Πρωτοφανές κύμα εκχωρήσεων ανείσπρακτων ενοικίων από επαγγελματικά ακίνητα και κατοικίες περιμένουν για φέτος οι ειδικοί της αγοράς. Ιδιοκτήτες κτιρίων που δεν μπορούν να εισπράξουν τα μισθώματα από τους ενοικιαστές τα εκχωρούν στο Δημόσιο, τα «δωρίζουν» ουσιαστικά, προκειμένου να μη φορολογηθούν για ένα εισόδημα που ποτέ δεν έφτασε στις τσέπες τους.Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων, Στράτο Παραδιά, ο αριθμός των αιτήσεων για εκχώρηση ενοικίων θα αυξηθεί φέτος κατά 50% σε σύγκριση με πέρυσι. «Δεν είναι μόνο όσοι έμποροι έχουν κλείσει και χρωστούν. Είναι και πολλοί που έχουν σε λειτουργία την επιχείρησή τους και δεν πληρώνουν. Το τραγικό είναι ότι, ειδικά στα καταστήματα του κέντρου, ο ιδιοκτήτης δεν κάνει έξωση διότι την άλλη μέρα το ακίνητο θα καταληφθεί από μετανάστες», λέει ο κ. Παραδιάς. Το ποσό των εκχωρούμενων ενοικίων είναι δύσκολο να υπολογιστεί, καθώς το Δημόσιο δεν δίνει ποτέ τέτοια στοιχεία. Ωστόσο, υπολογίζεται ότι ειδικά για φέτος θα ανέλθει σε πολλά εκ. ευρώ, καθώς λόγω της κρίσης όλο και περισσότεροι ενοικιαστές δηλώνουν αδυναμία να πληρώσουν μισθώματα. Κατά κύριο λόγο πρόκειται για εμπόρους που καθυστερούν έως και έναν χρόνο να πληρώσουν τους ιδιοκτήτες, αλλά και ενοικιαστές σπιτιών, ειδικά σε φτωχές περιοχές, που αδυνατούν να καλύψουν ενοίκια, κοινόχρηστα και λογαριασμούς. Το 2009 δηλώθηκαν 8,6 δισ. έσοδα από ενοίκια. Εκτιμάται ότι ανάλογα θα είναι τα έσοδα και φέτος, με τη διαφορά ότι τα «φέσια» θα ανέλθουν σε ποσοστό 15%, ή ποσό γύρω στο 1 με 1,1 δισ. ευρώ. Από αυτό το 1 δισ. ευρώ ένα σημαντικό μέρος θεωρείται χαμένο και οι ιδιοκτήτες των ακινήτων θα το εκχωρήσουν στο Δημόσιο.

Αρχισαν οι προσφυγές από ιδιοκτήτες ακινήτων που διαμαρτύρονται για υπέρμετρη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας τους και που επιδιώκουν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και αντίθετη σε διεθνείς συνθήκες η υπουργική απόφαση που καθόρισε τιμές (ανά τ.μ.) για την περίοδο 2011-2013 σε περιοχές όπου δεν εφαρμόζεται σύστημα αντικειμενικών αξιών, προκειμένου να επιβληθεί ΦΑΠ (Φόρος Ακίνητης Περιουσίας). Την πρώτη σχετική αίτηση ακύρωσης υπέβαλαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας κάτοικοι της Ν. Μάκρης που θεωρούν ότι η υπουργική απόφαση οδηγεί σε εκμηδένιση των περιουσιακών τους στοιχείων και αδικαιολόγητα υψηλή φορολόγηση, αφού προσδιορίζει την τιμή ανά τ.μ. σε 620 ευρώ για την πολεοδομική τους ενότητα (η Εφορία εισηγήθηκε ποσό 250€) χωρίς να ληφθεί υπόψη η ραγδαία πτώση στην αγορά ακινήτων που προκάλεσε η μεγάλη οικονομική κρίση. Το επόμενο διάστημα θα ακολουθήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, κύμα σχετικών προσφυγών, που θα προσβάλουν τον προσδιορισμό αντικειμενικών αξιών που είναι αναντίστοιχες προς την καθίζηση που επήλθε στην κτηματαγορά στη μνημονιακή περίοδο. Στην αίτηση ακύρωσης υποστηρίζεται ότι παραβιάζονται θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου), καθώς η υπέρμετρη φορολογική επιβάρυνση εκμηδενίζει την αξία των οικοπέδων, προσβάλλοντας τον πυρήνα των περιουσιακών δικαιωμάτων των ιδιοκτητών.

Προβάλλεται ως αντισυνταγματική η αναδρομική φορολόγηση (για το 2011-2012) που επιτρέπει η υπουργική απόφαση, ενώ επισημαίνεται παραβίαση της αρχής της ισότητας, αφού η επιβάρυνση αφορά μόνο τους πολίτες (φυσικά πρόσωπα) και όχι και τα νομικά πρόσωπα-ιδιοκτήτες. Στην αίτηση τονίζεται ότι η τιμή των 620€ ανά τ.μ. προσδιορίστηκε με βάση μία μόνο δήλωση ΦΜΑ του Ιουνίου 2010 χωρίς να εξειδικεύονται χαρακτηριστικά του ακινήτου, το αν αφορά φυσικά ή νομικά πρόσωπα, το είδος της συναλλαγής που είναι κρίσιμο αφού αν απαλλάσσεται από φόρο (π.χ. γονική παροχή) δεν ενδιαφέρει τον φορολογούμενο να αναζητήσει την πραγματική αγοραία αξία, με συνέπεια να υπάρχουν αποστάσεις από την πραγματικότητα. Ετσι, είναι εντελώς ανεπίκαιρο, ανεπαρκές και ακατάλληλο το κριτήριο τιμών μίας μόνο φορολόγησης μεταβίβασης στα μέσα του 2010, όταν η σφοδρότητα της οικονομικής κρίσης δεν είχε ακόμα αξιολογηθεί ορθά, καθώς μόλις είχε αποφασιστεί η προσφυγή στον Μηχανισμό Στήριξης. Τότε -υπογραμμίζεται- δεν ήταν ακόμα αισθητές οι επιπτώσεις στην κτηματαγορά, με συνέπεια η αύξηση της φορολογητέας αξίας να είναι αναντίστοιχη προς τη σταδιακή κατάρρευση των τιμών των ακινήτων και να αντίκειται προς το δίδαγμα της κοινής πείρας ότι η χώρα βρίσκεται σε ύφεση που έπληξε ιδίως την αγορά ακινήτων.