Για τους περισσότερους από εμάς είναι μία άγνωστη έννοια. Παρόλα αυτά , η κοινωνική ευαισθησία είναι η τάση που όλο και απλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι Κοινωνικά υπεύθυνες επενδύσεις (SRI), είναι βασισμένες σε κοινωνικές, οικολογικές ακόμα και θρησκευτικές αξίες . Πρόκειται για μια επενδυτική διαδικασία που αξιολογεί κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, θετικά ή αρνητικά προκειμένου να προχωρήσει σε τοποθέτηση κεφαλαίων . Με απλά λόγια οι διαχειριστές επενδύσεων συχνά χρησιμοποιούν κοινωνικές και περιβαλλοντικές αναλύσεις, σε συνδυασμό με την παραδοσιακή ποσοτική ανάλυση κινητών αξιών για να πάρουν τις επενδυτικές αποφάσεις τους. Αν νομίζετε ότι πρόκειται για ένα καινούργιο «φρούτο» κάνετε λάθος. Η αξιολόγηση αυτή πηγαίνει πίσω, τουλάχιστον στους βιβλικούς χρόνους, όταν ο εβραϊκός νόμος είχε οδηγίες για το πώς να επενδύει κάποιος σύμφωνα με ηθικές αξίες.

Πιο πρόσφατα εμφανίστηκαν οι θρησκευτικοί επενδυτές που ήθελαν να αποφύγουν τις επενδύσεις σε εταιρείες που εμπλέκονται σε εξαρτησιογόνες ουσίες και σε μη αποδεκτή συμπεριφορά: αλκοόλ, καπνός και τυχερά παιχνίδια. Άλλες απεφευγαν τις εταιρίες οπλικών συστημάτων. Αν και υπάρχουν ακόμη πολλοί κοινωνικά υπεύθυνοι επενδυτές που καθοδηγούνται από τη θρησκεία, πολλοί άλλοι έχουν ευθυγραμμιστεί με τη επιλογή να επενδύουν τα χρήματά τους …περιβαλλοντικά καθώς ψάχνουν για εταιρείες που εμπλέκονται στην καθαρή ενέργεια ή άλλες τεχνολογίες που εξισορροπούν την αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων και του περιβάλλοντος. Από τα παιδιά των λουλουδιών της δεκαετίας του '70 στους πράσινους πολιτικούς της νέας χιλιετίας, η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση επηρεάζει όλο και περισσότερους επενδυτές.

Ένα από τα πρώτα αμοιβαία κεφάλαια να είχαν ενσωματώσει τέτοιες πρακτικές είναι η Pioneer, η οποία γυρνούσε τη πλάτη σε μετοχές εταιρειών των οποίων η κύρια δραστηριότητα αφορούσε αλκοόλ ή καπνό ήδη από το 1950. Η αγορά έχει επεκταθεί από τότε έτσι ώστε να υπάρχουν περισσότερα από 200 αμοιβαία κεφάλαια που επενδύουν με ένα ή περισσότερα κοινωνικά ή περιβαλλοντικά κριτήρια. Οι επενδυτές χρησιμοποιούν πέντε βασικές στρατηγικές για να μεγιστοποιήσουν την χρηματοοικονομική αποδοτικότητα και το κοινωνικό αγαθό:

1. Έλεγχος

Αυτή είναι η διαδικασία φιλτραρίσματος που χρησιμοποιείται για την αναγνώριση ορισμένων τίτλων είτε για να αποκλείσουν είτε για να βρούν εκείνους που έχουν κοινωνικα ή / και περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά .

2.Απόρριψη

Με βάση τις προδιαγραφές που έχουν τεθεί απορρίπτονται επενδύσεις που τις αντιστρατεύονται ο τομέας του καπνού, τα τυχερά παιχνίδια, το αλκοόλ ή τα όπλα.

3. Αποδοχή

Από τον έλεγχο προκύπτουν επενδύσεις σε εταιρείες που παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά που έχουν προβλεφτεί, όπως περιβάλλον, εργασιακές σχέσεις κ.α. Και ακολουθεί η επιλογή μεταξύ αυτών θέτοντας και άλλα επιμέρους κριτήρια όπως ο τόπος εγκατάστασης

4. Εκποίηση

Πολλοί θεσμικοί επενδυτές κατέχουν μεγάλα πακέτα μετοχών μίας εταιρίας και για αυτό μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολη και δαπανηρή η εκποίηση του. Για αυτό εξατάζεται και η παράμετρος αυτή.

5. Ενεργή συμμετοχής των μετόχων

Η ενεργός συμμετοχής των μετόχων προσπαθεί να επηρεάσει θετικά την εταιρική συμπεριφορά από την άποψη ότι η συμμετοχή των κοινωνικών επενδυτών ς μπορεί να διασφαλίσει μία υπεύθυνη κοινωνικά και

Στα εμπορικά καταστήματα καταγράφεται πλήρης εξαφάνιση του λεγόμενου «αέρα», δηλαδή της άυλης εμπορικής αξίας που κατέβαλλαν οι νέοι ενοικιαστές στο παρελθόν. Ταυτόχρονα, υπάρχει «αισθητή μείωση στα μισθώματα, που κυμαίνεται μεταξύ 20% και 30% και συνεχή αιτήματα επαναδιαπραγμάτευσης ενοικίου, τόσο από ελληνικές, όσο και από ξένες αλυσίδες». Επιπλέον, τα εμπορικά κέντρα κερδίζουν συνεχώς μερίδιο αγοράς από τα παραδοσιακά καταστήματα, καθώς προσφέρουν ασφαλές περιβάλλον και χαμηλότερο κόστος (πλην του εργασιακού). Είναι χαρακτηριστικό ότι τα εν λειτουργία εμπορικά κέντρα στην Αττική καλύπτουν σήμερα επιφάνεια 463.722 τ. μ., ενώ τα υπό σχεδιασμό κέντρα αφορούν επιπλέον 279.400 τ. μ., δείγμα της εμπιστοσύνης των επενδυτών στη συγκεκριμένη κατηγορία ακινήτων, παρά την ύφεση και την πτώση της κατανάλωσης. Αλλωστε, τόσο οι διαχειρίστριες εταιρείες, όσο και οι ειδικοί της αγοράς συμφωνούν στο ότι οι αντοχές των κέντρων έχουν αποδειχθεί σαφώς μεγαλύτερες του υπόλοιπου της αγοράς. Η τάση αυτή επιβεβαιώνεται τόσο από το ενδιαφέρον για μίσθωση καταστημάτων εντός των εμπορικών, σε αντίθεση με τη δραματική κατάσταση των εμπορικών δρόμων, όσο και από τη μικρότερη πτώση των πωλήσεων εντός των εμπορικών κέντρων, σε σχέση με το σύνολο του λιανεμπορίου.