Real Estate News NETWORKSOCIALOPINION.GR | INVESTNEWS.GR | PARATIRITIS.GR | PREMIUM.PARATIRITIS.GR

realestatenews.gr

Ιστορίες τραπεζικής αναλγησίας

Μια ηλικιωμένη γυναίκα στις ΗΠΑ μηνύει δυο τράπεζες και ένα δικηγορικό γραφείο που προσπάθησαν να κατασχέσουν το σπίτι της, επειδή δεν πλήρωσε μία δόση του δανείου 432 δολάρια όταν ήταν στο νοσοκομείο, ανέφερε το Associated Press . Η 85χρονη Dorothy Rhue Allen, είχε δανειστεί 40.000 δολάρια για να αγοράσει το σπίτι το 1976 και είχε μόνο μία πληρωμή να κάνει όταν αναγκάστηκε να πάει στο νοσοκομείο το 2006 . Το σπίτι πήγε από την τράπεζα σε κατάσχεση και ξεκίνησε η περιπέτεια. Η Allen προσέλαβε έναν δικηγόρο για να την βοηθήσει να γλυτώσει εκτός από το σπίτι της, πράγμα που έκανε, αλλά τα 5.797 δολάρια που της ζητούσαν οι τράπεζες ως πρόσθετες επιβαρύνσεις. Η είναι δικηγόρος της Allen, ξεκίνησε μια συλλογική αγωγή λέγοντας ότι η τράπεζα ζήτησε «υπερβολική κεφάλαια," που ήταν πέρα από τα όρια του νόμου. Το σπίτι αυτή την στιγμή έχει σωθεί από την κατάσχεση αλλά η «μάχη» που δίνει η 85χρονη εστιάζεται στο να ανατρέψει την απαίτηση για τις υπέρογκες αμοιβές.

Τοξικές βόμβες

Βιομηχανικά κτίρια, που κάποτε έσφυζαν από ζωή, σήμερα έχουν μετατραπεί σε «νεκροταφεία» επικίνδυνων τοξικών αποβλήτων. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει πουθενά στην ελληνική επικράτεια, ειδικός χώρος υγειονομικής ταφής για τα επικίνδυνα τοξικά απόβλητα, αφήνει πρόσφορο έδαφος στους επιτήδειους. Παράλληλα, η ανεξέλεγκτη απόθεση των τοξικών αποβλήτων εγκυμονεί κινδύνους για τους πολίτες. Την ίδια ώρα κυκλώματα λαθρεμπορίας τοξικών αποβλήτων αναλαμβάνουν, έναντι αμοιβής, να μεταφέρουν τα παράνομα απόβλητα σε χωματερές, δάση και ποτάμια. Εγκαταλελειμμένα εργοστάσια με επικίνδυνα τοξικά απόβλητα, υπάρχουν σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του μεγέθους του προβλήματος είναι η περιοχή του Βοτανικού. Πριν από έξι μήνες, οι κάτοικοι της περιοχής κατήγγειλαν στις αρχές ότι από το εργοστάσιο αναδυόταν έντονη δυσοσμία. Αμέσως κατέφθασε στην περιοχή κλιμάκιο του Σώματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, προκειμένου να πραγματοποιήσει αυτοψία στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου. Διαπιστώθηκε ότι στο εσωτερικό του κτιρίου, μέσα σε πλαστικά βαρέλια, που μηδαμινή προστασία παρείχαν σε περίπτωση διαρροής, βρίσκονταν αποθηκευμένα τοξικά υλικά, άκρως επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία, όπως πολυόλη, διφαινυλομεθάνιο και δυισοκυάνειο. Η ειδική γραμματέας του Σώματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, επισημαίνει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ:

