Υπάρχει έντονο ενδιαφέρον -από Ρώσους, Ισραηλινούς και Αιγύπτιους επιχειρηματίες- για επενδύσεις στον τουρισμό, όμως η αβεβαιότητα για το μέλλον του ευρώ τις μπλοκάρει, υπογράμμισε χθες ο υπουργός Πολιτισμού-Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος και συμπλήρωσε: Το ερώτημα που μου απευθύνουν είναι ένα: σε ποιο νόμισμα θα γίνει η επένδυση, σε ευρώ ή δραχμή; Αφού σε καμία περίπτωση δεν τους συμφέρει μία σύμβαση που θα συναφθεί σε ευρώ να πρέπει να υλοποιηθεί σε καθεστώς δραχμής, συμπλήρωσε ο υπουργός. Και ακόμα σημείωσε: Πριν από μερικούς μήνες ο αποσταθεροποιητικός παράγοντας για την Ευρωζώνη ήταν η Ελλάδα, σήμερα ο αποσταθεροποιητικός παράγοντας είναι η Ευρωζώνη λόγω εσφαλμένης πολιτικής για το κοινό νόμισμα. Χθες έδωσε στη δημοσιότητα νομοσχέδιο που εισάγει διαδικασίες - εξπρές για την έναρξη λειτουργίας τουριστικών καταλυμάτων. Από τη στιγμή που θα κατατεθεί ο φάκελος, η επιχείρηση θα πρέπει να πάρει προέγκριση εντός 10ημέρου και οι διαδικασίες ελέγχου να ολοκληρωθούν το αργότερο μέσα σε 2 μήνες. Αν δεν το πράξουν οι αρμόδιες υπηρεσίες, η επιχείρηση μπορεί να ξεκινήσει κανονικά τη λειτουργία της.

Τη λίστα με τις 25 πιο επικίνδυνες χώρες του πλανήτη, σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις, έδωσε στη δημοσιότητα η Credit Suisse, με την Ελλάδα να φιγουράρει στην πρώτη θέση.

Η ελβετική τράπεζα εξέτασε τα στοιχεία από 50 χώρες στον κόσμο, θέτοντας ως βασικό κριτήριο τις επενδύσεις και την πορεία των αποδόσεων. Οι αναλυτές έλαβαν υπ' όψιν τα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών, τον κρατικό προϋπολογισμό, το χρέος, την πορεία των ιδιωτικών επενδύσεων, την ανάπτυξη, τα CDS και την αξιολόγηση από τους οίκους.

Στις δύο πρώτες θέσεις βρίσκονται οι χώρες που έχουν καταφύγει στον μηχανισμό στήριξης της ευρωζώνης, τον EFSF, ήτοι η Ελλάδα και η Πορτογαλία, ενώ η τρίτη χώρα που είναι εντεταγμένη στο μηχανισμό, η Ιρλανδία, βρίσκεται στην τέταρτη θέση. Αναλυτικά η λίστα, ξεκινώντας από την πιο «επικίνδυνη» χώρα:

1. Ελλάδα (56 πόντους)

2. Πορτογαλία (54,5 πόντους)

3. Ισλανδία (53,8 πόντους)

4. Ιρλανδία (49,6 πόντους)

5. Ουγγαρία (45,6 πόντους)

6. Ισπανία (43,8 πόντους)

7. Ιταλία (41,6 πόντους)

8. Λεττονία (41,1 πόντους)

9. Αίγυπτος (40 πόντους)

10. Ρουμανία (39,1 πόντους)

11. Πολωνία (39 πόντους)

12. Ουκρανία (38,9 πόντους)

13. Λιθουανία (37,5 πόντους) 14. Ινδία (37,1 πόντους)

15. Τουρκία (36,7 πόντους)

16. Βουλγαρία (35,6 πόντους)

17. ΗΠΑ (34,9 πόντους)

18. Ν. Αφρική (33,1 πόντους)

19. Νέα Ζηλανδία (32,6 πόντους)

20. Βραζιλία (31,9 πόντους)

21. Βρετανία (31,6 πόντους)

22. Τσεχία (31,6 πόντους)

23. Κολομβία (30,9 πόντους)

24. Ινδονησία (29,8 πόντους)

25. Αργεντινή (29,7 πόντους)

