Για τους περισσότερους πολιτικούς , η κατρακύλα της αγοράς ακινήτων και της οικοδομής χαρακτηρίζεται ως «παράπλευρη απώλεια». Για εμάς στο realestatenews.gr , πρόκειται για συνειδητή πολιτική επιλογή . Από τον Οκτώβριο 2009 , με δεδομένους τους κλυδωνισμούς της οικονομίας και το διαφαινόμενο αδιέξοδο η κατάρρευση της αγοράς ήταν ο στρατηγικός στόχος. Από πού προκύπτει το συμπέρασμα αυτό; Από το γεγονός ότι δεν έγινε καμία ουσιαστική παρέμβαση για να αποφευχθεί η κατάρρευση. Και όμως θα μπορούσαν να γίνουν πολλά χωρίς κανένα δημοσιονομικό κόστος. Ευτυχώς , πολλά από αυτά εξακολουθούν –παρά την κρίση να είναι άμεσα εφαρμόσιμα. Σύμφωνα με τις απόψεις κορυφαίων οικονομικών αναλυτών που κλήθηκαν από το realestatenews.gr να διατυπώσουν τις απόψεις τους για τις παρεμβάσεις που ακόμα μπορεί να γίνουν προκειμένου να αποφευχθεί η πλήρης κατάρρευση της αγοράς ακινήτων και της οικοδομής τα μέτρα που έχουν άμεση εφαρμογή είναι:

Πρώτον: Η παρέμβαση του κράτους στην απορρόφηση μέρους του αδιάθετου αποθέματος κατοικιών στα μεγάλα αστικά κέντρα. Σύμφωνα με τις απόψεις που κατατέθηκαν ένα σημαντικό ποσοστό αδιάθετων κατοικιών θα μπορούσε να απορροφηθεί με την εφαρμογή ενός προγράμματος ανταλλαγών δημόσιας γης με κατοικίες οι οποίες θα απευθύνονταν σε δικαιούχους των προγραμμάτων του ΟΕΚ.

Δεύτερον: Η εφαρμογή προγραμμάτων συγχρηματοδότησης με τον ιδιωτικό τομέα που θα είχαν ως βάση την αξιοποίηση της «παγωμένης δημόσιας γης». Η συμμετοχή του δημοσίου θα βασίζονταν στην εισφορά γης και του ιδιωτικού τομέα στην ανάληψη του κόστους κατασκευής. Το αντικείμενο των επενδύσεων δεν θα αφορούσε μόνο μεμονωμένες οικοδομές αλλά και εμπορικές αναπτύξεις , ολοκληρωμένες οικιστικές αναπτύξεις ακόμα και αξιοποιήσεις κτιρίων που βρίσκονται αναξιοποίητα σε κεντρικά σημεία της Αθήνας , της Θεσσαλονίκης και των άλλων μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας. Τα συγκεκριμένα προγράμματα μπορούν ως ένα βαθμό να χρηματοδοτηθούν από ευρωπαϊκές δράσεις και το όφελος αυτό θα μπορούσε είτε να αυξήσει τη συμμετοχή του δημοσίου είτε να διαχυθεί στο κόστος απόκτησης ή μίσθωσης από επιλεγμένες ομάδες πληθυσμού. Η εγγύηση του ελληνικού δημοσίου στην καταβολή του τιμήματος αγοράς ή ενοικίου θα ήταν ένα σημαντικό κίνητρο για τον ιδιώτη διαχειριστή ενώ η δεδομένη απορρόφηση των κατοικιών ή των επαγγελματικών χώρων θα μπορούσε να αποτελέσει κίνητρο για την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων από το εξωτερικό.

Τρίτον: Η παροχή φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση κεφαλαίων από επιλεγμένες ομάδες υποψήφιων αγοραστών του εξωτερικού. Για παράδειγμα, η μείωση του φόρου μεταβίβασης για αγορές ακινήτων από μετανάστες ή έλληνες της διασποράς. Πρέπει να σημειωθεί ότι στις δεκαετίες του ’60 και ΄70, οι άνθρωποι αυτοί αποτελούσαν ένα σημαντικό ποσοστό της ζήτησης για αγορά όχι μόνο κατοικίας αλλά και επαγγελματικών ακινήτων. Οι παρεμβάσεις αυτές , θα είχαν πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα καθώς θα μπορούσαν να αμβλύνουν την ύφεση στην οικοδομική δραστηριότητα , να περιορίσουν την ανεργία και φυσικά να αυξήσουν τα φορολογικά αλλά και τα μη φορολογικά έσοδα του Δημοσίου.

Αντ΄ αυτών οι «φωστήρες» επέλεξαν την πολιτική της φορολόγησης και της απαξίωσης της αγοράς γης.

Οι έλεγχοι των αυθαιρέτων σε όλη την Ελλάδα για τον εντοπισμό παράνομων κτισμάτων συνεχίζονται με αμείωτη ένταση, παρά τον υπηρεσιακό χαρακτήρα της κυβέρνησης, ενώ απρόσκοπτα πραγματοποιούν το έργο τους και οι επιθεωρητές περιβάλλοντος για τον εντοπισμό περιβαλλοντικών παραβάσεων, όπως ανέφεραν κύκλοι του ΥΠΕΚΑ. Απόφαση του υπηρεσιακού υπουργού , σύμφωνα πάντα με τους ίδιους κύκλους, είναι να συνεχιστούν με την ίδια ένταση οι έλεγχοι και η καταγραφή των παραβάσεων από τα αρμόδια όργανα του υπουργείου, έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί το μείζον πρόβλημα των αυθαιρέτων, ενώ σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται όλα τα σχετικά υπηρεσιακά προγράμματα. Όπως προβλέπεται από τον Καλλικράτη, το κομμάτι των κατεδαφίσεων, το έχουν αναλάβει οι Περιφέρειες, οι οποίες και αυτές με τη σειρά τους βρίσκονται σε ανοιχτή γραμμή με το υπουργείο, όπως επίσης και με τις πολεοδομίες για την πρόληψη και την αντιμετώπιση όσων παραβατών προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν το νόμο για τα αυθαίρετα, όπως έγινε κατά κόρον στην περιοχή της Μυκόνου.