Στον κορεσμό των βραχυχρόνιων μισθώσεων που είχε ήδη ξεκινήσει από το 2019, ήρθε να προστεθεί και η κρίση που προκάλεσε η πανδημία του νέου κορωνοϊού, δίνοντας την χαριστική βολή.

Αν και η οικονομία διαμοιρασμού τα τελευταία τρία χρόνια ενίσχυσε την ελληνική οικονομία μέσω των εισπραχθέντων φόρων, η εικόνα έχει πλέον αλλάξει πολύ. Η ελληνική οικονομία ενισχύθηκε με περισσότερα από 444 εκατ. ευρώ και συγκεκριμένα 68 εκατ. ευρώ το 2017, 176 εκατ. ευρώ το 2018 και περίπου 200 εκατ. ευρώ το 2019. Ο τζίρος της οικονομίας διαμοιρασμού για την ελληνική οικονομία από τον Ιούνιο του 2018 έως τον Μάιο του 2019, άγγιξε τα 1,15 δισ. ευρώ. Ο φετινός απολογισμός αναμένεται να είναι εντυπωσιακά χαμηλότερος.

Οι συνολικές καταχωρήσεις ακίνητων σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης στην Αθήνα έχουν μειωθεί σε ποσοστό πάνω από 30%, ενώ τα εισοδήματα καταγράφουν μειώσεις ακόμη και 80%.

Πολλοί ιδιοκτήτες ξεκίνησαν ακόμα και πριν από την έναρξη της πανδημίας να επιστρέφουν στις συμβατικές μακροχρόνιες μισθώσεις των καταλυμάτων τους.

Οι απομείναντες ιδιοκτήτες ακινήτων εγγεγραμμένων σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης, δέχτηκαν την «χαριστική βολή» αρχές Φεβρουαρίου του 2020 με τα πρώτα κρούσματα στην Κίνα που αποτελούσαν και το μεγαλύτερο ποσοστό επισκεπτών τους. Οι ακυρώσεις από Κινέζους και Ινδούς, χτύπησαν κόκκινο. Παράλληλα, όταν ανακοινώθηκαν και τα πρώτα κρούσματα σε ευρωπαϊκές χώρες και όλοι άρχισαν να μιλάνε για πανδημία, αποτέλεσε τη χρονική στιγμή που το μέλλον θα καταγραφόταν δυσοίωνο για τον κλάδο της οικονομίας διαμοιρασμού.

Όλοι οι ιδιοκτήτες ακινήτων εγγεγραμμένων σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης, προσπάθησαν εντός των καλοκαιρινών μηνών να κερδίσουν όσες περισσότερες πληρότητες μπορούσαν με σύμμαχο τη χαμηλή τιμή και την ευέλικτη πολιτική ακύρωσης (μη κλειδωμένες κρατήσεις), με στόχο να «μαζέψουν» τη χασούρα όσο μπορούσαν, πριν αποφασίσουν αν θα παραμείνουν ή όχι στην οικονομία διαμοιρασμού.Παράλληλα, πολλοί ιδιοκτήτες ενεργών ακινήτων εγγεγραμμένα σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης διαβλέποντας τα αρνητικά δεδομένα της τουριστικής σεζόν, από τον Ιούνιου του 2020 είχαν εγγράψει – καταχωρήσει τα ακίνητα τους ταυτόχρονα και σε site αγγελιών διαθέτοντάς τα προς μίσθωση μεγαλύτερης διάρκειας, προσδοκώντας είτε το ακίνητο να μισθωθεί για μεγαλύτερη διάρκεια στο ζητούμενο μηνιαίο μίσθωμα, είτε να πραγματοποιηθεί κάποια ικανοποιητική εισοδηματικά κράτηση μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης.

Ωστόσο, οι ζητούμενες τιμές μίσθωσης μεγαλύτερης διάρκειας για επιπλωμένα – πλήρως ανακαινισμένα ακίνητα, ήταν αρκετά υψηλές ακόμη και αν συμπεριλάμβαναν το κόστος των κοινοχρήστων και internet. Παράλληλα, διέθεταν το ακίνητο τους για χρονικά διαστήματα 5-6 μηνών έως και 1 έτος, χρονικά διαστήματα που δεν σχετίζονται με τις συμβατικές – μακροχρόνιες μισθώσεις και με τον τρόπο αυτό δεν αποτελούσαν ελκυστικές προτάσεις για τους επίδοξους ενοικιαστές.

