Το μεγαλύτερο πλήγμα τους τελευταίους μήνες στην αγορά των επαγγελματικών ακινήτων δίνει ο κλάδος των τραπεζών. Δεκάδες τραπεζικά καταστήματα έχουν κλείσει , στο διάστημα που ακολούθησε την τελευταία μεγάλη αναδιάρθρωση του κλάδου, ενώ η συρρίκνωση των δικτύων των συστημικών τραπεζών δεν έχει ακόμη λάβει τέλος.

Η οικονομική κρίση, η κατρακύλα του ΑΕΠ, τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισε ο κλάδος και, τελευταία οι απορροφήσεις χρηματοπιστωτικών οργανισμών από τις τέσσερις μεγάλες συστημικές Τράπεζες της Ελλάδας- την ΕΤΕ, την Alpha, την Πειραιώς και τη Eurobank- είχαν σαν αποτέλεσμα το κλείσιμο καταστημάτων και την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας στον κλάδο.

Σε ό,τι ειδικότερα αφορά την αγορά ακινήτων, που κάποτε άνθιζε παράλληλα με την ανάπτυξη των τραπεζικών δικτύων, σήμερα δέχεται ακόμη ένα πολύ γερό πλήγμα αφού ξενοικιάζονται μεγάλα ακίνητα, των 200- 300 τ.μ., τα οποία πολύ δύσκολα θα βρούνε νέους ενοικιαστές και μάλιστα συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, λόγω της κρίσης στο λιανεμπόριο.

Αρκεί να σημειωθεί ότι μέσα στο 2013 έκλεισαν περί τα 400 τραπεζικά καταστήματα σε όλη τη χώρα , ενώ μέχρι το τέλος του  2017, οπότε και θα έχει ολοκληρωθεί η αναδιάρθρωση των Τραπεζών,  τα δίκτυα θα αριθμούν περί τα 2.400 σημεία, δηλαδή 1.000 λιγότερα από τον προ της κρίσης αριθμό.


Το ψαλίδισμα των δικτύων ήταν αναμενόμενο. Η Αlpha απορρόφησε την Εμπορική, η Eurobank το ΤΤ και την Proton, η ΕΤΕ πήρε τις FBB και Probank, ενώ η Πειραιώς έκανε τις περισσότερες απορροφήσεις, με Αγροτική, Γενική , Μillennium και τις τρεις κυπριακές στην Ελλάδα.


Για την αγορά των επαγγελματικών ακινήτων, το πλήγμα αυτό, είναι από τα πιο ισχυρά καθώς τα μεγάλα καταστήματα, δύσκολα μπορούν να απορροφηθούν σε εποχή ύφεσης.

Στην Ελλάδα υπήρξε φούσκα ακινήτων, η οποία έχει σκάσει ήδη. Την περίοδο 1993-2007 οι τιμές υπερτριιπλασιάσθηκαν, ενώ μετά το 2008 αποκλιμακώνονται, υποχωρώντας κατά 39,2% στη διάρκεια της τελευταίας 5ετίας. Αυτά είναι τα στοιχεία που έχει δώσει στη δημοσιότητα ο ΟΟΣΑ και βάσει αυτών η Deutsche Bank, σκιαγραφεί την παγκόσμια αγορά ακινήτων βασιζόμενη σε δυο άξονες. Την τιμή σε σχέση με το εισόδημα και την τιμή ενοικιάσης σε σχέση με την αξία. Η γερμανική τράπεζα σχολιάζει ότι οι τιμές στην παγκόσμια αγορά ακινήτων έχουν πάντα ενδιαφέρον από άποψη αποτίμησης των ακινήτων ή πιθανότητας για την εκδήλωση φούσκας. Αν σκεφτεί κανείς ότι οι τιμές ακινήτων έχουν μεγάλη σχέση με τον πλούτο των καταναλωτών σε ολόκληρο τον πλανήτη, μπορεί να γίνει κατανοητό, πόσο μπορεί να επηρεάσουν τις εθνικές οικονομίες και τη χάραξη πολιτικής. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν στη 15ετία πριν από την κρίση η Ελλάδα ήταν η δεύτερη μεταξύ 20 ευρωπαϊκών χωρών ως προς την άνοδο των τιμών ακινήτων, η οποία μάλιστα συνοδεύτηκε από πολύ μεγαλύτερη αύξηση των αντικειμενικών αξιών. Μετά την κρίση, οι αγοραίες τιμές υποχωρούν, αλλά οι αντικειμενικές αξίες παραμένουν αμετάβλητες στα επίπεδα του 2007. Στην έκθεση του ΟΟΣΑ καταγράφονται η εξέλιξη των τιμών από το 1993 μέχρι τώρα, η δημιουργία της "φούσκας" και το σταδιακό "ξεφούσκωμα" της αγοράς ακινήτων. Επισημαίνεται όμως ότι παρά τη διόρθωση των τελευταίων ετών, οι αγοραίες τιμές είναι ακόμη πολύ υψηλές - και οι αντικειμενικές αξίες ακόμη περισσότερο. Το διάστημα 1993 - 2007 υπήρξε μία περίοδος έντονης αύξησης των τιμών των ακινήτων. Σύμφωνα με τον δείκτη τιμών της Τράπεζας της Ελλάδας, στην περιοχή της Αθήνας αυξήθηκαν κατά 308%, στην περιοχή Θεσσαλονίκης κατά 300% και στις άλλες αστικές περιοχές κατά 210%. Μετά την εκδήλωση της κρίσης οι τιμές των ακινήτων στην Ελλάδα έχουν υποχωρήσει εντυπωσιακά. Κατά το 2008 οι τιμές σημείωσαν άνοδο 1,5%, και εν συνεχεία επιταχυνόμενη υποχώρηση (2009 - 4,3%, 2010 -4,4%, 2011 -5,5%, 2012 -11,8%, 2013 -10,9%. Κατά το α' εξάμηνο του 2014 η πτώση ήταν 3,1%). Σύμφωνα με την Deutsche Bank ο Καναδάς, η Νορβηγία, η Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία βρίσκονται στην κορυφή με τις πιο ακριβές τιμές ακινήτων. Στον αντίποδα βρίσκονται οι χώρες όπως η Ιταλία, οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Ελλάδα με τις χαμηλότερες τιμές.