Σε επίπεδα ρεκόρ αναμένεται να φτάσει φέτος ο αριθμός των κενών καταστημάτων καθώς και άλλων επαγγελματικών χώρων που στεγάζουν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις . Αιτία η κρίση η οποία πλήττει την ελληνική οικονομία θύματα της οποίας είναι τόσο οι επιχειρήσεις οι οποίες αναγκάζονται να αναστείλουν την οικονομική δραστηριότητα τους όσο και τα επενδυτικά πλάνα τα οποία δεν υλοποιούνται . Η αγορά επαγγελματικών ακινήτων «μεγάλης ηλικίας» βρίσκεται πλέον σε «μέγγενη» καθώς από την μία πλευρά στο ήδη υψηλό αδιάθετο απόθεμα αδιάθετων επαγγελματικών χώρων προστίθενται και εκείνα τα οποία ήταν μισθωμένα σε επιχειρήσεις που διακόπτουν την δραστηριότητα τους ενώ από την άλλη περιορίζεται αισθητά ο αριθμός των επιχειρήσεων που ξεκινούν την παρουσία τους. Αποτέλεσμα , είναι να αυξηθεί κατακόρυφα ο αριθμός των αδιάθετων επαγγελματικών χώρων σε περιοχές στις οποίες παραδοσιακά ήταν εγκατεστημένες εμπορικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις. Ο αριθμός των κενών καταστημάτων και επαγγελματικών χώρων αυξάνεται με θεαματικούς ρυθμούς από τις αρχές του χρόνου. Το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται σε ακίνητα που βρίσκονται σε ορόφους πολυκατοικιών που στέγαζαν βιοτεχνικές επιχειρήσεις αλλά και σε εμπορικούς χώρους που βρίσκονται σε περιοχές μειωμένης εμπορικής προβολής. Η επιδείνωση αυτή , έχει ήδη καταγραφεί από τον δείκτη διαθεσιμότητας εμπορικών χώρων του παρατηρητηρίου αγοράς που αφορούσε στο εξάμηνο του 2010 αλλά οι ενδείξεις που υπάρχουν είναι ότι η κατάσταση τους τελευταίους μήνες έχει επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο. Η πλέον ασφαλής ένδειξη του προβλήματος είναι τα στοιχεία του ισοζυγίου των επιχειρήσεων που είτε ξεκινούν δραστηριότητα είτε την διακόπτουν. Από τις μέχρι στιγμής ενδείξεις προκύπτει το συμπέρασμα ότι από τις αρχές του χρόνου σημειώνεται σημαντική επιδείνωση των στοιχείων . Μία τέτοια εξέλιξη επηρεάζει τόσο την απασχόληση όσο και την αγορά ακινήτων.

Τι χρειάζεται για να προχωρήσει μία αγορά; Ένα σταθερό οικονομικό ,πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον, θετικές προσδοκίες και χρήματα ή για να το πούμε καλύτερα αισιοδοξία για την αύξηση του μελλοντικού εισοδήματος. Σήμερα, στην χώρα μας δεν ισχύει τίποτε από όλα αυτά.

Το πολιτικό περιβάλλον είναι εντελώς απομονωμένο και απαξιωμένο. Τα πολιτικά κόμματα και οι ηγεσίες είναι σίγουρα ανήμπορες να πείσουν τον μέσο έλληνα όχι μόνο για τις αγαθές του προθέσεις αλλά και για την ειλικρίνεια τους . Όσον αφορά, το οικονομικό περιβάλλον αυτό καθρεπτίζεται με το καλύτερο τρόπο στις έρευνες προσδοκιών που διεξάγει το ΙΟΒΕ αλλά και στα επίσημα στατιστικά στοιχεία για την απασχόληση, το εισόδημα, το όγκο των λιανικών πωλήσεων αλλά και από τις επενδύσεις στην οικοδομή.

Για το κοινωνικό περιβάλλον τι μπορεί να πει κανείς , όταν βλέπει τις εικόνες: των εκατοντάδων ανθρώπων που κοιμούνται στους δρόμους, των χιλιάδων άλλων που αναζητούν τροφή στα σκουπίδια και στα συσσίτια αλλά και των ναρκομανών που όλοι οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων έχουν συμφιλιωθεί με την παρουσία τους στα σημεία –βιτρίνες του πόλεων. Όλα αυτά , έρχονται να «συναντηθούν» με την δραστική μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος που προέρχεται από την μείωση των μισθών και της αύξησης της φορολογικής επιβάρυνσης. Φυσικά , η μείωση του εισοδήματος οδηγεί στην μείωση της αποταμίευσης και επομένως στην αδυναμία χρηματοδότησης μίας επένδυσης σε κατοικία ή σε επαγγελματική στέγη. Αν σκεφτεί κανείς ότι και οι τράπεζες δεν φαίνονται διατεθειμένες να χρηματοδοτήσουν την αγορά ακινήτων τότε είναι εύλογο ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτής της χώρας κινείται σε περιβάλλον μαζικής κατάθλιψης.

Διάσημοι οικονομολόγοι όπως ο Κένεθ Γκαλμπρεϊθ έχουν υποστηρίξει την «θεωρία των προσδοκιών» . Δηλαδή την τάση που έχει ο κάθε άνθρωπος να συναρτά την συμπεριφορά του από τις προσδοκίες για το μέλλον. Σε αυτό οφείλεται το φαινόμενο ότι σε περιόδους οικονομικής ευεξίας , η κατανάλωση αλλά και οι επενδύσεις αυξάνονται με υψηλότερους ρυθμούς σε σύγκριση με την μεταβολή του εισοδήματος ενώ σε περιόδους ύφεσης η συρρίκνωση της κατανάλωσης και των επενδύσεων είναι σημαντικά υψηλότερη με την μεταβολή του ΑΕΠ. Για να το προσαρμόσουμε στην σημερινή πραγματικότητα της αγοράς ακινήτων, ποιος άνθρωπος της μεσαίας τάξης , που έχει κάποια χρήματα στην άκρη θα αγοράσει σπίτι ή κάποιο ακίνητο εισοδήματος; Ο φόβος του αύριο θα τον υποχρεώσει να προφυλάξει τα όποια χρήματα διαθέτει για τον ίδιο , την οικογένεια ή την επιχείρηση του.Στην πραγματικότητα , οι μοναδικοί άνθρωποι που ρισκάρουν ρευστότητα είναι τα «κοράκια» , η δράση των οποίων όμως επιτείνει το φόβο και την επιφυλακτικότητα όλων εκείνων που αρνούνται να συνδέσουν την ευημερία τους με την δυστυχία του γείτονα .Αν μάλιστα το κράτος δεν έχει πρόθεση να συμβάλλει στην ανάκαμψη τότε το μέλλον είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένο.

Εμείς εδώ στο realestatenews.gr έχουμε την πεποίθηση ότι καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μίας μεθοδευμένης απομάκρυνσης της μεσαίας τάξης από την ακίνητη περιουσία. Αυτή , η μεθόδευση επιχειρείται με όλους αυτούς του τρόπους που προαναφέραμε και δεν στοχεύει τόσο σε εμάς στους μεγαλύτερους σε ηλικία αλλά στους νέους οι οποίοι κρίνοντας από την εμπειρία των γονιών τους θα πιστέψουν ότι «τα τούβλα δεν δίνουν ψωμί» αλλά αντίθετα μπορεί να συμβάλλουν στο να χαθεί και αυτό το λιγοστό που υπάρχει. Έτσι, αργά ή γρήγορα θα καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η αγορά ακινήτων είναι ένα παιγνίδι μόνο για «μεγάλους» και «κοράκια».