.

Όταν μένετε σε δικό σας σπίτι και ξαφνικά προκύπτει η ανάγκη μετεγκατάστασης τότε για τον ιδιοκτήτη ανακύπτει ένα μεγάλο ερώτημα. Θα πουλήσει το παλιό σπίτι ή θα το νοικιάσει και θα εισπράττει το ενοίκιο ως πρόσθετο εισόδημα ή και ακόμα ως συμπλήρωμα στην πληρωμή των δόσεων του δανείου για την νέα αγορά; Το σίγουρο είναι ότι η απάντηση στο ερώτημα αυτό προϋποθέτει μια αναλυτική μελέτη όλων των παραμέτρων . Στο realestatenews.gr , ζητήσαμε την βοήθεια ειδικών για την σύνταξη ενός χρηστικού οδηγού για όσους βρίσκονται αντιμέτωποι με το δίλλημα αυτό.

ΛΟΓΟΣ

Ιδιοκτήτες ακινήτων με σημαντική ρευστότητα πρέπει να προτιμήσουν την λύση της πώλησης κυρίως για φορολογικούς λόγους , υποστηρίζουν κάποιοι οικονομολόγοι καθώς το εισόδημα από ενοίκια έχει μικρότερη καθαρή απόδοση σε σύγκριση με μία καταθετική επένδυση . Κάποιοι μεσίτες υποστηρίζουν επίσης ότι η λύση της πώλησης είναι προτιμότερη αφού η διαχείριση των ενοικιαστών αλλά και το κόστος αποκατάστασης των πιθανών ζημιών καθιστά την επιλογή της διατήρησης αντιοικονομική. "Η απόφαση να ασχοληθεί κανείς με ενοικιαστές οι οποίοι δεν μπορούν να πληρώνουν το ενοίκιο και οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν βλάβες στην περιουσία μπορεί να αποδειχτεί καταστροφική ", υποστηρίζουν

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ

Υπάρχει όμως και η διαφορετική άποψη. Για την απόφαση δεν έχει σημασία μόνο η ρευστότητα αλλά και οι ταμειακές ροές. Δηλαδή ιδιοκτήτες με περιορισμένες ταμειακές ροές θα πρέπει να ενισχύσουν τα ρευστά διαθέσιμα τους, υποστηρίζουν κάποιοι άλλοι οικονομολόγοι.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η απόφαση είναι συνάρτηση της ρευστότητας, της φορολογίας και της δυνατότητας χρηματοδότησης της νέας αγοράς. Η επένδυση σε ακίνητα έχει υψηλή φορολογική επιβάρυνση υψηλό κόστος συντήρησης και υψηλό ρίσκο στην διαχείριση κυρίως σε περιόδου κρίσης . Αντίθετα η διακράτηση ρευστού έχει μικρό φορολογικό κόστος και κυρίως παρέχει την δυνατότητα αναζήτησης ευκαιριών αλλά και διαπραγμάτευσης καλύτερων όρων δανεισμού σε περίπτωση αγοράς κάποιου άλλου περιουσιακού στοιχείου . Και αυτό γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε για εγγύηση αντί του ακινήτου είτε να αυξήσει την ίδια συμμετοχή και να διαπραγματευτεί καλύτερο επιτόκιο. Αν συνυπολογιστεί ότι η αγορά κινείται πτωτικά τότε η διασφάλιση μίας ικανοποιητικής τιμής ενισχύει την λύση του ρευστού .Φυσικά αν από την πώληση του ακινήτου μπορεί να διασφαλιστεί η χρηματοδότηση ενός άλλου τότε Για τους ιδιοκτήτες σπιτιού που συνδέονται περισσότερο στην υποθήκη τους από το σπίτι τους αξίζει ή για εκείνους με λίγη ιδίων κεφαλαίων, η απόφαση για την πώληση εξαρτάται κυρίως από το αν έχουν μετρητά για να φέρει στο διακανονισμό . Αν όχι , μπορεί να προσπαθήσει να διαπραγματευθεί μια σύντομη πώληση με τον πιστωτή ή να κρατήσουν την ιδιοκτησία και την ελπίδα αξία του θα αυξηθεί