Μία νέα απειλή ελλοχεύει στην αγορά των μισθώσεων επαγγελματικών χώρων. Πρόκειται για την αδυναμία πολλών μισθωτών να καταβάλλουν το συμφωνημένο τίμημα είτε επειδή αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας είτε επειδή αναστέλλουν τη λειτουργία της επιχείρησης τους. Σύμφωνα με τις απόψεις μεσιτών αλλά και νομικών το τελευταίο τρίμηνο έχουν πολλαπλασιαστεί οι περιπτώσεις που ιδιοκτήτες και ενοικιαστές λύνουν τις διαφορές τους στις αίθουσες δικαστηρίων. Σύμφωνα με την άποψη που διατύπωσε μεσίτης που ασχολείται με μισθώσεις το ζητούμενο πλέον για πολλούς ιδιοκτήτες δεν είναι μόνο το ύψος του ενοικίου αλλά το κατά πόσο αυτό θα εισπράττεται. «Τους τελευταίους μήνες κυρίως σε περιπτώσεις μισθώσεων καταστημάτων που η μίσθωση τους λήγει οι ιδιοκτήτες απορρίπτουν προτάσεις ενδιαφερόμενων με υψηλότερα ενοίκια και προτιμούν τον παλαιό ενοικιαστή ο οποίος είναι φερέγγυος ως προς την καταβολή του ενοικίου . Η ανησυχία που πλανάται στις σκέψεις ιδιοκτητών καταστημάτων κυρίως είναι αν η νέα επιχείρηση θα καταφέρει να πάει καλά και να πληρώνει το ενοίκιο αφού δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που μετά από μερικούς μήνες λειτουργίας σταματά η λειτουργία της εμπορικής επιχείρησης και η υπόθεση πηγαίνει στα δικαστήρια». Το γεγονός αυτό βοηθά και τις διαπραγματεύσεις μεταξύ ιδιοκτητών και παλαιών μισθωτών με πολυετή παρουσία στο χώρο καθώς οι πρώτοι προτιμούν να ρίξουν την τιμή του ενοικίου και να κάνουν μισθωτικές συμβάσεις που θα επιτρέπουν την μεγαλύτερη αναπροσαρμογή του ενοικίου όταν ανακάμψει η αγορά

. Ανάλογη στάση τηρούν με τον λεγόμενο «αέρα» καθώς είτε δεν ζητούν καθόλου –ειδικά αν το ακίνητο βρίσκεται σε περιοχή με μειωμένη εμπορικότητα είτε δέχονται συγκριτικά χαμηλότερα ποσά με τμηματική καταβολή. Πρόσφατη συμφωνία ανανέωσης της σύμβασης ενοικίασης σε μεγάλο κατάστημα του ιστορικού κέντρου προέβλεπε εξόφληση του «αέρα» σε διάστημα τριών ετών χωρίς να υπολογίζονται οι τόκοι. Στο νέο περιβάλλον της αγοράς ενοικίων όπως όλα δείχνουν το ζητούμενο δεν είναι πλέον το ύψος του ενοικίου αλλά η φερεγγυότητα του ενοικιαστή και αυτή είναι άλλωστε η βασική αιτία που οι τράπεζες κατορθώνουν να διαπραγματεύονται τα ενοίκια για υποκαταστήματα τους σε τιμές έως και 30% χαμηλότερες από τις προηγούμενες. Σημαντικό ατού των μισθωτών είναι και το σημείο που βρίσκεται ο εμπορικός χώρος αφού στα σημεία υψηλής εμπορικής προβολής βρίσκεται σχετικά πιο εύκολα ενοικιαστής σε σχέση με εκείνα που είναι σε παράπλευρες αγορές.

Σημαντική πτώση παρουσίασε το μέσο επιτόκιο των νέων δανείων το οποίο διαμορφώθηκε στο 6,18%. Σχεδόν αμετάβλητο στο 0,48% παρέμεινε το Μάιο του 2012 το μέσο επιτόκιο των νέων καταθέσεων από τα νοικοκυριά όπως και το αντίστοιχο επιτόκιο των καταθέσεων από επιχειρήσεις (0,46%), σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος. Συγκεκριμένα, πτώση κατά 0,07% παρουσίασε το Μάιο του 2012 το μέσο επιτόκιο των καταναλωτικών δανείων χωρίς καθορισμένη διάρκεια (δάνεια μέσω πιστωτικών καρτών, ανοικτά δάνεια και υπεραναλήψεις από τρεχούμενους λογαριασμούς) και διαμορφώθηκε στο 15,01%. Επίσης,ισόποση πτώση κατέγραψε το μέσο επιτόκιο των καταναλωτικών δανείων καθορισμένης διάρκειας με επιτόκιο κυμαινόμενο ή σταθερό μέχρι ένα έτος, που διαμορφώθηκε σε 8,27% τον Μάιο του 2012 έναντι 8,34% τον προηγούμενο μήνα. Στα επιχειρηματικά δάνεια χωρίς καθορισμένη διάρκεια, το μέσο επιτόκιο παρουσίασε πτώση κατά 0,09% και διαμορφώθηκε στο 7,69% και το αντίστοιχο επιτόκιο των επαγγελματικών δανείων παρουσίασε επίσης πτώση κατά 0,03% και διαμορφώθηκε στο 10,32%. Το μέσο επιτόκιο των επιχειρηματικών δανείων συγκεκριμένης διάρκειας με επιτόκιο κυμαινόμενο ή σταθερό έως ένα έτος μειώθηκε κατά 0,05% στο 7,52% για δάνεια μέχρι 250.000 ευρώ, αυξήθηκε κατά 0,23% στο 6,68% για δάνεια από 250.000 μέχρι ένα εκατ. ευρώ, ενώ μειώθηκε κατά 0,39% και διαμορφώθηκε στο 5,84% για δάνεια άνω του ενός εκατ. ευρώ. Τέλος, το μέσο επιτόκιο των στεγαστικών δανείων για δάνεια με επιτόκιο κυμαινόμενο ή σταθερό έως ένα έτος έμεινε ουσιαστικά αμετάβλητο στο 3,54%.