Ο ενιαίος φόρος είναι αντισυνταγματικός. Τα σημεία τα οποία ανατρέπουν το σύνταγμα της χώρας αφορούν κυρίως στις εκπτώσεις και στα ακίνητα που δεν προσφέρουν εισόδημα. Βάσει της ρύθμισης ορίζεται ότι έκπτωση δικαιούται ο φορολογούμενος εφόσον το φορολογητέο οικογενειακό εισόδημα δεν υπερβαίνει τις 9.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά χίλια ευρώ για τον ή τη σύζυγο και κάθε εξαρτώμενο μέλος και το σύνολο της επιφάνειας των κτισμάτων δεν υπερβαίνει τα 150 τ.μ. Η θέσπιση του πρώτου εισοδηματικού κριτηρίου φαίνεται να μειώνει την αποτελεσματικότητα του δεύτερου κριτηρίου που συναρτάται με το αντικείμενο του φόρου, δεδομένου ότι η ύπαρξη ιδιόκτητης οικογενειακής κατοικίας επιφάνειας κυρίων χώρων 120 τ.μ. μολονότι πληροί το β' κριτήριο (δεν υπερβαίνει τα 150 τ.μ.) δημιουργεί τεκμαρτό οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα της τάξης των 10.800 ευρώ, το οποίο αποκλείει την εφαρμογή της έκπτωσης του φόρου, διότι υπερβαίνει το ως άνω εισοδηματικό κριτήριο. Αναφορικά με τη φορολόγηση των ακινήτων που δεν αποφέρουν έσοδα για τους ιδιοκτήτες τους υπάρχει σχετική απόφαση του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου κατά την οποία «η επιβολή φόρου ακίνητης περιουσίας, παραλλήλως προς άλλους υφιστάμενους φόρους, δεν πρέπει να θίγει τον πυρήνα του δικαιώματος της ιδιοκτησίας». Επίσης, υπάρχει γνωμοδότηση και του Γαλλικού Συνταγματικού Συμβουλίου με την οποία ορίζεται ότι «για να είναι ανεκτή η φορολόγηση της περιουσίας, πρέπει η κατοχή της να συνδέεται και με παραγωγή εισοδήματος».

Τη μεγάλη ανατροπή στην πολεοδόμηση με ουσιαστική κατάργηση των περιοχών αμιγούς κατοικίας, φέρνει το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή και θα ψηφιστεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Από το νομοσχέδιο αποσύρθηκαν και θα κατατεθούν οι ρυθμίσεις για τους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς και την Ιδιωτική Πολεοδόμηση.

Το νομοσχέδιο φέρνει τα πάνω – κάτω καθώς καταργεί ένα καθεστώς που ίσχυε για πάνω από 25 χρόνια και απαγόρευε σε περιοχές αμιγούς κατοικίες άλλες χρήσεις. Πλέον θα μπορούν να αναπτυχθούν ξενοδοχεία, μπαρ, εστιατόρια, καφέ, συνεδριακά κέντρα, αθλητικές εγκαταστάσεις και άλλα.

Αναλυτικά το νομοσχέδιο που προβλέπει 18 είδη χρήσεων γης, αναφέρει για τις περιοχές όπου υπάρχει κατοικία:

Kατοικία (Κ1): Στις περιοχές που επιτρέπεται μόνο η κατοικία θα μπορούν να αναπτυχθούν εκθεσιακά κέντρα, τράπεζες, εστιατόρια, καφέ, μπαρ, κέντρα διασκέδασης, ξενοδοχεία και άλλες τουριστικές εγκαταστάσεις, χώροι στάθμευσης, πρατήρια καυσίμων, συνεργεία αυτοκινήτων, επαγγελματικά εργαστήρια κτλ. Χρήση κατοικίας Κ1 δεν θα μπορούν να έχουν ιδιοκτησίες που βρίσκονται πάνω σε πρωτεύουσες και δευτερεύουσες αρτηρίες, σε λεωφόρους και στο βασικό οδικό δίκτυο (π.χ. όσες βρίσκονται πάνω στη λεωφόρο Κηφισιάς).

Κατοικία επιπέδου γειτονιάς (Κ2): Στις οικιστικές περιοχές με χαρακτήρα γειτονιάς προβλέπεται κατοικία σε ποσοστό τουλάχιστον 50% ανά κτίριο. Σε αυτές τις γειτονιές θα επιτρέπονται επίσης χρήσεις κοινωνικής πρόνοιας, βρεφονηπιακοί σταθμοί, οίκοι ευγηρίας, ορφανοτροφεία, γηροκομεία, ιδρύματα ατόμων με ειδικές ανάγκες, ιδρύματα χρόνιων πασχόντων, κοινωφελείς ξενώνες, άσυλα, κτίρια εκπαίδευσης (σχολεία, φροντιστήρια κ.ά.), αθλητικές εγκαταστάσεις, θρησκευτικοί χώροι, ιατρεία, καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, εμπορικά καταστήματα κ.ά.

Κατοικία ενδιάμεσου επιπέδου (ΜΚ): Επιτρέπονται όλες οι χρήσεις των περιοχών κατοικίας επιπέδου γειτονιάς, αλλά… επεκτείνονται σε περισσότερα τετραγωνικά. Έτσι επιτρέπονται χρήσεις ειδικής εκπαίδευσης, γυμναστήρια, αθλητικές σχολές, βιβλιοθήκες, αίθουσες πολιτιστικών εκδηλώσεων μουσεία, πινακοθήκες, θέατρα, κινηματογράφοι, συνεδριακά κέντρα, εμπορικά καταστήματα κτλ. σε έκταση που μπορεί να φτάνει τα 1.500 τ.μ. Τα νοσοκομεία και τα ξενοδοχεία μπορεί να έχουν 100 κλίνες και οι καφετέριες, τα εστιατόρια και τα μπαρ να «απλώνονται» σε 400 τ.μ.

Περιλαμβάνονται επίσης χρήσεις πολεοδομικού κέντρου, τουρισμού - αναψυχής - δεύτερης κατοικίας, εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας, ελεύθερων χώρων - αστικού πρασίνου, χονδρικού εμπορίου, εγκαταστάσεων μέσων μαζικής μεταφοράς, εγκαταστάσεων αστικών υποδομών κοινής ωφέλειας, παραγωγικών δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης, παραγωγικών δραστηριοτήτων πολεοδομικής εξυγίανσης, τεχνολογικού πάρκου, εμπορευματικού κέντρου, παραγωγικών εγκαταστάσεων υψηλής όχλησης, ιδιαιτέρων χρήσεων, οροθετημένων οικισμών, κύριου οδικού δικτύου πόλεων.

Για τις οικιστικές περιοχές, οι οποίες προτείνονται προς πολεοδόμηση καθορίζονται εκ των προτέρων ανώτατα όρια συντελεστή δόμησης ως εξής:

* για τις περιοχές που προορίζονται για χρήση κύριας κατοικίας ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 0,8.

* για τις περιοχές που προορίζονται για χρήση πολεοδομικού κέντρου ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1,2.

* για τις περιοχές που προορίζονται για χρήση τουρισμού - αναψυχής ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 0,6.

* για τις περιοχές που προορίζονται για χρήση παραθεριστικής (δεύτερης) κατοικίας ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 0,4.

* για τις περιοχές που προορίζονται για χρήση εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας ο συντελεστής δόμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1,2.

Οι 18 χρήσεις γης οι οποίες επιτρέπονται από τον εν γένει χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, καθορίζονται σε κατηγορίες ως εξής:

1. Kατοικία (Κ1)

2. Κατοικία επιπέδου γειτονιάς (Κ2)

3. Κατοικία ενδιάμεσου επιπέδου (ΜΚ)

4. Πολεοδομικό κέντρο (ΠΚ)

5. Τουρισμός – αναψυχή – παραθεριστική (δεύτερη) κατοικία (ΤΑ)

6. Εγκαταστάσεις Κοινής ωφέλειας (ΚΩ)

7. Ελεύθεροι χώροι- Αστικό Πράσινο (ΠΡ)

8. Χονδρικό εμπόριο (ΧΕ)

9. Εγκαταστάσεις Μέσων Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ)

10. Εγκαταστάσεις Αστικών Υποδομών Κοινής Ωφέλειας (ΑΥ)

11. Παραγωγικές δραστηριότητες χαμηλής και μέσης όχλησης (ΧΜΟ)

12. Παραγωγικές δραστηριότητες πολεοδομικής εξυγίανσης (ΒΕ)

13. Τεχνολογικό πάρκο (ΤΠ)

14. Εμπορευματικό κέντρο (ΕΚ)

15. Παραγωγικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης (ΥΟ)

16. Ιδιαίτερες χρήσεις (ΙΧ)

17. Οριοθετημένοι οικισμοί (ΟΟ)

18. Κύριο Οδικό Δίκτυο Πόλεων (ΚΟΔ)