Ίσως έχετε βρει ένα σπίτι, ή μόλις ξεκινήσατε το κυνήγι της αναζήτησης. Ανεξάρτητα από το πού βρίσκεστε στην διαδικασία αγοράς, θα πρέπει να απαντήσετε σε ορισμένα βασικά ερωτήματα προτού κάνετε το επόμενο βήμα. Η αγορά ενός σπιτιού είναι μια μεγάλη δέσμευση - οικονομική και όχι μόνο – και για αυτό θα πρέπει να σταθμίσετε τα υπέρ και τα κατά. Εδώ είναι τέσσερεις  ερωτήσεις που θα πρέπει να απαντήσετε :

Θα παραμείνετε στο σπίτι για τουλάχιστον πέντε χρόνια;

Το πρώτο και πιο σημαντικό στοιχείο που πρέπει να ρωτήσετε τον εαυτό σας, πριν να εξετάσετε την αγορά οποιουδήποτε ακινήτου , είναι αν θα το κρατήσετε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πολλοί άνθρωποι αγοράζουν ακίνητο έχοντας ελπίδες για την σύντομη αύξηση του πλούτου τους από υπεραξίες. Εάν δεν σκοπεύετε να είστε ιδιοκτήτης του ακινήτου για περισσότερο από πέντε χρόνια, μη προχωρήσετε!

Θα αγαπώ το σπίτι που θέλω να αγοράσω;

Ένα από τα σημαντικά στοιχεία είναι το να Αγαπάτε το ακίνητο. Μην αγοράσετε ένα ακίνητο, αν δεν το αγαπάτε ή τουλάχιστον αν δεν σας αρέσει. Κανείς λογικό άνθρωπος δεν αγοράζει απλώς για "να αγοράσει" ή επειδή κάποιος τρίτος λέει ότι είναι μια καλή ιδέα.

Μπορείτε να αντέξετε οικονομικά;

Βεβαιωθείτε ότι μπορείτε να αντέξετε οικονομικά την πληρωμή της στέγη σας. Αν δεν είστε σίγουροι για τη δουλειά σας , περιμένετε μέχρι η εργασιακή κατάστασή σας σταθεροποιηθεί και μετά υλοποιείστε την αγορά.

Είναι το σπίτι σε καλή κατάσταση;

Εδώ είναι μια άλλη προειδοποίηση: Το κόστος της αποκατάστασης ζημιών στα σπίτια κάποιες φορές είναι εξωφρενικό, και αν δεν είστε εργολάβος, τότε θα κοστίσει πολύ περισσότερο από ό, τι περιμένετε. Καλύτερα να αγοράσετε κάτι σε καλή και βιώσιμη κατάσταση .

Γιατί δεν έρχονται ξένοι στην Ελλάδα; Ενα κείμενο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα EURO2day απηχεί σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα :

«Από Σεπτέμβριο και αν…» ήταν η απάντηση υψηλόβαθμου στελέχους εισηγμένης εταιρείας του ΧΑ, όταν το ρωτήσαμε για το ενδιαφέρον που είχαν επιδείξει ξένα finds μέσα στο πρώτο φετινό εξάμηνο για να επενδύσουν στην εγχώρια αγορά ακινήτων. Και συνέχισε το υψηλόβαθμο στέλεχος: «Πράγματι, υπήρξαν κάμποσα ξένα funds που επέδειξαν ενδιαφέρον για να επενδύσουν στην Ελλάδα, ωστόσο έδειχναν περισσότερο διατεθειμένοι να κοιτάξουν και να ερευνήσουν, παρά να… ψωνίσουν. Επίσης, την ίδια περίοδο, κάμποσοι Έλληνες επιδίδονταν στο να πείσουν άλλους Έλληνες για να αγοράσουν ακίνητα στο Λονδίνο…».

