Δικαιώθηκαν, τελικά, μετά από παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη, ιδιοκτήτες ακινήτου στη Σαντορίνη, οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν στην ανεξάρτητη αρχή, γιατί η πολεοδομία Θήρας αρνούνταν να τους διαγράψει πρόστιμα για αυθαίρετες εργασίες, παρά τη δικαίωσή τους από τα διοικητικά δικαστήρια. Η υπόθεση, σύμφωνα με την αρχή, ξεκίνησε το 2001, όταν επιβλήθηκαν τα πρόστιμα και οι ενδιαφερόμενοι προσέφυγαν για την ακύρωσή τους. Τελικά, το Διοικητικό Εφετείο Πειραιά ακύρωσε την απόφαση της επιτροπής αυθαιρέτων της διεύθυνσης Πολεοδομίας, με το σκεπτικό ότι αυτή στηρίχθηκε σε αναιτιολόγητη έκθεση αυτοψίας. Όταν η απόφαση έγινε τελεσίδικη, οι ενδιαφερόμενοι ζήτησαν τη διαγραφή των προστίμων. Η υπηρεσία απάντησε ότι η επιβολή προστίμων στηρίζεται σε νεότερη απόφαση της επιτροπής, για την οποία οι ίδιοι δεν είχαν ενημερωθεί ποτέ σχετικά. Σε αίτημά τους να λάβουν, έστω και καθυστερημένα, γνώση της απόφασης αυτής, τους χορηγήθηκαν αντίγραφα χειρόγραφων καταχωρήσεων από το βιβλίο πρακτικών, στα οποία γινόταν μια σύντομη μνεία της «μη νόμιμης» έκθεσης αυτοψίας. Από τη χειρόγραφη καταχώρηση, απουσίαζαν οι υπογραφές των μελών της επιτροπής και η σφραγίδα της υπηρεσίας.

Η νομοθεσία προβλέπει, για την εξέταση των ενστάσεων από την επιτροπή αυθαιρέτων, την πλήρη ενημέρωση του άμεσα ενδιαφερόμενου για τον χρόνο εκδίκασης της υπόθεσής του. Εάν αυτό το ουσιαστικό στοιχείο της διαδικασίας δεν τηρηθεί, η απόφαση πάσχει από ακυρότητα. Ο Συνήγορος του Πολίτη ζήτησε την ανάκληση των καταλόγων που στάλθηκαν στη ΔΟΥ για τη βεβαίωση του ποσού των προστίμων διότι, κατά πρώτον, η μη ενημέρωση των ενδιαφερόμενων για τη νέα εξέταση της υπόθεσής τους, μετά τη δικαίωσή τους στα δικαστήρια, δεν συνιστά μόνο παραβίαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας με τις διατάξεις περί αυθαιρέτων, αλλά και παραβίαση του δικαιώματός τους για δικαστική προστασία. Δεύτερον, ο καταλογισμός του προστίμου με βάση έκθεση αυτοψίας που έχει κριθεί από το δικαστήριο αναιτιολόγητη- μη νόμιμη, παραβιάζει την τελεσίδικη δικαστική απόφαση που έχει εκδοθεί. Τέλος, λόγω του ότι τα πρακτικά της συνεδρίασης συλλογικού οργάνου, όπως είναι η επιτροπή ενστάσεων, υπηρετούν την αρχή της διαφάνειας και την πληρότητα της αιτιολογίας της απόφασης, δεν υποκαθιστούν όμως την ίδια την απόφαση.

Οι Ολλανδοί υποφέρουν από τις συνέπειες μιας αποκλειστικά δικής τους εκτροπής. Με τις τιμές των ακινήτων να έχουν πέσει κατά 21% από το 2008, οι ιδιοκτήτες-δανειολήπτες βλέπουν μπροστά τους τον γκρεμό. Το 30% εξ αυτών ήδη χρωστάνε περισσότερα στις τράπεζες από τη σημερινή αξία των σπιτιών που έχουν υποθηκεύσει, με αποτέλεσμα να μειώσουν δραστικά την κατανάλωση. Εάν προσθέσει κανείς σε αυτή την εικόνα και τις δημοσιονομικές περικοπές, που οι Ολλανδοί επέβαλαν με ενθουσιασμό στους εαυτούς τους, προκειμένου να δέσουν στο άρμα της λιτότητας τις «σπάταλες» χώρες της περιφέρειας, τότε η εξίσωση βγάζει… κατάμαυρα σύννεφα στον ορίζοντα.

