Η Ευρώπη των δύο ταχυτήτων αποτυπώνεται και στα ενοίκια των καταστημάτων στους εμπορικούς δρόμους, με την Αθήνα να παρουσιάζει τη μεγαλύτερη πτώση μεταξύ του τελευταίου τριμήνου του 2007 και του πρώτου τριμήνου του 2013, την ίδια στιγμή που πολλές πρωτεύουσες του Βορρά εμφανίζουν αυξήσεις από 30% έως 60%. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της εταιρείας συμβούλων ακινήτων Savills, η πτώση στις τιμές των ενοικίων στα καταστήματα στην Αθήνα αγγίζει το 50% μεταξύ των ετών 2007 και 2013, ενώ την ίδια περίοδο τα ενοίκια αυξήθηκαν σχεδόν 30% στο Βερολίνο, 35% στο Όσλο, 40% στη Στοκχόλμη και στο Παρίσι, ενώ στο Λονδίνο εκτοξεύθηκαν κατά 60%. Ενώ στην Αθήνα τα ενοίκια στα εμπορικά καταστήματα έπεφταν την τελευταία πενταετία με ετήσιο ρυθμό περί το 11%, στο Λονδίνο και στη Βιέννη αυξάνονταν ετησίως κατά 12%. Πτώση άνω του 40% καταγράφεται σε Δουβλίνο και Μιλάνο, ενώ κατά σχεδόν 30% υποχωρούν στη Βαρσοβία. Στην Αθήνα, το 40% των εμπορικών χώρων είναι άδειο.

Η αγορά ακινήτων στα εμπορικά καταστήματα κινείται κυρίως επειδή πολλοί καταστηματάρχες αναζητούν φθηνότερα ενοίκια και μετακομίζουν σε άλλους χώρους. Οι νέες αφίξεις, με εξαίρεση ελάχιστων κινήσεις σε κάποια από τα εμπορικά κέντρα, είναι περιορισμένες. Το 2007 τα ενοίκια στα εμπορικά κέντρα της Αθήνας είχαν εκτοξευθεί στα 800 ευρώ/τ.μ. τον χρόνο ή περίπου 65 ευρώ/τ.μ. τον μήνα, ενώ τα μισθώματα καταστημάτων στους εμπορικούς δρόμους κινούνταν περί τα 3.300 ευρώ/τ.μ. ετησίως. Στα τέλη του προηγούμενου έτους, τα ενοίκια στα εμπορικά κέντρα είχαν βουτήξει στα 400 ευρώ ανά τ.μ. ή 33 ευρώ ανά τ.μ. τον μήνα, ενώ τα ενοίκια στους εμπορικούς δρόμους κινούνται κοντά στα 1.500 - 1.600 ευρώ ανά τ.μ. ετησίως. Στο μηδέν βρίσκεται και η επενδυτική δραστηριότητα, την ίδια στιγμή που σε πολλές αγορές της Γηραιάς Ηπείρου γίνονται σοβαρές τοποθετήσεις, παρά τις δυσάρεστες προβλέψεις για την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας. Οι έρευνες των μεγάλων εταιρειών ακινήτων στην Ευρώπη δείχνουν πως σε γενικές γραμμές οι συνθήκες στο εμπόριο χειροτερεύουν, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους επενδυτές ακινήτων να τοποθετήσουν περί τα 4,7 δισ. ευρώ στον τομέα των εμπορικών καταστημάτων, με αύξηση 25% σε σύγκριση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Savills, η μερίδα του λέοντος πήγε στη Βρετανία (το 37% των κεφαλαίων), στη Γερμανία (40%) και στη Γαλλία (11%).

Συνεδριάζει σήμερα το μεσημέρι το ΤΑΙΠΕΔ, προκειμένου να αποφασίσει επί της νέας βελτιωμένης προσφοράς που έχει κληθεί να καταθέσει ο μοναδικός υποψήφιος, η κοινοπραξία υπό τη Lamda Development. Η διαφορά που χωρίζει τις δύο πλευρές είναι αρκετά πάνω από τα 100 εκατ. ευρώ, η κυβέρνηση δέχεται ήδη κριτική από την αξιωματική αντιπολίτευση περί ξεπουλήματος, και σε περίπτωση που γίνει δεκτή μια βελτιωμένη προσφορά κοντά ή λίγο πάνω από την αποτίμηση του ανεξάρτητου αποτιμητή, θα φουντώσουν οι αντιδράσεις απ’ όσους υποστηρίζουν ότι το καλύτερο ελληνικό ακίνητο πουλήθηκε κοψοχρονιά. Την περασμένη Τετάρτη η Lamda προσέφερε γύρω στα 440 εκατ. ευρώ σε παρούσα αξία, που σε βάθος 10ετίας (ονομαστική αξία) μεταφράζονται σε 600 εκατ. ευρώ, καθώς ο διαγωνισμός δίνει τη δυνατότητα στον επενδυτή να καταβάλει το 75% του τιμήματος σε δόσεις, και μόνο το 25% "μπροστά". Αλλά, ο ανεξάρτητος αποτιμητής είχε βάλει τον πήχη κοντά στα 570 εκατ. ευρώ για την παρουσία αξία του Ελληνικού, που μεταφράζονται σε περίπου 900 εκατ. ευρώ σε βάθος δεκαετίας. Άρα, ΤΑΙΠΕΔ και Lamda τα χωρίζουν περίπου 130 εκατ. ευρώ σε παρούσες αξίες. Κατ’ ελάχιστον λοιπόν η κοινοπραξία πρέπει να καλύψει το τίμημα του ανεξάρτητου αποτιμητή. Ο προβληματισμός για το πώς εξελίχθηκε ο διαγωνισμός είναι μεγάλος . Η διαδικασία, ξεκίνησε στραβά (μέσα σε σεναριολογία πως το Κατάρ θα αγοράσει έναντι 5 δισ. ευρώ το Ελληνικό), και σε εποχή, το 2011, που η χώρα τελούσε υπό καθεστώς χρεοκοπίας. Κάπως έτσι, αλλά και χάρη σε λάθος χειρισμούς τόσο της κυβέρνησης όσο και του ΤΑΙΠΕΔ, πολλοί ξένοι επενδυτές δεν εμφανίστηκαν, δύο από τους τρεις που είχαν απομείνει μέχρι και την τελική φάση αποχώρησαν (η ισραηλινή Elbit, και η βρετανική London Regional), και το Ταμείο έμεινε για το καλύτερο ελληνικό ακίνητο, με έναν και μοναδικό υποψήφιο.