Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια οι τράπεζες παγκοσμίως θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το «τείχος» των 3,6 τρισ. δολαρίων σε ληξιπρόθεσμα χρέη, και να βγουν στις αγορές για αναζήτηση κεφαλαίων, μαζί με τις κυβερνήσεις των χρεωμένων χωρών, αποκαλύπτει το Διεθνείς Νομισματικό Ταμείο στο Global Financial Stability Report. Όπως αναφέρει στο report του ΔΝΤ πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες χρειάζονται περισσότερα κεφάλαια προκειμένου να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη των αγορών και να τις διαβεβαιώσουν ότι μπορούν να δανειστούν, ενώ κάποιες μικρότερες θα πρέπει να κλείσουν. Τα ληξιπρόθεσμα χρέη είναι πιο έντονα για τις ιρλανδικές και τις γερμανικές τράπεζες, καθώς περίπου το μισό από το υπάρχον χρέος τους, λήγει στα επόμενα δύο χρόνια. «Αυτές οι χρηματοδοτικές ανάγκες των τραπεζών συμπίπτουν με τις υψηλότερες χρηματοδοτικές απαιτήσεις των χωρών, εντείνοντας τον ανταγωνισμό για σπάνιες πηγές χρηματοδότησης». Συνολικά, ο Οργανισμός επισημαίνει ότι η παγκόσμια χρηματοοικονομική σταθερότητα έχει βελτιωθεί τους τελευταίους έξι μήνες. Οι πιο δύσκολες προκλήσεις στους επόμενους μήνες θα είναι η χρηματοδότηση των τραπεζών και των κρατών, ιδιαιτέρως αυτών με το μεγαλύτερο πρόβλημα χρέους. Αναφορικά με το ενδεχόμενο να ζητήσει διάσωση και η Ισπανία, το ΔΝΤ δήλωσε πως οι ισπανικές αρχές έχουν λάβει τα κατάλληλα μέτρα για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα χρέους. Στο μεταξύ, ο Jose Vinals, διευθυντής του τμήματος Monetary and Capital Markets του ΔΝΤ, δήλωσε ότι τα προγράμματα δανεισμού στην Ελλάδα και την Ιρλανδία δημιουργήθηκαν με την λογική ότι δεν θα υπάρξει αναδιάρθρωση, και για αυτό χρειάζονται χρόνο για να αποδώσουν.

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής προχωρά άμεσα σε μια  νομοθετική παρέμβαση για την προώθηση της ανάπτυξης στην χώρα μας. Με το σχέδιο νόμου για την απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης που θα κατατεθεί για έγκριση από το Υπουργικό Συμβούλιο την ερχόμενη εβδομάδα το ΥΠΕΚΑ στοχεύει στη δραστική απλοποίηση και μείωση του χρόνου ολοκλήρωσης της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι δεν θα υπάρξει καμία έκπτωση στον στόχο για την ουσιαστική και αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος. Για την επίτευξη του στόχου αυτού προβλέπεται η εισαγωγή διαδικασιών που εξασφαλίζουν:

• καλύτερη ποιότητα περιβαλλοντικών όρων και μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου,

• μείωση του διοικητικού φόρτου,

• εξάλειψη διπλών αδειοδοτήσεων και επικαλύψεων,

• βελτίωση της ποιότητας των μελετών μέσω θέσπισης προδιαγραφών ανά είδος έργου και κατηγορία μελέτης.

Παράλληλα, αναμορφώνεται πλήρως και ενδυναμώνεται η λειτουργία των περιβαλλοντικών ελέγχων. Με τον τρόπο αυτό το ΥΠΕΚΑ διασφαλίζει ότι η τήρηση των περιβαλλοντικών όρων δεν μένει στη γραφειοκρατική διαδικασία της έγκρισης του φακέλου αλλά καθόλη τη διάρκεια της ζωής της εγκατάστασης. Η κατάσταση σήμερα Η περιβαλλοντική αδειοδότηση αποτελεί σήμερα την πλέον χρονοβόρα διαδικασία για την αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων.

Ωστόσο, η ευρύτερη αίσθηση είναι ότι ο στόχος της περιβαλλοντικής προστασίας όχι μόνο δεν διασφαλίζεται, αλλά και στην πράξη καθίσταται αδύνατος ο έλεγχος της της τήρησης των όρων και της νομοθεσίας. Ο σημερινός τρόπος αδειοδότησης είναι μελετητοκεντρικός και εστιάζει στη δημιουργία περίπλοκων διαδικασιών, με πληθώρα γνωμοδοτήσεων και υπογραφών προκειμένου να διαχέεται η ευθύνη και με σκοπό την τυπική μόνο «εξασφάλιση» της προστασίας του περιβάλλοντος πριν ακόμα λειτουργήσουν τα εξεταζόμενα έργα και δραστηριότητες.

Η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται στον ex ante έλεγχο των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και παραβλέπει τον ex post έλεγχο, ο οποίος είναι και ο αποτελεσματικότερος τρόπος ουσιαστικής προστασίας του περιβάλλοντος. Στην χώρα μας σήμερα, το σύνολο των φακέλων περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ξεπερνά τις 21.500 ανά έτος, εκ των οποίων περίπου 13.300 αξιολογούνται από τις Περιφέρειες (πρώην Νομαρχίες), περίπου 7.500 από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις (πρώην Περιφέρειες) και περίπου 650 από το ΥΠΕΚΑ. Αντίστοιχα , στην Αυστρία, μία χώρα παρόμοιου μεγέθους με τη χώρα μας και η οποία αποτελεί πρότυπο σε ό,τι αφορά την προστασία του περιβάλλοντος διεξάγονται κατά μέσο όρο μόλις 23 μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων ετησίως, ενώ στο Ην. Βασίλειο διεξάγονται κατά μέσο όρο 334.

Ο μεγαλύτερος αριθμός μελετών διεξάγεται στη Γαλλία, όπου κι εκεί ο μέσος όρος είναι 3.867 ετησίως, δηλ. περίπου 6 φορές μικρότερος από την Ελλάδα, παρότι η Γαλλία είναι 6 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα σε πληθυσμό! Ακόμα πιο παραστατική εικόνα του προβλήματος μας δίνει η σύγκριση του ετήσιου αριθμού φακέλων περιβαλλοντικής αδειοδότησης ανά εκατομμύριο κατοίκων. Στην Ελλάδα κατατίθενται 1.902 μελέτες/εκ. κατοίκων, στην Αυστρία 3, στο Ην. Βασίλειο 5 και στη Γαλλία, η οποία έχει τον υψηλότερο μέσο όρο από τις Ευρωπαϊκές χώρες, μόλις 60