Η ΕΚΤ προμηνύεται ότι θα ξεκινήσει τη νέα χρονιά ακριβώς όπως έκλεισε και το 2012, επιλέγοντας να διατηρήσει σε σταθερά χαμηλά επίπεδα τα βασικά επιτόκια δανεισμού της, τηρώντας στάση αναμονής για τις εξελίξεις στην ευρωζώνη. Το χρηματοικονομικό ίδρυμα, που εδρεύει στη Φρανκφούρτη, θα πραγματοποιήσει την ερχόμενη Πέμπτη την μηνιαία σύνοδο του διοικητικού της συμβουλίου, διατηρεί από τον περασμένο Ιούλιο το βασικό επιτόκιο στην ιστορικά χαμηλότερη τιμή του 0,75%. «Εάν και μία ελάττωση των επιτοκίων δεν μπορεί να αποκλεισθεί, δεν πιστεύουμε πως το ΔΣ της ΕΚΤ πρόκειται να μεταβάλλει τα βασικά επιτόκια», εκτιμά ο οικονομολόγος της Commerzbank Μίχαελ Σούμπερτ. Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο Χάουαρντ Άρτσερ της HIS Global Insight: «φαντάζει πιό πιθανό η ΕΚΤ να διατηρήσει αμείωτα τα επιτόκια, παρά το αντίθετο», χωρίς να αποκλείεται τελείως μία νέα μείωση των επιτοκίων «κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου». Όμως προς το παρόν μία νέα νομισματική χαλάρωση εμφανίζεται πρόωρη. «Τα μέλη του ΔΣ της ΕΚΤ έχουν αποδυθεί τις τελευταίες εβδομάδες σε μία προσπάθεια να κατευνάσουν τις εικοτολογίες για μείωση των επιτοκίων», υπενθύμισε ο Σούμπερτ, αναφερόμενος σε σχετικές δηλώσεις του νέου μέλους του συμβουλίου της Κεντρικής Τράπεζας Ιβ Μερς, που έκρινε ότι αυτή η στρατηγική δεν είναι πέρα για πέρα αποτελεσματική.

Τω όντι, μολονότι τα επιτόκια βρίσκονται στο χαμηλότερο επίπεδό τους επί πολλούς μήνες, οι χορηγήσεις πιστώσεων έχουν υποχωρήσει στο ναδίρ τους. Τα δάνεια προς τον ιδιωτικό τομέα είχαν συρρικνωθεί τον Νοέμβριο για έβδομο συνεχόμενο μήνα. Καίτοι ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι έχει διαβεβαιώσει πως θα συνεχίσει να επισκοπεί ως Κέρβερος τη σταθερότητα στις τιμές, ο κίνδυνος του πληθωρισμού αποτελεί τον σταθερό εφιάλτη που απεύχεται να επιπέσει πάνω στην ευρωπαϊκή ανάπτυξη η Τράπεζα, καθώς η Γηραιά Ήπειρος είχε βυθισθεί στην ύφεση το γ’ τρίμηνο του 2012. Μολονότι ο πληθωρισμός παραμένει πάνω από το όριο του 2% για 25 μήνες, σύμφωνα με τους οικονομικούς αναλυτές το επίπεδό του αναμένεται να πέσει σύντομα. Όσον αφορά τον πληθωρισμό στη Γερμανία, που αυξήθηκε τον Δεκέμβριο, η άνοδος αυτή «προσφέρει περισσότερη ισχύ στα επιχειρήματα όσων εντός του ΔΣ της ΕΚΤ αντιτίθενται στην περαιτέρω νομισματική χαλάρωση», ερμήνευσε ο οικονομολόγος της τράπεζας Barenberg Κρίστιαν Σουλτς. Πάντως, η υποχώρηση της μείωσης της δραστηριότητας στην ευρωζώνη τον Δεκέμβριο, όπως αυτή μεταφράζεται από τον σχετικό δείκτη ΡΜΙ, ανοίγει κάποιες χαραμάδες αισιοδοξίας για βελτίωση της οικονομικής κατάστασης στον χώρο των 17. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως τα μέλη της ΕΚΤ εφησυχάζουν, καθώς όπως εκτιμά και ο αντιπρόεδρός της Γιεργκ Άσμουσεν «η καταπολέμηση των διαρθρωτικών προβλημάτων και η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας θα διαρκέσουν πολλά χρόνια ακόμη», ενώ «οι κίνδυνοι εξακολουθούν να υφίστανται και η κατάσταση συνεχίζει να είναι εύθραυστη», καθώς είναι ακόμη ‘ανοικτό’ το θέμα της διάσωσης της Ισπανίας.

