Ισχυρή φαίνεται να είναι η θέληση των Ελλήνων για μια εξοχική κατοικία. Το φαινόμενο αυτό καταδεικνύεται αφενός από τον μεγάλο αριθμό κατασκευαστών που επενδύουν σε εξοχικές κατοικίες και αφετέρου από το σχετικά μεγάλο ποσοστό (17%) εξοχικών κατοικιών στο σύνολο της χώρας. Αναλυτικότερα, σε σύνολο 5.454.889 κατοικιών, οι 922.228 είναι εξοχικές ή δευτερεύουσες. Σε επίπεδο περιφερειών, πρώτη σε αριθμό έρχεται η Αττική με 180.234 εξοχικές κατοικίες, και ακολουθούν η Κεντρική Μακεδονία (128.756) και η Πελοπόννησος (115.625). Πρέπει να σημειωθεί ότι οι τρεις αυτές περιφέρειες περικλείουν τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα της χώρας. Στην τέταρτη θέση συναντάμε τη Στερεά Ελλάδα με 85.259 εξοχικές κατοικίες, ενώ ακολουθούν η Δυτική Ελλάδα (65.580), η Θεσσαλία (61.543), το Νότιο Αιγαίο (57.101), η Κρήτη (56.766), το Βόρειο Αιγαίο (44.612), η Ήπειρος (38.259), η Ανατολική Μακεδονία (35.099), τα Ιόνια Νησιά (31.037) και τέλος η Δυτική Μακεδονία (22.357). Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως το ποσοστό εξοχικών κατοικιών επί του συνόλου κάθε περιφέρειας. Το ποσοστό αυτό δείχνει τη μετάβαση παραθεριστών στις περιοχές αυτές, σε σχέση με τον υπάρχοντα πληθυσμό. Το μεγαλύτερο ποσοστό το έχει η Πελοπόννησος (32%). Αναμενόμενο αποτέλεσμα, διότι θεωρείται μαζί με τα «νησιά» ο πλέον προτιμώμενος προορισμός, τόσο για χειμερινές όσο και για καλοκαιρινές διακοπές. Ακολουθούν με μικρή διαφορά το Βόρειο Αιγαίο (31%) και το Νότιο Αιγαίο (30%). Στην τέταρτη θέση με ποσοστό 27% είναι η Στερεά Ελλάδα με την Εύβοια και τον Παρνασσό. Ακολουθούν τα Ιόνια Νησιά (24%) και η Ήπειρος (22%). Στην έβδομη θέση συναντάμε τη Δυτική Ελλάδα με 19% ενώ ακολουθούν η Κρήτη (18%), η Θεσσαλία (18%), η Δυτική Μακεδονία (16%), η Κεντρική Μακεδονία (14%), η Ανατολική Μακεδονία (12%) και τέλος η Αττική με 10%. Πρέπει να σημειωθεί ότι στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης βρίσκουμε τις περιφέρειες με τα μεγάλα αστικά κέντρα, όπως την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

Με το σχέδιο νόμου για τα Μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 που ψηφίστηκε σήμερα στη Βουλή παρατείνεται για έξι μήνες η ισχύς των απαγορεύσεων πλειστηριασμού που λήγουν την 30η Ιουνίου 2011. Ειδικότερα, με το άρθρο 46 του νέου νόμου προβλέπονται τα εξής: Αναστέλλονται για την περίοδο από την 1η Ιουλίου 2011 έως την 31η Δεκεμβρίου 2011 οι πλειστηριασμοί, οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσόν των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών. Η διάταξη προστατεύει όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα (καταναλωτές, επιχειρήσεις κ.ά.). Περαιτέρω, παρατείνεται για έξι μήνες, δηλαδή μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2011, η απαγόρευση πλειστηριασμού της κύριας ή μοναδικής κατοικίας. Πρόκειται για παράταση της απαγόρευσης που εμπεριέχεται στο νόμο 3869/2010 για τη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων («τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά»). Απαγορεύεται επομένως μέχρι τέλος του τρέχοντος έτους ο πλειστηριασμός της κατοικίας ακόμη και όταν η απαίτηση του πιστωτικού ιδρύματος υπερβαίνει το ποσόν των 200.000 ευρώ ή και όταν ο πλειστηριασμός γίνεται από οποιονδήποτε τρίτο. Με τη διάταξη προστατεύεται η κατοικία, η αξία της οποίας δεν υπερβαίνει τα όρια που ορίζονται στο άρθρο 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010, δηλαδή δεν υπερβαίνει το αφορολόγητο όριο απόκτησης πρώτης κατοικίας, προσαυξημένο κατά 50%. Με το νέο νόμο διευκρινίζεται πλέον ρητά ότι η απαγόρευση καταλαμβάνει την κύρια ή μοναδική κατοικία κάθε φυσικού προσώπου, ανεξαρτήτως δηλαδή αν στερείται ή όχι πτωχευτικής ικανότητας. Συνεπώς, προστατεύεται η κατοικία όλων των φυσικών προσώπων, συμπεριλαμβανομένων και των εμπόρων. Η αναστολή των πλειστηριασμών θα δώσει τη δυνατότητα σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις που έχουν περιέλθει σε αδυναμία πληρωμής να αναδιοργανώσουν σε μία εξαιρετικά δύσκολη οικονομική συγκυρία την κάλυψη των αναγκών τους και να επιδιώξουν την καλύτερη δυνατή διευθέτηση και εξυπηρέτηση των οφειλών τους. Περαιτέρω, η παράταση θα διευκολύνει την απρόσκοπτη αξιοποίηση του ν. 3869/2010 για τη ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, ενόψει και του συνεχώς αυξανόμενου ενδιαφέροντος που εκδηλώνεται κατά την εναρκτήρια φάση της εφαρμογής του.