ. είναι αυτό που αφορά την ενεργειακή επάρκεια του κτίσματος. Με τη σειρά του, το «χαρτί» αυτό υπολογίζεται ότι θα αυξήσει το κόστος των μεταβιβάσεων έως και 500 ευρώ, όση δηλαδή είναι κατά μέσο όρο η αμοιβή του μηχανικού.

Η τεράστια καθυστέρηση, έως και 20 χρόνια, της ένταξης στο σχέδιο πόλης νέων περιοχών, θέτει σε ομηρία πολυάριθμους οικοπεδούχους, οι οποίοι σε περίπτωση ανέγερσης κατοικίας, θα πρέπει να περιοριστούν στους στενούς περιορισμούς που προβλέπει ο νόμος για την εκτός σχεδίου δόμηση. Όπως σημειώνουν παράγοντες του real estate, οι κατά τόπους δημοτικές αρχές κωλυσιεργούν να κυρώσουν τις πράξεις εφαρμογής -το τελευταίο στάδιο πριν από την ένταξη στο σχέδιο- και ως αποτέλεσμα οι ιδιοκτησίες παραμένουν μη οικοδομήσιμες. Ενδεικτική των παραπάνω είναι η περίπτωση της Αρτέμιδας, όπου οι ιδιοκτήτες περίμεναν 23 χρόνια για να χτίσουν νόμιμα, γεγονός που οδήγησε σε έκρηξη το φαινόμενο της αυθαίρετης δόμησης στην περιοχή, όπως αναφέρει ο τοπικός σύλλογος διπλωματούχων και πτυχιούχων μηχανικών. Είναι αξιοσημείωτο ότι η αξία εντός σχεδίου ιδιοκτησίας είναι διπλάσια, σε σχέση με αυτήν ακινήτου εκτός σχεδίου, ενώ όταν υλοποιηθούν τα απαιτούμενα έργα υποδομής η αγοραία τιμή μίας κατοικίας αυξάνεται περαιτέρω. Και μπορεί οι πράξεις εφαρμογής να βρίσκονται σε πολλές περιοχές στον «αέρα», ωστόσο οι ιδιοκτήτες υπόκεινται σε φόρο μεταβίβασης, ΕΤΑΚ και εσχάτως ειδικό τέλος. Εάν στο προς μεταβίβαση ακίνητο εντοπιστούν αυθαιρεσίες, η μεταβίβαση αναστέλλεται εωσότου ολοκληρωθεί η ένταξή του κτίσματος στη ρύθμιση του υπουργείου Περιβάλλοντος. Δεν είναι τυχαίο που οι μεταβιβάσεις αναμένεται να παραμείνουν «παγωμένες» εωσότου ολοκληρωθεί η ρύθμιση του ΥΠΕΚΑ, όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς. Ταυτόχρονα, τα τετραγωνικά μέτρα του νομιμοποιημένου αυθαιρέτου προσμετρώνται σε όλες τις φορολογικές κλίμακες, αυξάνοντας την οικονομική επιβάρυνση για τους ιδιοκτήτες

Το αύριο των επιτοκίων

Σίγουρα βρισκόμαστε σε μία μοναδική περίοδο. Τα επιτόκια του ευρώ βρίσκονται για σχεδόν δύο χρόνια σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, τα ελληνικά επιτόκια στα στεγαστικά δάνεια είναι και αυτά σε πρωτοφανή χαμηλά επίπεδα -αν και η Τράπεζα της Ελλάδος καταγράφει οριακές αυξήσεις- ενώ την ίδια στιγμή οι τιμές την αγορά ακινήτων υποχωρούν τουλάχιστον τους 24 τελευταίους μήνες. Και το αγωνιώδες ερώτημα πολλών αναλυτών είναι τι θα γίνει όταν η ΕΚΤ ξεκινήσει να αυξάνει τα επιτόκια της; Θα καταρρεύσει η αγορά ; ή μήπως υπαρχει περίπτωση να σημειωθεί ανάκαμψη με υψηλά επιτόκια;

Η απάντηση είναι απλή : η άνοδος των επιτοκίων δεν θα σημάνει κατάρρευση της αγοράς με την προϋποθεση φυσικά ότι τα κρίσιμα μεγέθη της οικονομίας θα έχουν βελτιωθεί. Δηλαδή αν η ανεργία μειωθεί και η ανάπτυξη επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς τότε το πιθανότερο είναι ότι η αγορά κατοικίας θα "αδιαφορήσει" για το κόστος του χρήματος. Αν και αυτό ακούγεται κάπως παράδοξο η διεθνής εμπειρία έχει να προσφέρει αρκετά παραδείγματα. Για παράδειγμα την περίοδο 1979-1981 στις ΗΠΑ η Fed αύξησε το κόστος του χρήματος και τα επιτόκια εκτινάχθηκαν από 11% τον Ιούνιο του 1979 σε πάνω από 16% μέχρι τον Απρίλιο του 1980.

