Τα shopping malls στα προάστια των ΗΠΑ ήταν το σύμβολο του αμερικανικού τρόπου ζωής τη δεκαετία του 70 και του 80. Κάποτε ήταν εστίες συνάντησης για την οικογένεια και τους φίλους, τώρα πολλά από αυτά στέκουν εγκαταλελειμμένα και μαρτυρούν την παρακμή των επιχειρήσεων του κλάδου λιανικής πώλησης. Σύμφωνα με την σελίδα «deadmalls.com» 400 εμπορικά καταστήματα έχουν κλείσει οριστικά τις πόρτες τους. Η εικόνα εγκατάλειψης που επικρατεί στα εμπορικά καταστήματα της Αμερικής, δείχνει ότι το αμερικανικό λιανεμπόριο έχει υποστεί αλλαγές. Όλο και περισσότεροι μεγάλοι έμποροι λιανικής πώλησης εγκαταλείπουν τα mall και μαζί με αυτούς φυσικά και οι πελάτες τους. Ο Ρ.Τζ. Χότοβι, αναλυτής του οίκου αξιολόγησης Morningstar, επισημαίνει ότι «το 2017 θα είναι αποφασιστικό έτος για τη μοίρα πολλών εμπόρων λιανικής». Προβλέπει πολλές χρεοκοπίες γι ´αυτό το χρόνο. Άλλοι αναλυτές πιστεύουν ότι θα κλείσουν περίπου 400 mall μέχρι το 2025. Αυτό δείχνει ότι επέρχεται ο θάνατός τους με γρήγορους ρυθμούς. Όπως είναι γνωστό το online εμπόριο δυσχεραίνει συνεχώς τη θέση των shopping mall στην αγορά. Άγνωστο παραμένει όμως με τί ταχύτητα συμβαίνει αυτό. Δύο παράγοντες συμβάλουν στο κλείσιμο τους. Όπως αναφέρει ο Μάρκ Κόχεν που διδάσκει Λιανεμπόριο στο Πανεπιστήμιο Columbia, «η ύφεση του 2008 και η ραγδαία ανάπτυξη της Amazon και άλλων τέτοιων εταιρειών πώλησης προϊόντων και υπηρεσιών μέσω διαδικτύου, είναι ένας δυσμενής συνδυασμός για τους παραδοσιακούς εμπόρους λιανικής». Όπως επισημαίνει η Big Commerce, εταιρεία παροχής επιχειρηματικών συμβουλών, το 95% των Αμερικανών ψωνίζουν μέσω διαδικτύου. Αυτό δείχνει ότι οι Αμερικανοί αγαπούν τα ψώνια μέσω διαδικτύου, όπως παλαιότερα αγαπούσαν τα mall. Οι ιδιοκτήτες των mall πολύ συχνά δεν μπορούν να βρουν τρόπους αναχρηματοδότησης, γιατί οι πιθανότητες να βρουν ενοικιαστές είναι πλέον ελάχιστες. Οι επενδυτές είναι πρόθυμοι τις περισσότερες φορές να επενδύσουν σε ένα mall ή σε ένα κατάστημα λιανικής μόνο όταν ο χώρος μετατρέπεται σε οίκο ευγηρίας ή τηλεφωνικό κέντρο ή στεγάζει ιατρεία. Ενώ τα mall κλείνουν ένα μετά το άλλο, τα κέντρα υλικοτεχνικής υποστήριξης (logistics) ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Όπως αναφέρει ο Fred Schmidt από την εταιρεία ακινήτων Coldwell Banker Commercial Affiliate, «η ζήτηση για τέτοια κέντρα αυξάνεται συνεχώς. Οι καταναλωτές επιθυμούν να παραγγέλνουν το προϊόν και την ίδια μέρα να γίνεται η παράδοση του στο σπίτι τους. Αυτό προϋποθέτει την κατασκευή και αγορά αποθηκευτικών χώρων και κέντρων υλικοτεχνικής υποστήριξης». Πολλές μεγάλες επιχειρήσεις λιανικής διαθέτουν και online καταστήματα. Μία επιχείρηση όμως για να αποκτήσει κατάστημα στο διαδίκτυο, πρέπει να αναμορφώσει τις υποδομές της με υψηλό κόστος, να απολύσει υπαλλήλους και να εγκαταλείψει τα καταστήματα της. Όπως φαίνεται, η Amazon έχει κάνει ένα τεράστιο άλμα. Κάποιες επιχειρήσεις ωστόσο, αν και διέθεταν online καταστήματα, αποτύχανε παταγωδώς στο να δημιουργήσουν ένα λειτουργικό επιχειρησιακό μοντέλο. Ο Κόχεν πιστεύει όμως ότι υπάρχει ακόμα μέλλον για τους εμπόρους λιανικής και αναφέρει ότι «πρέπει να εστιάσουν στα πράγματα που υπερτερούν σε σχέση με τα όσα προσφέρει το διαδίκτυο: στην εμπειρία της σωματικής επαφής, της οσμής και της αίσθησης. Επίσης θα μπορούσαν οι ίδιοι να διαμορφώσουν καλύτερα ορισμένα επιλεγμένα καταστήματα, προσφέροντας καλύτερη εξυπηρέτηση και μεγάλη ποικιλία». Από μόνα τους τα mall πάντως δε μπορούν σωθούν. Ανήκουν στο παρελθόν.