«Πράγματι, στον χώρο του εργοστασίου εντοπίσαμε, ύστερα από έλεγχο, επικίνδυνα τοξικά υλικά, τα οποία συνιστούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Αμέσως, ως υπηρεσία κινήσαμε όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες, προκειμένου να μεταφερθούν από εκεί το συντομότερο δυνατόν τα επικίνδυνα τοξικά υλικά». Όπως σημειώνει, με έγγραφο που απέστειλε στον γενικό γραμματέα Περιφέρειας Αττικής ζήτησε την εφαρμογή της προβλεπόμενης από τη νομοθεσία διαδικασίας, αφού το εργοστάσιο είχε κηρύξει πτώχευση και η σύνδικος επικαλείτο υψηλό κόστος. Παρά τις συνεχείς ενημερώσεις και τις ενέργειες του Σώματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος δεν έχει γίνει το παραμικρό, αν και έκτοτε έχουν περάσει έξι μήνες. Στο μεταξύ, πριν περίπου δύο μήνες η Περιφέρεια Αττικής απέστειλε έγγραφο προς το Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος με το οποίο, δηλώνει ότι δεν μπορεί να προχωρήσει στον καθαρισμό του κτιρίου, λόγω έλλειψης χρημάτων.

Τα κτίρια-βόμβες, ωστόσο, δεν είναι οι μοναδικές εστίες τοξικής μόλυνσης. Επικίνδυνα τοξικά υλικά μπορεί να συναντήσει κανείς παντού στην Αττική ακόμη και στον Κηφισό. Το πρόβλημα είναι τεράστιο και προκύπτει από το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει ειδικός χώρος υγειονομικής ταφής τοξικών υλικών. Τα εν λόγω υλικά μεταφέρονται σε χώρες του εξωτερικού, σε ειδικά διαμορφωμένες εγκαταστάσεις, όπου αδρανοποιούνται.

Ακίνητα: Πως ξεκίνησε η ατμομηχανή

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που συνδέουν την οικονομική ανάπτυξη της χώρας με την αγορά ακινήτων θεωρούν μάλιστα ότι η υπεραξία της Γής σε συνδυασμό με την επέκταση των αστικών κέντρων ήταν οι κινητήριοι μοχλοί για την δημιουργία πλούτου και εισοδήματος. Τους υποστηρικτές αυτής φαίνεται ότι τους δικαιώνει η τεράστια επέκταση των μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας. Για να γίνει κατανοητό το πόσο καθοριστική ήταν η συμβολή της αγοράς ακινήτων στην οικονομική ανάπτυξη αρκεί να δει κανείς την σημερινή πόλη της Αθήνας και να τη συγκρίνει με αυτή πριν από 150 χρόνια περίπου. Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ( τις πρώτες δεκαετίες) η πόλη ήταν συγκεντρωμένη γύρω από τις οδούς Αιόλου και Ερμού. Στο σχέδιο πόλης ήταν ενταγμένες οι περιοχές που περικλείονταν σε ένα νοητό τραπέζιο με την μία πλευρά του πλευρά να είναι στη Κυψέλη, η άλλη του στο Ιλισό, η τρίτη την Αγίου Κωνσταντίνου και η τέταρτη τη Βασιλίσσης Σοφίας . Η πυκνότητα των κτιρίων μέσα στο τραπέζιο αυτό ήταν περιορισμένη.