Η επίπτωση στις τιμές των κατοικιών; Ο όγκος των πωλήσεων αυξήθηκε περισσότερο από 15% από το 1979 έως το 1981. Το 1987, στα τέλη Απριλίου και στις αρχές Μαΐου πάλι στις ΗΠΑ το κόστος των στεγαστικών δανείων αυξήθηκε σχεδόν μιάμιση εκατοστιαία μονάδα σε 10,47% αλλά οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν κατά 9% το έτος αυτό. Πιο πρόσφατο παράδειγμα; το 2003 , όταν η αύξηση των επιτοκίων όχι μόνο δεν κάθησε την αγορά αλλά σημειώθηκε έκραηξη των τιμών καθώς το ΑΕΠ το ΗΠΑ επιταχυνθηκε από 1,8% το 2002 σε 3,6% το 2004. Αμέσως μετά την άνοδο των επιτοκίων καταγράφηκε έκρηξη των τιμών κατά 42% . Τι σημαίνουν όλα αυτά, η αύξηση των επιτοκίων δεν πάντα συνώνυμο της καταστροφής ούτε η πτώση τους συνώνυμο της ανάκαμψης. Αυτό που επηρεάζει περισσότερο την αγορά κατοικίας είναι η συνολικότερη πορεία η οποία σίγουρα εξαρτάται και απο τα επιτόκια. Η απασχόληση, τα εισοδήματα και η οικονομική ανάπτυξη "αποφασίζουν" για το μέλλον της αγοράς.

Ποίος θα στηρίξει την ανακάμψη;

Χωρίς την οικονομική δυνατότητα για την εξασφάλιση των βασικών ειδών διαβίωσης, δήλωσε το 29% των ερωτηθέντων σε έρευνα που διεξήγαγε και στην Ελλάδα η Διεθνής Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ITUC), ενώ μόλις το 10% φαίνεται να έχει τη δυνατότητα αποταμίευσης. Οι Ελληνες εργαζόμενοι αποδεικνύονται οι πλέον πεσιμιστές, αφού το 87% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι η χώρα βαδίζει σε λαθεμένη κατεύθυνση. Σύμφωνα με την έρευνα (διεξήχθη από τις 13 Απριλίου ώς τις 3 Μαΐου του 2012 σε Βέλγιο, Βουλγαρία, Βραζιλία, Καναδά,Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ιαπωνία, Ινδονησία, Μεξικό, Ν. Αφρική, Μ. Βρετανία και ΗΠΑ), το 77% των ερωτηθέντων Ελλήνων πιστεύει ότι οι μελλοντικές γενιές θα ζήσουν σε χειρότερες συνθήκες απ’ ό,τι οι γονείς τους. Το 66% επεσήμανε ως μεγαλύτερη απειλή την αύξηση της ανεργίας τα δύο τελευταία χρόνια. Αρνητικά είναι τα ευρήματα και για τις τράπεζες σε ό,τι αφορά την εκτίμηση του ερωτωμένου πληθυσμού. Το 84% υποστηρίζει ότι οι τράπεζες πρέπει να πληρώσουν περισσότερα, ενώ ανάλογη έμφαση (από το 83%) δίδεται και για τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Επίσης, το 81% εκτιμά ότι οι τράπεζες ασκούν εξαιρετικά μεγάλη επιρροή. Εξίσου επικριτικοί στο θέμα των τραπεζών εμφανίζονται και οι ερωτώμενοι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία. Χαρακτηριστικές είναι και οι απαντήσεις σχετικά με την εφαρμοζόμενη πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης. Η έρευνα διαπιστώνει μεγάλη απόσταση ανάμεσα στις απόψεις που διατυπώνει η κυβερνητική ελίτ και η κοινή γνώμη. Μόνο 4% τάσσεται υπέρ της πολιτικής περικοπών που θα συμβάλουν στην αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, ενώ το 86% υποστηρίζει πολιτικές δημιουργίας θέσεων εργασίας και τόνωσης της ζήτησης προκειμένου να αποπληρωθεί το χρέος.

pomidaani

nomisma_140x60
baner-pontiki