Η αγορα ακινήτων θυμίζει πλέον ένα απόλυτο φρενοκομείο στο οποίο κυριαρχεί η αυθαιρεσία. Δημόσιες υπηρεσίες στεγάζονται σε αυθαίρετα, ακίνητα δεσμευμένα απο ΟΤΑ ως κοινόχρηστοι χώροι και χώροι πρασίνου, άλλα ακίνητα είναι μπλοκαρισμένα στο Συμβούλιο Επικρατείας λόγω αξιώσεων δημοδίου και ιδιωτών, ειναι μερικά απο τα καθημερινά φαινόμενα της αγοράς. Το εκπληκτικό είναι ότι ακόμα και το δημόσιο επιβραβεύει ... το μπάχαλο. Για παράδειγμα, το κτίριο του υπουργείου Εμπορίου το οποίο περιλαμβάνεται στην λίστα των προς αξιοποίηση ακινήτων είναι αυθαίρετο. Οι τεχνοκράτες που έχουν αναλάβει το έλγχο των φακέλων διαπίστωσαν με έκπληξη οτι οι δύο τελευταίοι όροφοι του κτιρίου είναι αυθαίρετοι. Φυσικά ακόμα και η ρύθμιση για τα αυθαίρετα δεν λύνει το πρόβλημα αφού ουσιαστικά είναι λύση με ημερομηνία λήξης. Η σχιζοφρένεια όμως έχει και συνέχεια : Χιλιάδες μηνύσεις εκκρεμούν, οι εμπλοκές στο ΣτΕ δημιουργούν πλήρη ανασφάλεια σε όσους επενδυτές δεν είναι εξοικιωμένοι με το real estate α λα ελληνικά ενώ ακόμα και το μεγάλο σχέδιο του Ελληνικού αντιμετωπίζει μία σειρά προβλημάτων με την αρχαιολογία και την πολεοδομία όπου δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμα οι χρήσεις γής. Και η φυσικά η κατάσταση γίνεται απελπιστική στην περίπτωση που συγκρίνει κανείς την ελληνική γραφειοκρατία στις διαδικασίες μεταβίβασης ενός ακινήτου με τις αντίστοιχες που ισχύουν στο εξωτερικο. Στην Ελλάδα για να ολοκληρωθεί μια απλή συναλλαγή φθηνού ακινήτου εμπλέκονται 15 φορείς, απαιτούνται 17-27 βήματα και 1 έως 6 μήνες και τρείς φορείς : υποθηκοφύλακας, κτηματολόγιο και συμβολαιογράφος. Στην Αυστραλία, τον Καναδά, τη Νορβηγία, τη Δανία έχουν το πολύ 5 βήματα για μια απόλυτα κατοχυρωμένη νομικά και γεωγραφικά συναλλαγή.

Σε δύσκολη θέση βρίσκονται ολοένα και περισσότεροι σοβαροί επιχειρηματίες που επιδιώκουν να πουλήσουν ακίνητα για να ξεχρεώσουν και να σώσουν τις εταιρείες τους, αλλά δεν μπορούν αφού η κτηματαγορά έχει περιπέσει σε χειμερία νάρκη. Παράγοντες της κτηματαγοράς και τραπεζίτες επιβεβαιώνουν ότι αρκετοί επιχειρηματίες αναζητούν εναγωνίως αγοραστές για σπίτια, οικόπεδα, ξενοδοχεία και γενικά κτίρια, προκειμένου να αποκτήσουν την απαιτούμενη ρευστότητα για να αποπληρώσουν τα δάνεια προς τις τράπεζες. Υψηλόβαθμο τραπεζικό στέλεχος μεγάλης τράπεζας με ειδίκευση στα επιχειρηματικά δάνεια επιβεβαιώνει ότι αρκετοί ιδιοκτήτες επιζητούν να πουλήσουν ακίνητα γιατί δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους. «Επιχειρηματίες θέλουν να πουλήσουν σπίτια, οικόπεδα κτλ. με τις δικές μας ευλογίες, αλλά δεν μπορούν», τονίζει ο τραπεζίτης. Ο ίδιος έφερε ως παράδειγμα ιδιοκτήτη μικρομεσαίας εταιρείας που ήθελε να πουλήσει ακριβή κατοικία σε καλή περιοχή της συμπρωτεύουσας στη μισή τιμή από εκείνη που εκτιμάτο ότι είχε στις αρχές του 2009, για να αποπληρώσει δάνειο και να μείνουν κάποια λεφτά. Δεν μπόρεσε, και τώρα πλέον το ακίνητο θα πρέπει να βγει στον πλειστηριασμό σε κάποιο σημείο. Είναι προφανές ότι αν μπορούσαν να πουλήσουν τα ακίνητα σε λογική τιμή, και τα δάνειά τους δεν θα κοκκίνιζαν στις τράπεζες και τις επιχειρήσεις τους θα έσωζαν, και μαζί μ' αυτές θέσεις εργασίας. Αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί, τότε σε κάποιο σημείο θα έρχονται ξένοι επενδυτές ή κερδοσκόποι που θα αγοράζουν καλά ακίνητα για ένα κομμάτι ψωμί. Το ίδιο φαινόμενο έχει παρατηρηθεί σε άλλες χώρες που μπήκαν σε ύφεση διαρκείας μετά την εφαρμογή αυστηρών δημοσιονομικών προγραμμάτων για να μη χρεοκοπήσουν.