Η κρίση στην αγορά ακινήτων αποκτά δομικά χαρακτηριστικά και οι πτωτικές στις τιμές ακινήτων κατά το τρέχον έτος θα συνεχισθούν καθώς δεν διαφαίνονται οι συνθήκες εκείνες που θα αυξήσουν την ζήτηση. Σε κάθε περίπτωση, για την έξοδο από την κρίση διαφαίνεται ότι θα απαιτηθεί μεγάλο χρονικό διάστημα με δεδομένο ότι επιδρούν σωρευτικά παράγοντες, όπως ο μεγάλος αριθμός αδιάθετων κατοικιών, που αν συνεχιστεί ο ρυθμός απορρόφησης των τελευταίων τεσσάρων ετών απαιτούνται περίπου 20 χρόνια για την απορρόφηση των νεόδμητων κατοικιών. Η αγορά δεν μπορεί να λειτουργήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα σε επίπεδα κάτω από το κόστος παραγωγής. Σύμφωνα με στοιχεία πτο 2012 έγιναν λιγότερες από 4.000 μεταβιβάσεις νεόδμητων οικιστικών ακινήτων, όταν το 2007 αντίστοιχα είχαν μεταβιβαστεί 100.000 κατοικίες. Πέρυσι οι τράπεζες προέβησαν σε εκτιμήσεις 28.160 κατοικιών για τραπεζικούς σκοπούς, έναντι 41.623 το 2011. Ο αριθμός των αγοραπωλησιών είναι μικρότερος και με βάση εκτιμήσεις δεν θα πρέπει να ξεπερνούν τις 8-10 χιλιάδες.

Σε κάθε περίπτωση η όποια σταθεροποίηση σταδιακά επιτυγχάνεται για την ελληνική οικονομία, δεν βρίσκει ούτε θα βρει άμεσο αντίκρισμα στην κατάσταση της ελληνικής κτηματαγοράς. Σήμερα είναι σαφές ότι το πλήγμα που έχει δεχθεί η ελληνική κτηματαγορά είναι βαθύτατο, το πρόβλημα έχει πλέον δομικά χαρακτηριστικά και οι όποιες προσδοκίες ανάκαμψης δεν βρίσκουν επαρκή επιχειρήματα και αξιόπιστες εκτιμήσεις για να αναπτυχθούν. Ταυτόχρονα σημειώνεται μία σταδιακή, αλλά ευρεία αλλαγή στάσης όλων των εμπλεκόμενων στην αγορά αυτή, ιδιοκτητών, κατασκευαστών, ενοικιαστών αλλά και επενδυτών, καθώς έχουν ραγδαία αλλάξει και τα χαρακτηριστικά στο περιβάλλον, αρχής γενομένης από την υπερφορολόγηση που ακυρώνει τους μέχρι σήμερα σχεδιασμούς γύρω από την υπόθεση ακίνητο.

«Μπλόκο» στην πολεοδομική επιβάρυνση των προαστικών οικισμών βάζει η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνοντας αντισυνταγματική κάθε προσπάθεια επιδείνωσης των όρων διαβίωσης των κατοίκων, αλλά και υποβάθμισης του υπάρχοντος φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος. Σύμφωνα με το ΣτΕ, κάθε νέα πολεοδομική ρύθμιση πρέπει να αποσκοπεί στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κατοίκων, επισημαίνοντας ότι τα δικαστήρια μπορούν να κάνουν οριακό έλεγχο για την τήρηση της συνταγματικής επιταγής για ορθολογικό χωροταξικό - πολεοδομικό σχεδιασμό της χώρας, σταθμίζοντας (με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας) κατά πόσον υποβαθμίζεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση το περιβάλλον. Παράλληλα το ανώτατο δικαστήριο υπογραμμίζει την ανάγκη εφαρμογής αντικειμενικών κριτηρίων για την χωροταξική - πολεοδομική διαμόρφωση της περιοχής αφού προηγηθεί ειδική επιστημονική μελέτη. Διαφορετικά οι πολεοδομικές τροποποιήσεις δεν μπορεί να είναι συνταγματικά ανεκτές. Ταυτόχρονα αποκρούει την επιβάρυνση περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί ως «αμιγούς κατοικίας» με επιπλέον χρήσεις (εμπορικές, εργαστηρίων, γραφείων κ.λπ.) που δεν είναι συμβατές με αυτές, καθώς επιτρέπονται σε περιοχές «γενικής κατοικίας». Η ολομέλεια έκρινε αντισυνταγματική τη ρύθμιση του νόμου 3044/02 που προσδιόριζε σε τμήμα της Ροδόπολης Αττικής τη χρήση «γενικής κατοικίας» (αντί της «αμιγούς») γεγονός που επέτρεπε μεταξύ άλλων και τη λειτουργία επαγγελματικού εργαστηρίου ραφής ενδυμάτων. Κάτοικοι γειτονικών ακινήτων είχαν προσφύγει δικαστικά και στο παρελθόν το ΣτΕ είχε ακυρώσει τμήματα του πολεοδομικού σχεδιασμού της ευρύτερης ζώνης γιατί είχαν ενταχθεί και δασικές εκτάσεις στο γενικό σχέδιο, ενώ προκαλείτο επιβάρυνση και του προαστιακού οικισμού. Με τη νέα απόφαση (27/14) κρίνεται αντισυνταγματική η πολεοδομική ρύθμιση και η δυνατότητα λειτουργίας, επαγγελματικών εργαστηρίων, γιατί επιβαρύνει περιοχή «αμιγούς κατοικίας».