Είναι μια δύσκολη στιγμή για ένα ιδιοκτήτη που προσπαθεί να πουλήσει καθώς οι αγοραπωλησίες κατοικιών έχουν πέσει κατακόρυφα. Σύμφωνα με ερευνες μόνο το 30% των σπιτιών που προσφέρονται προς πώληση στις αγορές των μεγάλων αστικών κέντρων πωλούνται σε τρείς μήνες χωρίς να χρειαστεί οι ιδιοκτήτες να περικόψουν τις ζητούμενες τιμές. Όλα δείχνουν ότι κλειδί για μία γρήγορη πώήση είναι ο καθοσρισμός της ζητούμενης τιμή. Όπως λένε οι ειδικοί το πρώτο βήμα είναι να μη υπερκτιμήσετε την αξία του ακινήτου σας αλλά πως θα καθορίσετε μία ρεαλιστική τιμή;

1. Προσπαθήστε να αντιμετωπίσετε το ακίνητο ως Προϊόν. Όταν αποφασίσετε να βάλετε ένα σπίτι προς πώληση , σταματήστε να αναφέρεστε σε αυτό ως "το σπίτι μου». Αυτό θα σας βοηθήσει να πάρετε κάποια συναισθηματική απόσταση ως πωλητής απο το σπίτι. Προσπαθείστε να δείτε την περιοχή και το σπίτι με αντικειμενικότητα και απο την σκοπιά του δυνητικού αγοραστή

2. Περιήγηση στη γειτονιά Ερευνήστε ως αγοραστής τους ανταγωνιστές σας στην γειτονιά. Γνωρίζοντας τι πωλείται και σε ποιά κατάσταση βρίσκεται έχετε μία ρεαλιστική εικόνα την κατάστασης. Επίσης μπορεί να διαπιστώσετε ότι η κουζίνα και το μπάνιο του σπιτιού είναι "ταλαιπωρημένα" και χρειάζεται να γίνει παρέμβαση προκειμένου να ανταγωνιστείτε το απέναντι σπίτι που πωλείται. Σε διαφορετική περίπτωση προετοιμαστείτε ψυχολογικά να ρίξετε την τιμή.

3. Κάντε ένα τεστ Δείτε τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια των πρώτων τριών εβδομάδων που το σπίτι είναι στην αγορά προς πώληση. Εάν δυνητικοί αγοραστές δεν κάνουν προσφορές αυτό σημαίνει ότι είτε το σπίτι έχει πρόβλημα είτε η τιμή είναι υψηλή. Τότε είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να προσαρμοστείτε...

4. Υπάρχει και η απόσυρση Αν έχετε ήδη ρίξει την τιμή και παρόλα αυτά το σπίτι έχει καθίσει για πολύ καιρό στη αγορά θα μπορούσατε να εξετάσετε τη απόσυρση του για λίγο καιρό.

Οι επίσημες στατιστικές που καταγράφουν την εισροή κεφαλαίων για την αγορά ακινήτων από κατοίκους του εξωτερικού αν και στην Ελλάδα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες , σε σύγκριση με τις αντίστοιχες της Ισπανίας της Μεγάλης Βρετανίας και των άλλων χωρών της Δυτικής Ευρώπης, εντούτοις έστω και αχνά περιγράφουν την σημερινή πραγματικότητα. Το ελληνικό ακίνητο είτε αυτό είναι οικιστικό είτε επαγγελματικό όχι μόνο δεν προσελκύει του ξένους αλλά αντίθετα τους απομακρύνει. Ο εύκολος τρόπος για να ερμηνεύσουμε αυτό το φαινόμενο είναι η παγκόσμια οικονομική κρίση στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται η Ελλάδα. Όμως η πραγματικότητα λέει κάτι άλλο.

Στην Ισπανία, στη Πορτογαλία και στη Γαλλία, η αγορά εξοχικών κατοικιών είναι ισχυρή ενώ άλλες χώρες όπως η Τουρκία και η Κροατία αλλά και το Μαυροβούνιο αναδεικνύονται σε πόλο έλξης βρετανών και Γερμανών (η Τουρκία) και Ρώσων οι δύο τελευταίες. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι με το νομοσχέδιο για την παραθεριστική κατοικία θα διορθωθούν όλα. Όμως απλώς πουλά φούμαρα και προσδοκίες. Στην καλύτερη των περιπτώσεων τα αποτελέσματα θα φανούν μετά από τέσσερα χρόνια και οι μόνοι που θα επωφεληθούν θα είναι οι μεγαλοκατασκευαστές, οι ξενοδόχοι και οι αλλοδαποί τους οποίους ήδη προτιμούν οι μεγάλες ξενοδοχειακές αλυσίδες λόγω κόστους (εκτός και αν ο στόχος είναι ο έλληνας εργαζόμενος να έχει ανταγωνιστικές αμοιβές ανάλογες του "εισαγόμενου" Μολδαβού).

Ο έλληνας μεσίτης και ο τοπικός κατασκευαστής δεν έχει να κερδίσει απολύτως τίποτε! Το χειρότερο απ΄όλα είναι ότι στα τέσσερα αυτά χρόνια να χάσει ακόμα και την δουλειά του. Ήδη χθες, μεσίτης που δραστηριοποιείται στις Κυκλάδες έκανε λόγο για δουλειές κλεισμένες με ξένους που δεν υπογράφηκαν γιατί η Κυβέρνηση προκάλεσε κρίση στις αγορές τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβριο με αποτέλεσμα να φοβούνται να επενδύσουν εξαιτίας της "επερχόμενης χρεωκοπίας". Εκτός και αν το ζητούμενο για την Κυβέρνηση είναι, ο έλληνας μικροϊδιοκτήτης είναι να χάσει την περιουσία του για μία μπουκιά ψωμί. Άλλωστε για αυτό φροντίζουν με αξιοθαύμαστη συνέπεια οι κκ Βενιζέλος , Παπακωνσταντίνου, Σηφουνάκης με τους φόρους και τους νόμους που προωθούν στη Βουλή.

Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι παρά τα αλλεπάλληλα ραπίσματα κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να μελετήσει τα λάθη και τις ελλείψεις που υπάρχουν στην αγορά και να προχωρήσει άμεσα ,στην κατάρτιση ενός συγκροτημένου και στοχευμένου σχεδίου για την προσέλκυση κεφαλαίων. Αναντίρρητα κανείς δεν περιμένει θαύματα από την μία μέρα στην άλλη. Αυτό όμως που θα πρέπει να απαιτήσουν εκείνοι που ασχολούνται με την αγορά ακινήτων (κατοικία, εξοχική κατοικία , επαγγελματικό ακίνητο κ.α) είναι να υπάρχει ένα τεκμηριωμένο σχέδιο δράσης για την κρίση. Αντίθετα , όχι μόνο δεν υπάρχει σχέδιο αλλά ούτε ένας στοιχειώδης προγραμματισμός για τον τρόπο που θα αντιμετωπιστεί . Και αυτός είναι ο πλέον ασφαλής δρόμος όχι μόνο για να χαθεί και η επόμενη δεκαετία αλλά –και το σημαντικότερο- όταν οι  τότε ιθύνοντες δουν το τραίνο να χάνεται θα αρχίσουν πάλι τις προχειρότητες και τους ερασιτεχνισμούς καταδικάζοντας –ίσως τελεσίδικα- την ελληνική αγορά ακινήτων να κινείται στο περιθώριο.