Η αλήθεια είναι οι ξένοι έχουν επιδείξει κάποιο ενδιαφέρον για την περίπτωση της Ελλάδας, ωστόσο -σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς- χρειάζονται αρκετά πράγματα ακόμη προκειμένου το ενδιαφέρον αυτό να μετουσιωθεί σε πράξη. «Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε τι να προτείνουμε στους ξένους» ισχυρίζεται ο ίδιος παράγοντας της αγοράς, ο οποίος συμπληρώνει: «Να τους πούμε ελάτε για ιδιωτικοποιήσεις; Εδώ και δύο χρόνια είμαστε μόνο στα λόγια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως από οι ξένοι έφυγαν από την πρώτη φετινή προεκλογική περίοδο και δεν έχουν γυρίσει μέχρι σήμερα. Περιμένουν και βλέπουν… Άρα λοιπόν, δεν μπορούμε να τους μιλήσουμε για ιδιωτικοποιήσεις. Ενδεικτικά αναφέρω ότι είχε ξεκινήσει φέτος ένα σχέδιο για την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου των ΑΕΕΑΠ (Ανώνυμες Εταιρείες Επενδύσεων Ακίνητης Περιουσίας) προκειμένου να στηριχτούν οι πωλήσεις κρατικών ακινήτων (φορολογικά κίνητρα, εμπορευσιμότητα μετοχών μέσω Χρηματιστηρίου, κ.λπ.). Το σχέδιο αυτό "πάγωσε" προεκλογικά και ένας Θεός τώρα ξέρει αν και πότε πρόκειται να ξεπαγώσει.

Να προτείνουμε στους ξένους να αγοράσουν ακίνητα δημοσίου, προκειμένου στη συνέχεια να τα ενοικιάζουν στο ελληνικό δημόσιο; Τα yields θα μπορούσαν να είναι καλά, αλλά ποιος τους εξασφαλίζει ότι το δημόσιο θα πληρώνει τα ενοίκια, όταν διαβάζουν κάθε τόσο στα οικονομικά sites για τα δισεκατομμύρια ευρώ που οφείλει το δημόσιο στις επιχειρήσεις.

Να τους προτείνουμε τέλος, να αγοράσουν ακίνητα από τράπεζες, όταν οι τελευταίες δεν είναι διατεθειμένες να προχωρήσουν μέχρι σήμερα ακόμη και στο παραμικρό discount; Προφανώς και δεν το δέχονται. Όσο και αν εμείς τους λέμε πως οι τράπεζες θα αλλάξουν μελλοντικά στάση και πως κάποια στιγμή θα προσαρμοστούν στην πραγματικότητα, δεχόμαστε την αποστομωτική απάντηση πως όλα αυτά τα ακούμε εδώ και δύο χρόνια… Αφήστε που είναι ενημερωμένοι από συμβούλους και για την καταιγίδα φόρων που επιβάλλεται «κατά ριπάς» στις ελληνικές εταιρείες ακινήτων. Ήξεραν για παράδειγμα, ότι το 2009 επέβαλαν σε εταιρείες ακινήτων έκτακτη φορολογία επί κερδών που είχαν προέρθει από ανατίμηση εύλογης αξίας ακινήτων. Έκτακτη φορολογία δηλαδή σε κέρδη που ήταν μόνο λογιστικά και που τα επόμενα χρόνια μετατράπηκαν σε ζημίες!

Ή ακόμη απορούν πώς επιβάλλεται φορολογία επί ολόκληρου του ενεργητικού των εταιρειών ακινήτων, χωρίς να συνεκτιμάται αν ένα πολύ μεγάλο μέρος της αξίας των συγκεκριμένων ακινήτων έχει αποκτηθεί με δανεισμό. Αφήστε για το… χαράτσι της ΔΕΗ». Με βάση λοιπόν τα τρέχοντα δεδομένα, οι ξένοι δεν έχουν κάποιο λόγο να ενδιαφερθούν στα σοβαρά με την Ελλάδα, εκτός αν η δική μας πλευρά αποδείξει έμπρακτα πως είναι διατεθειμένη να προωθήσει τις ιδιωτικοποιήσεις μέσα από ένα αναβαθμισμένο θεσμικό πλαίσιο και μέσα από σύντομες διαδικασίες. «Φυσικά», καταλήγει το στέλεχος, «κανείς δεν είναι διατεθειμένος να επενδύσει σε μια χώρα, ιδίως όταν πρόκειται για μακροπρόθεσμη τοποθέτηση όπως τα ακίνητα, όταν δεν γνωρίζει ποιο θα είναι το αυριανό νόμισμα της χώρας. Και επειδή όλα αυτά δεν πρόκειται να εξασφαλιστούν μέσα στο καλοκαίρι, γι αυτό απαντώ πως οι ξένοι –στην καλύτερη περίπτωση- θα αρχίσουν να ενδιαφέρονται από τον προσεχή Σεπτέμβριο. Και αν…».