"Παγωμένη" παραμένει η ελληνική αγορά, με τη βασική ευθύνη να "βαραίνει" κυβέρνηση και τράπεζες, οι οποίες, παρά τις συνεχόμενες "διασώσεις" των τελευταίων ετών, φαίνεται πως δεν δύνανται να ενισχύσουν με ρευστότητα την ελληνική οικονομία. Ειδικότερα, στο -3,5% διαμορφώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014, ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής της συνολικής χρηματοδότησης του εγχώριου ιδιωτικού τομέα, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος. Η καθαρή ροή της συνολικής χρηματοδότησης προς τον εγχώριο ιδιωτικό τομέα ήταν αρνητική κατά 405 εκατ. ευρώ, κάτι το οποίο σημαίνει πως οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά ώστε να υπάρξει ρευστότητα στην οικονομία Η καθαρή ροή της χρηματοδότησης προς τις επιχειρήσεις τον Σεπτέμβριο του 2014 ήταν αρνητική κατά 270 εκατ. ευρώ και ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής διαμορφώθηκε σε -4,7%, από -4,6% τον Αύγουστο του 2014. Ειδικότερα ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής της χρηματοδότησης των μη χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων διαμορφώθηκε σε -4,5% από -4,4% τον προηγούμενο μήνα και η καθαρή ροή της χρηματοδότησής τους ήταν αρνητική κατά 255 εκατ. ευρώ. Ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής της χρηματοδότησης των ασφαλιστικών επιχειρήσεων και των λοιπών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων διαμορφώθηκε στο -7,2%, από -7,4% τον προηγούμενο μήνα. Τον Σεπτέμβριο του 2014 η καθαρή ροή της χρηματοδότησης προς τους ελεύθερους επαγγελματίες, αγρότες και ατομικές επιχειρήσεις ήταν θετική κατά 61 εκατ. ευρώ και ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής της διαμορφώθηκε στο 0,9%, από 0,4% τον προηγούμενο μήνα.

Εύσχημη υπεκφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε σχέση με τις δικές της ευθύνες για τον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων και τη συνακόλουθη υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα διαπιστώνεται από την απάντησή της σε σχετική ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Χρυσόγονου. Η Επιτροπή ουσιαστικά αποφεύγει να απαντήσει στα πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα που θέτει ο Ευρωβουλευτής.

Ακολουθούν τα κείμενα της ερώτησης και της απάντησης:

Τον Δεκέμβριο του 2014 η ελληνική Βουλή ψήφισε νόμο με τον οποίο αποχαρακτηρίζονται μαζικά δασικές εκτάσεις και χαρακτηρίζονται ως βοσκότοποι. Ο νόμος αυτός ορίζει τους βοσκότοπους ως «εκτάσεις στις οποίες αναπτύσσεται αυτοφυής ή μη βλάστηση, ποώδης, φρυγανική ή ξυλώδης με θαμνώδη ή αραιά δενδρώδη μορφή ή και μικτή, οι οποίες δύνανται να χρησιμοποιηθούν για βόσκηση αγροτικών ζώων».

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Νέα Στρατηγική της ΕΕ για τα Δάση[1], οι αρχές που πρέπει να διέπουν τη δασική πολιτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η αειφόρος διαχείριση, η βέλτιστη χρήση των δασικών πόρων και η περιβαλλοντική ευθύνη.

Παράλληλα, ο κανονισμός (ΕΕ) 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[2] ορίζει ως βοσκότοπους εκτάσεις όπου αναπτύσσονται μόνο ή πάντως επικρατούν ποώδη φυτά, ή όπου υπάρχει καθιερωμένη τοπική πρακτική βοσκής.

Εν όψει των παραπάνω, ερωτάται η Επιτροπή:

– ποια όρια θέτει το ευρωπαϊκό δίκαιο στον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων

– εάν ο ορισμός των βοσκότοπων που υιοθέτησε η ελληνική Βουλή συνάδει με το ευρωπαϊκό δίκαιο

– ποια μέριμνα θα ληφθεί από την Επιτροπή για την προστασία του δασικού πλούτου της Ελλάδας εν μέσω οικονομικής κρίσης;

Απάντηση του κ. Hogan εξ ονόματος της Επιτροπής (27.2.2015):

1. Η Επιτροπή δεν έχει αρμοδιότητα να θέτει όρια για τον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων από τα κράτη μέλη. Ωστόσο, η Επιτροπή θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξασφαλίσει τη συμμόρφωση της νομοθεσίας της ΕΕ σε συναφή πεδία, όπως η κοινή γεωργική πολιτική ή η σχετική περιβαλλοντική νομοθεσία.  Όσον αφορά περιβαλλοντικά ζητήματα στο πλαίσιο της νέας ελληνικής νομοθεσίας, η Επιτροπή παραπέμπει τον κ. βουλευτή στην απάντησή της στη γραπτή ερώτηση E-10619/2014.

2. Σημειώνεται ότι το κράτος μέλος είναι αρμόδιο να εξασφαλίζει ότι ο ορισμός των μόνιμων βοσκοτόπων και μόνιμων λειμώνων είναι σύμφωνος με τον ορισμό που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο η) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013[3], που προβλέπει απλώς τη διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών όσον αφορά τον χαρακτηρισμό των εκτάσεων που αποτελούν μέρος καθιερωμένης τοπικής πρακτικής ως μόνιμων βοσκοτόπων.

3. Τα κράτη μέλη είναι αρμόδια για την προστασία και διαχείριση των δασών τους, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία της ΕΕ. Σε επίπεδο ΕΕ, η πολιτική ανάπτυξης της υπαίθρου αναγνωρίζει τη σημασία των δασών για την αειφόρο ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών. Στο πλαίσιο του νέου κανονισμού για την αγροτική ανάπτυξη[4] υπάρχουν ειδικά μέτρα που παρέχουν στήριξη για την προστασία και τη βιώσιμη διαχείριση των δασών. Τα κράτη μέλη και οι περιφέρειες μπορούν να συμπεριλάβουν τα εν λόγω μέτρα στα οικεία προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης 2014-2020, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις προτεραιότητές τους.

[1] COM(2013) 659 τελικό, 20 Σεπτεμβρίου 2013

[2] EE L 347, 20 Δεκεμβρίου 2013

[3] ΕΕ L 347 της 20.12.2013

[4] Κανονισμός 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, ΕΕ L 347 της 20.12.2013