Μία πρωτοβουλία με πολλαπλούς αποδέκτες αλλά και με καταλυτικές επιπτώσεις όχι μόνο στο οικονομικό αλλά και στο πολιτικό «χάρτη» βρίσκεται σε εξέλιξη με πρωταγωνιστή την εκκλησία της Ελλάδος . Η πρόταση που βρίσκεται στα χέρια στα «χέρια» του αρχιεπισκόπου αλλά και όλων των μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για την κάλυψη άνω του 50% της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τραπέζης όχι μόνο καθιστά την εκκλησία σε ένα από τους μεγαλύτερους μετόχους του κορυφαίου τραπεζικού ομίλου της χώρας αλλά -και το κυριότερο- την επαναφέρει στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας σε μία μάλιστα περίοδο που το «έλλειμα αξιοπιστίας» των πολιτικών κομμάτων βρίσκεται στο ναδιρ. Σύμφωνα με πληροφορίες η σχετική πρόταση ξεκίνησε από πρωτοβουλία του Μητροπολίτη Σύρου κ. Δωρόθεου . Ο ιεράρχης , ένας από τους πλέον δραστήριους με έντονη κοινωνική αλλά και ανθρωπιστική δράση στην περιοχή του , ανέλαβε την πρωτοβουλία να προτείνει την συμμετοχή της εκκλησίας στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου τράπεζας ώστε να αποφευχθεί «ο επαπειλούμενος αφελληνισμός του πρώτου πιστωτικού ιδρύματος της νεωτέρας Ελλάδας» .

Η συμμετοχή της εκκλησίας θα είναι μεγαλύτερη από το ποσοστό που της αναλογεί ως ήδη μέτοχος (διαθέτει περί τα 15.000.μετοχές). Η συμμετοχή, θα γίνει εντός ενός προκαθορισμένου πλαισίου με τη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας το οποίο μεταξύ των άλλων θα προβλέπει την αναλογική συμμετοχή της Εκκλησίας στο δ.σ του ιδρύματος. Η χρηματοδότηση της συμμετοχής , κρίνεται εφικτή , με την χρήση της ακίνητης περιουσίας της τράπεζες η αξία της οποίας εκτιμάται ότι υπερβαίνει τα 400.000.000 ευρώ. Το σχέδιο έχει τόσο οικονομικές όσο και πολιτικές προεκτάσεις καθώς η επιτυχής του έκβαση , εξασφαλίζει την ήδη συμμετοχή της εκκλησίας στο μετοχικό κεφάλαιο του πιστωτικού ιδρύματος η αξία της οποίας στην διάρκεια της τελευταίας τετραετίας έχει απομειωθεί σημαντικά ενώ από την άλλη πλευρά έχει πάψει να θεωρείται προσοδοφόρα τοποθέτηση.

Στην πραγματικότητα , η μη συμμετοχή στην αύξηση θα οδηγήσει –σχεδόν εκβιαστικά- σε ρόλο «μετόχου-κομπάρσου». Από την άλλη πλευρά, η αυξημένη παρουσία στο μετοχικό κεφάλαιο της τράπεζας , εκτιμάται ότι θα έχει τόσο βραχυχρόνια όσο και μακροχρόνια οφέλη καθώς άμεσα θα αποκτήσει κεντρικό ρόλο στην διοίκηση της τράπεζας ενώ από την άλλη πλευρά «επενδύει» σε σημαντικές υπεραξίες αλλά και μερισματικές αποδόσεις . Σημαντικά όμως είναι και τα οφέλη στο κοινωνικό πεδίο. Η στάση της εκκλησίας της Κύπρου, σε όλη την διάρκεια της κυπριακής κρίσης , δημιούργησε την εικόνα ενός ζωντανού «κοινωνικού οργανισμού» ο οποίος έχει σημαίνοντα ρόλο στην κοινωνική και πολιτική ζωή της μεγαλονήσου με παρεμβάσεις που εξασφαλίζουν την «ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια» του κυπριακού λαού. Αν και κατά την διάρκεια της κρίσης το φιλανθρωπικό έργο της ελληνικής εκκλησίας είναι τιτάνιο , η διακριτική στάση που τήρησε όσον αφορά τις κοινωνικές επιπτώσεις της ύφεσης την περιόρισε – στα μάτια της πλειοψηφίας της κοινής γνώμης – σε ρόλο παρατηρητή. Η στάση αυτή , όσο διάστημα δεν υπήρχε αντίπαλο δέος κάποιο διαφορετικό σημείο αναφοράς , δεν ήταν ιδιαίτερα ενοχλητικό. Όμως το «καυτό δεκαήμερο» της Κύπρου άλλαξε το περιβάλλον. Ετσι, μία τέτοια παρέμβαση , μπορεί να αναδείξει την εκκλησία σε «εθνικό θεματοφύλακα» , ο οποίος παρεμβαίνει για να προασπίσει τα «εθνικά συμφέροντα». Σε κάθε περίπτωση ακόμα και σε περίπτωση που η πρόταση δεν υλοποιηθεί , το πολιτικό κόστος θα βαρύνει τους πολιτικούς οι οποίοι «αντιτίθεται στο πατριωτικό ρόλο της εκκλησίας». Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις η επόμενη εβδομάδα κρίνεται ως ιδιαίτερα κρίσιμη για την εξέλιξη του θέματος το οποίο σίγουρα θα αλλάξει πολλά δεδομένα στον σημερινό ρευστό οικονομικό και πολιτικό χάρτη της χώρας.