Οι τιμές των ακινήτων στην Ολλανδία, όπως και στην Ισπανία, έφθασαν τα καλά τα χρόνια -μέχρι το 2008- ψηλά, πολύ ψηλά. Γοητευμένοι από την ιδέα ότι η ιδιοκτησία ακινήτου σε αυτή τη χώρα είναι σίγουρη επένδυση, οι Ολλανδοί άνοιξαν μεγάλες παρτίδες με τις τράπεζες. «Πρέπει να ζούμε μέσα στις δυνατότητές μας» ήταν το μότο της κυβέρνησής τους έναντι των υπόλοιπων Ευρωπαίων εταίρων της, για την ίδια όμως προφανώς δεν ίσχυε αυτό, δεδομένου ότι κανένα άλλο νοικοκυριό, σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα, δεν φέρει σήμερα τόσο βαρύ χρέος. Η «φούσκα» είναι αποτέλεσμα και της κυβερνητικής φορολογικής πολιτικής, αφού οι τόκοι των στεγαστικών δανείων ήταν 100% αφορολόγητοι – πολύ σοβαρό κίνητρο σε μια χώρα με εξαιρετικά υψηλούς συντελεστές και σοβαρός λόγος για να εφεύρουν οι τράπεζες μοναδικά, περίπλοκα προϊόντα που υποτίθεται ότι θα βοηθούσαν τους πελάτες τους να «ξεγελάσουν» ακόμα περισσότερο την Εφορία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, το συνολικό χρέος των ολλανδικών νοικοκυριών, έναντι του ακαθάριστου διαθέσιμου εισοδήματός τους, έχει φθάσει πλέον το υπέρογκο 285%! Συγκριτικά, το αντίστοιχο ποσοστό στις ΗΠΑ το 2008 -τη δύσκολη χρονιά της κρίσης των τοξικών στεγαστικών δανείων- ήταν μόλις 108%, ενώ στη Βρετανία φθάνει το 146%. Οι τιμές των ακινήτων άρχισαν να πέφτουν γρήγορα από το 2011 μέχρι σήμερα και όλοι αναρωτιούνται με τρόμο τι θα γίνει εάν τα επιτόκια αυξηθούν, εάν τα νοικοκυριά δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν, εάν αρχίσουν οι κατασχέσεις από τις τράπεζες. Λίγοι αναλυτές πιστεύουν ότι η κρίση έχει πιάσει πάτο και το Χάαρλεμ, μεσαιωνική πόλη δυτικά του Αμστερνταμ, ιστορικά «κέντρο» της τουλίπας και για πολλούς η καλύτερη πόλη για ψώνια στην Ολλανδία, δίνει μια εικόνα από το πιθανό μέλλον. Με τους πελάτες να έχουν μειώσει τις δαπάνες τους κατά 2,4%, οι βιτρίνες στον «καταναλωτικό παράδεισο» είναι άδειες. Οι χρεοκοπίες επιχειρήσεων έχουν καταρρίψει κι άλλο ρεκόρ το τελευταίο τρίμηνο, την ώρα που η ανεργία έχει φθάσει το 7%, ποσοστό υψηλό για τα δεδομένα του «Βορρά». Ενας από τους λόγους που οι τιμές των ακινήτων βρίσκονται σε διαρκή πτώση είναι και οι αλλοπρόσαλλες κινήσεις της κυβέρνησης, στην προσπάθειά της να περιορίσει μερικά από αυτά τα «εξωτικά» στεγαστικά δάνεια, και να μειώσει το κόκκινο φορτίο του χρέους.