Αφιερωμένο στην παντελή έλλειψη οργάνωσης γύρω από την ακίνητη περιουσία με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τραγελαφικές καταστάσεις, είναι εκτενές άρθρο της εφημερίδας Νιου Γιορκ Τάιμς, επισημαίνοντας ότι όλα τα παραπάνω συνιστούν εμπόδιο στην πρόοδο μιας χώρας που πασχίζει να βγει από την κρίση. «Στην εποχή των δορυφορικών εικόνων, της ψηφιακής αρχειοθέτησης και της άμεσης ανταλλαγής πληροφοριών, η πλειοψηφία των αρχείων της Ελλάδας για την ιδιοκτησία ακινήτων εξακολουθεί να είναι χειρόγραφα βιβλία ταξινομημένα βάσει επωνύμων, χωρίς σαφήνεια σχετικά με την οριοθέτηση των ακινήτων και χωρίς να μπορεί να πει κανείς με ακρίβεια αν η ίδια ιδιοκτησία ανήκει σε δύο ή σε δέκα ανθρώπους», αναφέρεται.

«Καθώς η Ελλάδα προσπαθεί να βρει το δρόμο της εξόδου από μια οικονομική κρίση ιστορικών διαστάσεων, 60% των νέων είναι άνεργοι, πολλοί αναλυτές τονίζουν την έλλειψη ενός κατάλληλου περιουσιολογίου ως ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για την πρόοδο», τονίζει ο συντάκτης επισημαίνοντας πως το γεγονός αυτό αποθαρρύνει τους ξένους επενδυτές, καθιστά δύσκολες για την Αθήνα τις ιδιωτικοποιήσεις, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει για το πακέτο βοήθειας και καθιστά σχεδόν αδύνατη την είσπραξη των φόρων περιουσίας».

Η Ελλάδα, υπενθυμίζεται, έχει καταφύγει στη σύνδεση του έκτακτου τέλους ακίνητης περιουσίας με το λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος για τον εντοπισμό των ιδιοκτητών με τις γεωργικές εκτάσεις ακόμη να φορολογηθούν «Η κατάσταση αυτή είναι ιδιαίτερα ενοχλητική, γιατί στην Ελλάδα διατέθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια τις δυο τελευταίες δεκαετίες, αλλά με ελάχιστη πρόοδο. Κάποια στιγμή, στις αρχές του 1990, η Ελλάδα έλαβε περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη δημιουργία κτηματολογίου, Αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε να επιστραφούν όταν είδε τα αποτελέσματα» σημειώνουν. Σήμερα, λιγότερο από το 7% της χώρας έχει χαρτογραφηθεί, με τα υπόλοιπα βαλκανικά κράτη, μετά από δεκαετίες κομμουνισμού και εμφυλίων, να είναι πολύ μπροστά από την Ελλάδα στο θέμα του περιουσιολογίου. «Ορισμένοι ειδικοί αναρωτιούνται αν υπάρχει πραγματικά η πολιτική βούληση για να βάλει τα πράγματα σε μια τάξη. Ένας στρατός δικηγόρων, μηχανικών και αρχιτεκτόνων βγάζουν τα προς το ζην μέσα από τα συνεχή παζάρια για ζητήματα γαιοκτησίας. Και η ανυπαρξία δασικών χαρτών έχει αποδειχθεί επικερδής για ορισμένους.

Οι ερευνητές, για παράδειγμα, έχουν διαπιστώσει ότι την ανάπτυξη της δόμησης σε τεράστιες προστατευόμενες δασικές εκτάσεις μετά από πυρκαγιές» τονίζουν οι Τάιμς. Το μόνο σημείο στη χώρα που έχει ενημερωμένο και λειτουργικό κτηματολόγιο είναι τα Δωδεκάνησα, επισημαίνεται. Κι αυτό γιατί, λόγω της ιταλικής κατοχής από το 1912, η χρήση γης καθορίζεται ακόμη από τον ιταλικό νόμο, γι' αυτό και σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα θεωρείται ότι διέπεται από «τεχνολογία αιχμής». Ο στόχος, η δημιουργία ενός επαρκούς κτηματολογίου μέχρι το 2020, χαρακτηρίζεται ως αισιόδοξος από τους Έλληνες αξιωματούχους. Στο τέλος, υποστηρίζουν, η Ελλάδα πιθανότατα θα ξοδέψει 1,5 δισ. δολάρια για να βάλει σε τάξη το σύστημα, καταλήγει το άρθρο.

Ενα εκρηκτικό μίγμα απειλεί την αγορά ακινήτων η οποία βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης. Οι πλεισητριασμοί απο την μία και ο ενιαίος φόρος απο την άλλη ετιμάται ότι θα φέρουν εκατονταδες μικροϊδιοκτήτες σε απόγνωση.Κάποιοι αναλυτές μάλιστα κάνουν λόγο ακόμα και για διπλασιασμό των αδιάθετων ακινήτων γεγονός που θα οδηγήσει σε κατάρρευση της αγοράς.  Την «πρώτη γραμμή» των πωλητών αναμένεται να καταλάβουν οι έχοντες δεύτερη κατοικία, όσοι δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τις δόσεις του στεγαστικού δανείου, αλλά και... φορό-πληκτα νοικοκυριά με ψαλλιδισμένα ή μηδενικά, λόγω ανεργίας, εισοδήματα.Φυσικά κάτι τέτοιο ευνοεί εκείνους που θεωρούν ότι η αγορά ακινήτων στην Ελλάδα θα πρέπει να αποκοπεί απο την μεσαία τάξη.

Μετά τη διαφαινόμενη οριστικοποίηση του νέου ενιαίου φόρου ακινήτων, ο οποίος θα επιβληθεί σε όλων των ειδών τα ακίνητα από το 2014 (οικόπεδα, αγροτεμάχια, μη ηλεκτροδοτούμενα εξοχικά κ.ο.κ.), οι φορείς της αγοράς εκτιμούν ότι θα προκύψει νέα εισροή ακινήτων προς πώληση. Ηδη οι τιμές δέχονται πίεση από το αμετάβλητο απόθεμα απούλητων κατοικιών, που υπολογίζεται ότι προσεγγίζει τα 200.000 ακίνητα. Αν προστεθούν νέα ακίνητα, στην προσπάθεια των ιδιοκτητών να περικόψουν τα φορολογικά έξοδα που θα τους βαρύνουν από το νέο έτος, ο ρυθμός μείωσης των τιμών δεν αποκλείεται και να επιταχυνθεί, ιδίως αν εισέλθει στο εν λόγω μείγμα και ο παράγοντας των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.