Στην Ομόνοια δεν υπήρχαν , σύμφωνα με τους χρονικογράφους της εποχής παρά ελάχιστα μονώροφα ακίνητα. Ανύπαρκτη ήταν η Γ Σεπτεμβρίου όπως και η Αθηνάς ( η ραγδαία εμπορική ανάπτυξη της ουσιαστικά ξεκίνησε μετά τη μικρασιατική καταστροφή). Το μοναδικό αξιόλογο κτίριο που υπήρχε στην Αθηνάς ήταν το Βαρβάκειο Λύκειο και πολύ κοντά σε αυτό βρίσκονταν το θέατρο Μπούκουρα. Σχεδόν άκτιστη ήταν και η Πειραιώς στην οποία όμως ξεχώριζαν τα μέγαρα των αδελφών Βλαχούτση καθώς και το εργοστάσιο γκαζιού( ιδιοκτησία τότε Φεράλδη). Ερημη ήταν και η Πατησίων μέχρι το 1860-1870 όταν δηλαδή ξεκίνησε το κτίσιμο των κτιρίων του Πολυτεχνείου και του Μουσείου. Μικρά κτίρια έχουν ανεγερθεί στη Σταδίου με εξαίρεση το Τυπογραφείο, το Νομισματοκοπείο(κατεδαφίσθηκε το 1939) και τα αρχοντικά της Πλατείας Κλαυθμώνος. Λίγο πιο πάνω ήταν το κτίριο της Βουλής ενώ στο σημερινό μέγαρο του ΜΤΣ βρίσκονταν οι βασιλικοί στάβλοι (κατεδαφίσθηκαν το 1926). Στη οδό Πανεπιστήμιου , τα τέσσερα πρώτα τετράγωνα προς τη πλευρά της πλατείας Ομόνοιας ήταν άκτιστα . Στο μέσο περίπου της οδού ήταν το κτίριο του Αρσακείου και στη συνέχεια βρίσκονταν το κτίριο του Οφθαλμιατρείου. Στο τέρμα της οδού (γωνία με την Πλατεία Συντάγματος) ήταν το κτίριο Δημητρίου (Μεγάλη Βρετανία). Στη πλατεία Συντάγματος δεσπόζουν τα Παλαιά Ανάκτορα ενώ στη γωνία με τη Καραγεώργη Σερβίας το μέγαρο Πάλλη , στη γωνία με την Ερμού βρίσκονταν το μέγαρο Κορομηλά ενώ στη γωνία με τη Φιλελλήνων ήταν η οικία Αναργύρου. Σχετικά πυκνοδομημένες όμως ήταν οι οδοί και Μητροπόλεως ενώ στην οδό Αιόλου ήταν το κτίριο της Αγοράς. Αντίθετα η Λεωφόρος Αμαλίας μόλις τότε αρχίζει να κτίζεται ενώ το ίδιο ισχύει και για την Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας. Στην Ηρώδου Αττικού υπήρχαν μερικά εξοχικά σπίτια . Στη οδό Ακαδημίας βρίσκονται μονώροφα σπίτια και ξεχωρίζει το σπίτι του Γεννάδιου (στη γωνία με τη Χαριλάου Τρικούπη) ενώ ήδη έχει ολοκληρωθεί η ανέγερση της εκκλησίας της Ζωοδόχου Πηγής.

Αυτή ήταν η Αθήνα πριν από 150 χρόνια περίπου αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς ότι μόνο στη νομαρχία Αθήνας σήμερα βρίσκονται περισσότερες από 1.200.000 κατοικίες τότε εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς τα μεγέθη της αγοράς και τη συμβολή τους στην ανάπτυξη.

