Για μία ακόμα φορά ο παιγνίδι με τις αντικειμενικές τιμές επαναλαμβάνεται . Αυξήσεις που φέρνουν τις αντικειμενικές τιμές πολύ κοντά στα επίπεδα των εμπορικών αξιών είναι το καινούργιο δεδομένο φέτος. Φυσικά η φορολογική επιβάρυνση για όλες τις μορφές μεταβίβασης ενός ακινήτου αυξάνεται θεαματικά-υπέρμετρα σε σχέση με άλλες ανταγωνιστικές αγορές – αλλά το ερώτημα που ανακύπτει είναι με ποιους μηχανισμούς καθορίζονται αυτές οι τιμές. Ως γνωστόν στο υπουργείο Οικονομικών με το θέμα αυτό λειτουργούν επιτροπές οι οποίες διαμορφώνουν τις τελικές εισηγήσεις. Οι επιτροπές αυτές αν και αποτελούνται από «ειδικούς» δεν έχουν στη διάθεση τους αντικειμενικούς μηχανισμούς πληροφόρησης για το που «κλειδώνουν» οι τιμές σε κάθε περιοχή ή μη μόνο τις τιμές που εμφανίζονται στις αγγελίες που δημοσιεύονται στο τύπο. Αλλά ακόμα και αυτό το «εργαλείο» -για το οποίο υπάρχουν αρκετές ενστάσεις για την αντικειμενικότητα του-δεν χρησιμοποιείται συστηματικά αφού δεν έχουν κτισθεί η διαχρονικές βάσεις δεδομένων οι οποίες θα επιτρέψουν τη καταγραφή των τάσεων που επικρατούν στην αγορά. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι οι καταστάσεις που βιώνουμε σήμερα οι οποίες παραπέμπουν στην αγορά σε νοοτροπίες αυθαιρεσίας –είτε πρόκειται για τις αντικειμενικές αξίες (χρησιμοποιούνται στο σύστημα του αντικειμενικούς προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων) είτε για τις εμπορικές αξίες .

Το γεγονός ότι το υπουργείο Οικονομικών είχε στόχο την εναρμόνιση των αντικειμενικών αξιών με τις αντίστοιχες εμπορικές είχε επιβεβαιωθεί από την πολιτική ηγεσία του. Στη πράξη όμως , οι ανακοινώσεις για την αύξηση των αντικειμενικών αξιών , έδειξε ότι αν θέλει το «γκουβέρνο» μπορεί να επιταχύνει τις εξελίξεις εκπλήσσοντας ακόμα και τους πιο επιφυλακτικούς αναλυτές σχετικά με την παραγωγικότητα της δημόσιας μηχανής. Το realestatenews.gr κατέγραψε δειγματοληπτικά δημοσιεύμενες αγγελίες συγκρίνοντας τις παράλληλα τις σημερινές αντικειμενικές τιμές ανά τετραγωνικό μέτρο. Παράλληλα , από τα δελτία των πλειστηριασμών τραπεζών κατέγραψε τις τιμές για τα επαγγελματικά ακίνητα όπως καταστήματα, γραφεία, βιοτεχνικοί και βιομηχανικοί χώροι.Το συμπέρασμα είναι αποκαλυπτικό. Αν συνυπολογίσει κανείς την θέση, το όροφο και τα επιπλέον στοιχεία που επηρεάζουν το τελικό ύψος της φορολογητέας αξίας (παλαιότητα , συντελεστής εμπορικότητας κ.α ) τότε η τιμή της εφορίας σε πολλές περιπτώσεις είναι υψηλότερη από την εμπορική αξία των ακινήτων. Από την ανάλυση των ίδιων στοιχείων προκύπτει ότι και η φορολογική επιβάρυνση είναι σημαντικά μεγαλύτερη αφού με τις νέες αντικειμενικές αξίες ακόμα και ένας ιδιοκτήτης διαμερίσματος σε μία προνομιούχο περιοχή είναι πλέον μεγαλοϊδιοκτήτης και υπόχρεος σε ΦΜΑΠ. Πρόκειται με άλλα λόγια για την μετουσίωση της φορολογικής αυθαιρεσίας αφού ακόμα και αυτές οι τιμές που εμφανίζονται στους πίνακες των αντικειμενικών αξιών δεν προκύπτουν από καμία συστηματική ανάλυση των στατιστικών δεδομένων. Από εκεί και πέρα αν οι τιμές αυξηθούν εκ νέου την επόμενη χρονιά αυτό σημαίνει ότι το υπουργείο Οικονομίας προεξοφλεί ότι οι αυξήσεις των τιμών θα συνεχισθούν. Δηλαδή ο έλληνας δεν επηρεάζεται από τις τιμές αφού είτε είναι πλούσιος-χωρίς να το γνωρίζει-είτε έχει το ακαταλόγιστο. Εκτός και αν όλοι θα πρέπει να δουλεύουν –ή ήδη δουλευουν-για τις τράπεζες. Το σίγουρο είναι ότι τα επίσημα στοιχεία που παρακολουθούν την εξέλιξη των τιμών, εμφανίζουν μεταβολές σημαντικά μικρότερες σε σχέση με εκείνες των αντικειμενικών αξιών και το γεγονός αυτό δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη νομική αμφισβήτηση του συστήματος υπολογισμού των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων.