Αξεπέραστα εμπόδια στη σύνταξη συμβολαίων, ακόμη και μισθωτηρίων και νέες «επιθεωρήσεις» και «έλεγχοι» ακινήτων, με σημαντικές δημοσιονομικές αλλά και κοινωνικές επιπτώσεις σε βάρος των πολιτών και των περιουσιών τους με το νέο πολεοδομικό νομοσχέδιο .

Με το άρθρο 52 του σν, προβλέπεται όχι μόνον η αρχική επιθεώρηση και καταγραφή όλων των οικοδομών της χώρας, αλλά και τον εν συνεχεία υποχρεωτικό επανέλεγχο όλων των κτιρίων της χώρας ανά πενταετία. Υπενθυμίζεται οτι οι ιδιοκτήτες ακινήτων έχουν ήδη υποβληθεί ή υποβάλλονται στη διαδικασία της δήλωσης – καταχώρησης των ακινήτων τους, σε πολλές και διάφορες κρατικές υπηρεσίες και βάσεις δεδομένων, με πληρωμή των αντίστοιχων τελών ή αμοιβών:

1.     Στα Υποθηκοφυλακεία της χώρας όπου διαθέτουν τόμο & αριθμό μεταγραφής

2.     Στο Εθνικό Κτηματολόγιο, όπου έχουν λάβει ΚΑΕΚ

3.     Στο ηλεκτρονικό Ε9 του ΥΠΟΙΚ, όπου έχουν λάβει ΑΤΑΚ

4.     Στους οικείους Δήμους για την καταβολή ΤΑΠ και δημοτικών τελών

5.     Στις πολεοδομικές υπηρεσίες όπου έχουν λάβει αριθμό οικοδομικής αδείας

6.     Στη βάση δεδομένων ΤΕΕ για τη δήλωση αλλαγής χρήσης, τακτοποίησης κλπ.

Εκτός από την σύνταξη συμβολαίων επί ακινήτων που έχει καταστεί γραφειοκρατικός «Γολγοθάς» για τους συμβαλλόμενους, βαδίζουμε προς την ίδια κατεύθυνση και όσον αφορά τις μισθώσεις. Με μια ιδιαίτερα ασαφή διατύπωση ορίζεται στην παρ. β του σν ότι «Από τη δημοσίευση του παρόντος απαγορεύεται η κατάρτιση συμβάσεων μίσθωσης, παραχώρησης που αφορούν ακίνητο στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή, ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη αλλαγή χρήσης.»  Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ο κάθε ιδιοκτήτης που δεν του αρέσει ο ενοικιαστής του ή κάθε ενοικιαστής που δεν του αρέσει το μίσθιο, θα μπορούν ανά πάσα στιγμή με τον ισχυρισμό ότι υπάρχει αυθαιρεσία, πραγματική ή και φανταστική, σε κάθε κατοικία, κατάστημα κλπ., να «τινάξει στον αέρα» ολόκληρη την έννομη σχέση, πχ να μην ξαναπληρώσει ενοίκιο, ή να εξώσει τον ενοικιαστή του με τον ισχυρισμό αυτό! Η σχετική διάταξη πρέπει να απαλειφθεί ως ιδιαίτερα επικίνδυνη για τις συναλλαγές.

Με άλλη διάταξη  πολλαπλασιάζονται αναδρομικά τα πρόστιμα και οι ποινές για κατασκευή αυθαιρέτων μετά την 28η Ιουλίου 2011, σε ύψη και ποσά δημευτικού κυριολεκτικά χαρακτήρα! Δηλαδή οι πολίτες που έχουν υποπέσει σε κάποια αυθαιρεσία, με την διάταξη αυτή κινδυνεύουν κυριολεκτικά να χάσουν το σπίτι τους, ακόμη και για μικροπαραβάσεις το ποσό των οποίων αδυνατούν πλήρως να καταβάλουν, ακόμη και αν κατεδαφίσουν την όποια αυθαίρετη προσθήκη, ημιυπαίθριο κλπ.

Νέα απαράδεκτη οικονομική αλλά και γραφειοκρατική επιβάρυνση για τους πολίτες αποτελούν οι διατάξεις του άρθρου 108 του σν σύμφωνα με τις οποίες οι  δηλώσεις υπαγωγής θα υπόκεινται σε δειγματοληπτικό έλεγχο σε ποσοστό έως και 20%, «μετά από ηλεκτρονική κλήρωση που θα διενεργείται από το Περιφερειακό Παρατηρητήριο με αλγόριθμο που αποστέλλεται από το Κεντρικό Παρατηρητήριο». Η ρύθμιση αυτή σημαίνει νέες υποχρεωτικές αμοιβές μηχανικών σε βάρος των πολιτών, προς δόξαν και της γραφειοκρατικής ταλαιπωρίας τους.

Τα στοιχεία για την εξέλιξη της οικοδομικής δραστηριότητας είναι εντυπωσιακά. Η κατακόρυφη πτώση που καταγράφεται ουσιαστικά επιβεβαιώνει το μύθο της «καρδάρας με το γάλα» αφού από την περίοδο της υπεραισιοδοξίας βρισκόμαστε σε μία φάση απαισιοδοξίας ,σκεπτικισμού και αναμονής. Η αγορά έχει πλέον να αντιμετωπίσει ορατούς εχθρούς και συγκεκριμένα την υπερφορολόγηση, την υπερπροσφορά και –το κυριότερο- την μελλοντική αύξηση των επιτοκίων των στεγαστικών δανείων. Οι «αντίπαλοι» αυτοί υποχρεώνουν όλους όσους ασχολούνται με την αγορά ακινήτων όχι μόνο να είναι προσεκτικοί στις επιλογές αλλά κυρίως –και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην ελληνική αγορά ακινήτων- να γίνουν επιλεκτικοί ώστε να αποφύγουν τη χασούρα. Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας για την εξέλιξη των τιμών ήδη τα «σημάδια» της νέας κατάστασης των πραγμάτων καταγράφονται στην αγορά. Ήδη στη διάρκεια της τελευταίας διετίας σε πολλές περιοχές της Αττικής καταγράφηκε υποχώρηση των τιμών κατοικίας που έφτασε μέχρι και 20% ενώ οι τιμές των γραφείων το ίδιο διάστημα υποχώρησαν 35% περίπου στις λεγόμενες «προνομιούχες» περιοχές. Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η αγορά ακινήτων από εδώ και πέρα θα προσφέρει κέρδη μόνο σε εκείνους που γνωρίζουν να διαχειρίζονται τη κρίση. Και αυτό γιατί στη περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι φήμες που εμφανίζουν και νέα αύξηση των επιτοκίων στις αρχές του καλοκαιριού τότε θα ανοίξει ΄ένας νέος κύκλος πιέσεων στην αγορά. Ποιοι όμως είναι εκείνοι που μπορούν να διαχειρίζονται τη κρίση;

Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι η ύπαρξη ρευστότητας ή η δυνατότητα άντλησης ρευστότητας από το τραπεζικό σύστημα. Η εκμετάλλευση της ρευστότητας είναι το στοιχείο εκείνο που παρέχει τη δυνατότητα εκμετάλλευσης των ευκαιριών που παρουσιάζονται.

Το δεύτερο στοιχείο είναι η πληροφόρηση και η αξιολόγηση της. Δηλαδή όση ρευστότητα και αν διαθέτεις αν δεν γνωρίζεις τα τεκταινόμενα στην αγορά δεν μπορείς να τα εκμεταλλευτείς. Και όταν κάποιος αναφέρεται σε πληροφόρηση αυτή αφορά το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας και όχι αποκλειστικά την αγορά ακινήτων. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι στη διάρκεια των τελευταίων ετών ένα μεγάλο ποσοστό των επιχειρήσεων έκανε σημαντικές τοποθετήσεις σε ακίνητα. Ο συνδυασμός οικονομικής ρευστότητας, γνώσης και αξιολόγησης είναι ο πιο ασφαλής «δρόμος» στη προσπάθεια να μεγιστοποίηση κάθε επενδυτής –ανεξαρτήτως μεγέθους- τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται . Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του «νομίσματος». Πρόκειται για τις περιπτώσεις εκείνες που πλήττονται από τη κρίση. Το «μυστικό» είναι απλό και συνοψίζεται σε μία φράση «αγόραζε χρόνο».

Με απλά λόγια κάθε μέρα που περνά δίνει μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα για να βρεθεί το «αντίδοτο» είτε αυτό λέγεται αναχρηματοδότηση είτε αυτό λέγεται αναδιάταξη περιουσιακών στοιχείων . Αυτή τη στρατηγική ακολούθησε άλλωστε και ο Τραμπ και κατάφερε πριν λίγα χρόνια όχι μόνο να αντιμετωπίσει τη φουρτούνα αλλά να βγει από αυτή «χάνοντας» μόνο μερικές θέσεις στη κατάταξη της λίστας με τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη . Στη πρώτη δεκάδα μάλιστα της λίστας είναι ένας γκουρού διαχειριστής .Ο Μπάφετ. Με λίγα λόγια οι δύο αυτοί δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε άλλο παρά τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.