Δασικοι χάρτες: Μία πονεμένη ιστορία

Ασαφή όρια οικισµών, σχέδια πόλεων που δεν ανταποκρίνονται στην πραγµατικότητα και ασυνεννοησία µεταξύ Πολεοδοµιών και ∆ιευθύνσεων ∆ασών φρενάρουν τους δασικούς χάρτες. Είναι πλέον σαφές σε όλους ότι ο δρόµος για τη σύνταξη όλων των δασικών χαρτών – πέρα από αυτούς που αφορούν τον Μαραθώνα, την Παλαιά και τη Νέα Πεντέλη, οι οποίοι αναρτήθηκαν χθες – θα είναι µακρύς και δύσκολος αφού το υπόβαθρο πάνω στο οποίο στηρίζονται «µπάζει». Αυτό θα έχει ως αποτέλεσµα, σύµφωνα µε δασικούς, να υποβληθούν πολλές αντιρρήσεις. Η εκτίµηση είναι ότι στους τρεις δήµους της Αττικής που αναρτήθηκαν δασικοί χάρτες, οι ενστάσεις θα ξεπεράσουν τις 10.000. Ακόµη και εγκεκριµένα σχέδια πόλης στην εφαρµογή τους στο έδαφος παρουσιάζουν διαφορές. Οι Πολεοδοµίες µπορούν να δίνουν το όριο για ένα σηµείο, αλλά όταν ζητάς το όριο όλου του σχεδίου αδυνατούν να το δώσουν. Ιδαίτερα δύσκολη είναι η περίπτωση των οικισµών προ του 1923. Αυτοί θεωρούνται νόµιµοι. «Γι’ αυτούς όµως είτε δεν υπήρχαν όρια είτε αυτά που είναι αποτυπωµένα σε σκαριφήµατα δεν έχουν καµία σχέση µε την κατάσταση που έχει διαµορφωθεί σήµερα», συµπληρώνει. Το ίδιο συµβαίνεκαι για τις εποικιστικές εκτάσεις εκεί που δόθηκαν από το κράτος κλήροι. Αυτός είναι και ο λόγος που οι πολύ δύσκολες περιπτώσεις της Αττικής, όπως είναι για παράδειγµα η περίπτωση του Αγίου Στέφανου – όπου εκδόθηκαν οικοδοµικές άδειες για µέσα στο δάσος – καθυστερούν προς το παρόν να εκδοθούν δασικοί χάρτες. Στις εκτός σχεδίου όπου δεν υπάρχουν σαφή όρια θα γίνει η πράξη χαρακτηρισµού και από εκεί και πέρα το ζήτηµα θα διευθετηθεί µέσα από τη διαδικασία των ενστάσεωνΧαρακτηριστικό είναι ότι οικισµοί – όπως η Γκορζέτα, το Νταού, η Αγ. Τριάδα – και η κεντρική πλατεία της Πεντέλης, που κατά το µεγαλύτερο τµήµα της βρίσκεται στο Σχέδιο Πόλης, εµφανίζονται ως δασικές εκτάσεις. Σήµερα καταρτίζονται 113 δασικοί χάρτες σε όλη τη χώρα από τους οποίους οι 64 βρίσκονται στη φάση της θεώρησης – είναι το στάδιο πριν από την ανάρτηση. Για την Αττική µέσα στους επόµενους δύο µήνες αναµένεται να έχει ολοκληρωθεί η θεώρηση των δασικών χαρτών για την Κηφισιά, τη ∆ροσιά, τη Σταµάτα και τη Φυλή. Για την υπόλοιπη χώρα έως τον Ιούλιο θα έχει ολοκληρωθεί η ανάρτηση για τον Βόλο, την Ηλεία, τον Εβρο, την Καβάλα και τη ∆ράµα. Για τη σύνταξη των δασικών χαρτών χρησιµοποιούνται οι αεροφωτογραφίες του 1945 – σε συνδυασµό µε αυτές τού 1937, του 1938 και του 1939. Υπενθυµίζεται ότι όποιοι έχουν αντιρρήσεις θα πρέπει µέσα σε 45 µέρες (65 για τους κατοίκους τού εξωτερικού) να υποβάλουν τις ενστάσεις τους. Οι ενστάσεις θα εξετάζονται µέσα σε διάστηµα 4 µηνών από την κατάθεσή τους από τριµερείς Επιτροπές Αντιρρήσεων. ∆ιευκρινίζεται ότι οι όποιες αντιρρήσεις θα αφορούν αποκλειστικά τον χαρακτήρα της εµφανιζόµενης έκτασης στον χάρτη και όχι το ιδιοκτησιακό καθεστώς της.

