H έλλειψη αγοραστικού ενδιαφέροντος αναγκάζει πολλούς θεσμικούς αλλά και ιδιώτες επενδυτές να αποσύρουν από την αγορά επαγγελματικά ακίνητα καθώς και ακριβές κυρίως κατοικίες που είχαν προς πώληση. Το φαινόμενο αυτό δεν παρατηρείται μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη κ.α) αλλά και σε τουριστικές περιοχές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα θα πρέπει να θεωρηθεί ότι στην Κρήτη , το καινόυργιο φαινόμενο είναι η κατάθεση προσφορών σε τιμές έως και 35% χαμηλότερες προκειμένου να βολιδοσκοπήσουν τις διαθέσεις του πωλητή και στην συνέχεια αποσύρουν το ενδιαφέρον τους. Μάλιστα , είναι μία συνήθης παρακτική κυρίως ξένων. Έτσι, η διαπίστωση ότι οι προσφορές που είχαν δεν ανταποκρίνονταν στο τίμημα που είχαν θέσει. Τυπικό παράδειγμα θα πρέπει να θεωρηθεί η περίπτωση μεγάλης τράπεζας η οποία είχε προσφέρει προς πώληση πολυώροφο ακίνητο κτίριο γραφείων σε κεντρική οδική αρτηρία της πόλης . Το τίμημα που ζητούσε κινούνταν σε υψηλα επίπεδα και ήταν λιγοστές λόγω αδυναμίας χρηματοδότησης . Έτσι αποφασίστηκε τελικά να αναβληθεί η πώληση μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος αγοραστής. Ανάλογες περιπτώσεις έχουν καταγραφεί και σε περιπτώσεις εμπορικών χώρων αλλά και σε πλειοδοτικούς διαγωνισμούς για την εκμίσθωση κτιρίων ή και ορόφων γραφείων σε ολόκληρη την Αττική. Αποτέλεσμα , μόνος το κέντρο της πρωτεύουσας να υπάρχουν αρκετές χιλιάδες τετραγωνικών μέτρων αδιάθετων χώρων και οι τάσεις είναι οι αδιάθετοι χώροι να πολλαπλασιάζονται. Η άλλη ‘όψη του νομίσματος είναι , η απροθυμία πολλών ιδιοκτητών να πουλήσουν ή να νοικιάσουν ακίνητα σε τιμές χαμηλότερες σε σχέση με αυτές που ζητούσαν.

Τα ενοίκια των σπιτιών έχουν υποχωρήσει τον τελευταίο χρόνο από 10% έως 25%, ανάλογα με την περιοχή και το είδος του ακινήτου. Από τα νέα στοιχεία της αγοράς, επίσης:

1. Πολλοί ενοικιαστές επαναδιαπραγματεύονται το ενοίκιο που πλήρωναν επί χρόνια και ζητούν μείωση του.

2. Σημαντικός είναι και ο χρόνος που απαιτείται για να μισθωθεί ένα άδειο διαμέρισμα. Από 2 μήνες πριν το 2008 ο μέσος όρος έχει ξεπεράσει τους 6 μήνες παρά το γεγονός ότι οι αριθμοί στις αγγελίες αλλάζουν συνεχώς, δηλαδή ο ιδιοκτήτης ρίχνει τις απαιτήσεις του προκειμένου να το ενοικιάσει. Το φαινόμενο της κατρακύλας των ενοικίων δεν συναντάται μόνο στην Αθήνα. Ανάλογη είναι η εικόνα στη Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις, όπου η μείωση κυμαίνεται από 10% ως 30%. Τα μόνα ακίνητα που διασώζονται και δίνουν ικανοποιητικές αποδόσεις διαχρονικά είναι τα φοιτητικά διαμερίσματα. Οι περιοχές που αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα είναι κυρίως οι ανατολικές και οι νότιες λόγω αυξημένης προσφοράς μεγάλων σπιτιών και ελάχιστης ζήτησης.

Στις λεγόμενες «λαϊκές» συνοικίες διατηρείται μια ισορροπία προσφοράς και ζήτησης, κυρίως για σπίτια από 50 έως 100 τ.μ. Στην κατηγορία αυτή τα ενοίκια δεν υποχωρούν, αλλά παραμένουν «παγωμένα» για δεύτερη χρονιά. Στις μεγαλύτερες επιφάνειες η πτώση της ζήτησης ξεπερνά το 30% γι' αυτό οι ιδιοκτήτες προσφέρουν «έκπτωση» έως 15% προκειμένου να βρουν καλό μισθωτή. Σε γενικές γραμμές, το κύριο χαρακτηριστικό στην ενοικίαση κατοικιών είναι η εμφανής δυσκολία των ιδιοκτητών να βρουν καλό μισθωτή με μακροχρόνιο συμβόλαιο και ικανοποιητικό ενοίκιο. Οσοι, όμως βρίσκουν επιλέγουν να ρίξουν τις τιμές ή να «παγώσουν» τα ενοίκια παρά να χάσουν το νοικάρη που γνωρίζουν καλά και να ρισκάρουν ένα παρατεταμένο «λουκέτο» στην περιουσία τους. Οι ειδικοί επίσης συμβουλεύουν τους υποψήφιους ενοικιαστές να μην υποκύπτουν σε μισθώματα που ξεπερνούν τα 8-10 ευρώ ανά τ.μ. εκτός κι αν πρόκειται για εξαιρετική περίπτωση.