Τα ακίνητα στο Χονγκ Κονγκ είναι τα πιο υπερτιμημένα σε όλο τον κόσμο. Υπάρχει, μάλιστα, μεγάλος κίνδυνος να σκάσει η «φούσκα» που έχει δημιουργηθεί. Αυτό αναφέρει η καθιερωμένη ετήσια έκθεση της UBS, η οποία εξετάζει την αγορά ακινήτων σε είκοσι μεγαλουπόλεις. Από αυτές η μοναδική στην οποία υπάρχουν υποτιμημένα ακίνητα είναι το Σικάγο. Εκτός από το Χονγκ Κονγκ υπερτιμημένα ακίνητα υπάρχουν και σε άλλες μεγάλες πόλεις: Μόναχο, Τορόντο, Βανκούβερ, Αμστερνταμ, Λονδίνο, Στοκχόλμη, Παρίσι, Σαν Φρανσίσκο, Φρανκφούρτη και Σιδνεϊ. Στο Λος Αντζελες, στη Ζυρίχη, στο Τόκιο, στη Γενεύη και στη Νέα Υόρκη υπάρχει μικρή υπερτίμηση ακινήτων. Αντίθετα, στη Βοστώνη, στη Σιγκαπούρη και στο Μιλάνο οι τιμές θεωρούνται κανονικές.

Σύμφωνα με τους αναλυτές, υπάρχει μεγάλο εύρος όσον αφορά τις αυξήσεις που παρατηρούνται στις τιμές των ακινήτων στις προαναφερθείσες μεγαλουπόλεις. Τα τελευταία πέντε χρόνια ο μέσος όρος αύξησης φθάνει το 35%. Επίσης, οι αναλυτές υπογραμμίζουν ότι το να δημιουργούνται «φούσκες» στην αγορά ακινήτων διεθνώς είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Μάλιστα, επισημαίνουν ότι «φούσκα είναι η εσφαλμένη αποτίμηση ενός περιουσιακού στοιχείου σε μεγάλο βαθμό και για μεγάλο χρονικό .

διάστημα». Ενα από τα χαρακτηριστικά αυτού του φαινομένου έχει να κάνει με το ότι οι τιμές των ακινήτων εμφανίζουν τεράστια απόκλιση από τους μισθούς και τα ενοίκια στην εκάστοτε πόλη.

Επίσης, ένα ακόμα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι η έντονη οικοδομική δραστηριότητα ή ο τραπεζικός υπερδανεισμός για την ανέγερση κατοικιών ή κτιρίων επαγγελματικής χρήσης.

Οπως επισημαίνει ο Μαρκ Χέφελε, επικεφαλής του τμήματος επενδύσεων στην UBS Global Wealth Management, «πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν κάνουμε συγκρίσεις». Και προσέθεσε: «Σε αρκετά διεθνή οικονομικά κέντρα υπάρχει κίνδυνος να σκάσει η “φούσκα” στην αγορά ακινήτων, αλλά δεν είναι δυνατόν να συγκρίνουμε τη σημερινή κατάσταση με ό,τι ίσχυε προτού ξεσπάσει η κρίση».

Διεθνές οικονομικό και επιχειρηματικό κέντρο είναι και το Χονγκ Κονγκ όπου παρατηρούνται οι πιο μεγάλες διαφορές στις τιμές. Από το 2012 έως σήμερα, οι τιμές στην αγορά ακινήτων καταγράφουν άνοδο της τάξεως του 10%, ετησίως. Παρότι οι αρμόδιες αρχές έχουν λάβει μέτρα για να αποθερμανθεί η αγορά τα αποτελέσματα δεν είναι θετικά. Μάλιστα, έχει αναφερθεί ότι οι περιορισμοί που θέτουν οι Αρχές δεν αφορούν τους τοπικούς αγοραστές, αλλά τους ξένους. Οσον αφορά τις καναδικές μεγαλουπόλεις, η UBS επισημαίνει ότι οι φόροι που επιβλήθηκαν στους ξένους αγοραστές δεν ανέκοψαν την αύξηση των τιμών στο Βανκούβερ. Αντίθετα, μείωσαν το επενδυτικό ενδιαφέρον για αγορά ακινήτων στο Τορόντο.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο κίνδυνος να σκάσει η «φούσκα» είναι μικρότερος απ’ ό,τι το 2006. Στη Μεγάλη Βρετανία παρατηρείται στασιμότητα στην αγορά ακινήτων του Λονδίνου λόγω της πολιτικής αστάθειας ενόψει Brexit αλλά και της αυξημένης φορολογίας για τους ξένους. Επιπλέον, στη στασιμότητα των τιμών στο Λονδίνο συμβάλλει και το γεγονός ότι υπάρχει ζωηρό ενδιαφέρον από επενδυτές που αγοράζουν ακίνητα με στόχο την ενοικίασή τους. Τέλος, στην Ελβετία οι αυστηρότεροι κανόνες στην αγορά στεγαστικών δανείων σε συνδυασμό με τη διαθεσιμότητα διαμερισμάτων προς ενοικίαση λειτουργούν ανασχετικά ως προς τη μεγάλη αύξηση των τιμών.