Ερημοποίηση της Ελλάδας

Συναγερμός για  να αποφευχθεί η ερημοποίηση της χώρας . Όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα των κλιματικών προσομοιώσεων, προβλέπεται ότι μέχρι τα τέλη του 21ου αιώνα η θερμοκρασία στην Ελλάδα θα σημειώσει σημαντική άνοδο, ενώ το ύψος του υετού (του ποσοστού βροχόπτωσης) θα μειωθεί. Παράλληλα θα αυξηθούν δραστικά η ένταση των θερμών εισβολών και η διάρκεια των περιόδων ξηρασίας, με συνέπεια, μεταξύ άλλων, τη σημαντική αύξηση του κινδύνου δασικών πυρκαγιών.

Η αύξηση της θερμοκρασίας, η ξηρασία, τα ακραία καιρικά φαινόμενα και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα είναι μερικές από τις επιπτώσεις που θα οδηγήσουν σε μείωση της παραγωγικότητας, σε απώλεια κεφαλαίου και σε επιπλέον δαπάνες για την αποκατάσταση των ζημιών. Αρνητικές συνέπειες θα υπάρξουν επίσης όσον αφορά τη βιοποικιλότητα, τα οικοσυστήματα της Ελλάδος και την υγεία των κατοίκων.

Αν η κλιματική αλλαγή εξελιχθεί με την ένταση που αναμένεται έως το 2050 και το 2100 χωρίς παγκόσμια προσπάθεια μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η σωρευτική ζημία για την ελληνική οικονομία μέχρι και το 2100 φθάνει τα 701 δισεκ. ευρώ, δηλ. ισοδυναμεί με το τριπλάσιο του σημερινού ετήσιου ΑΕΠ της χώρας. Η αποφυγή ή ο μετριασμός της κλιματικής αλλαγής -περιορισμός της αύξησης της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου- απαιτεί μεγάλη προσπάθεια στους τομείς της εξοικονόμησης ενέργειας, στην ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και στη διάδοση νέων τεχνολογιών σε όλους τους τομείς, περιλαμβανομένου του τομέα των μεταφορών. Το κόστος των μέτρων για την ελληνική οικονομία εκτιμήθηκε ότι σωρευτικά φθάνει τα 113 δισεκ. ευρώ μέχρι το 2050 και συνολικά τα 142 δισεκ. ευρώ μέχρι το 2100, δηλ. ισοδυναμεί με περισσότερο από το ήμισυ του σημερινού ετήσιου ΑΕΠ. Το όφελος για την οικονομία θα είναι όμως πολλαπλάσιο, γιατί ο μετριασμός της κλιματικής αλλαγής, αν η μείωση των εκπομπών γίνει σε παγκόσμιο επίπεδο, θα περιορίσει το κόστος των αρνητικών συνεπειών της κλιματικής αλλαγής για την ελληνική οικονομία σχεδόν κατά 60% (σε 294 δισεκ. ευρώ σωρευτικά έως το 2100, έναντι 701 δισεκ. ευρώ σε περίπτωση μη δράσης).

Το σύνολο των επενδύσεων και δαπανών που θα απαιτηθούν συνολικά μέχρι το 2100 φθάνει τα 67 δισεκ. ευρώ, δηλ. ισοδυναμεί περίπου με το 1/3 του σημερινού ετήσιου ΑΕΠ. Οι επενδύσεις αυτές, σε έργα υποδομής στους τομείς της γεωργίας, των μεταφορών, των δασών, του τουρισμού, καθώς και στις παράκτιες περιοχές και στο δομημένο περιβάλλον σε αστικές περιοχές, δεν εξαλείφουν το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής, ούτε εκμηδενίζουν τις επιπτώσεις του, τις περιορίζουν όμως σημαντικά. Εκτιμήθηκε ότι οι επενδύσεις σε μέτρα προσαρμογής θα διασφαλίσουν μείωση του κόστους από την κλιματική αλλαγή σχεδόν κατά 30% (σε 510 δισεκ. ευρώ σωρευτικά έως το 2100, έναντι 701 δισεκ. ευρώ σε περίπτωση μη δράσης). Μείωση που ισοδυναμεί σχεδόν με το σημερινό ετήσιο ΑΕΠ.

pomidaani

nomisma_140x60
baner-pontiki