Real Estate News NETWORKSOCIALOPINION.GR | INVESTNEWS.GR | PARATIRITIS.GR | PREMIUM.PARATIRITIS.GR

realestatenews.gr

Real estate 150 ετών


Δεν είναι λίγοι εκείνοι που συνδέουν την οικονομική ανάπτυξη της χώρας με την αγορά ακινήτων θεωρούν μάλιστα ότι η υπεραξία της Γής σε συνδυασμό με την επέκταση των αστικών κέντρων ήταν οι κινητήριοι μοχλοί για την δημιουργία πλούτου και εισοδήματος. Τους υποστηρικτές αυτής φαίνεται ότι τους δικαιώνει η τεράστια επέκταση των μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας. Για να γίνει κατανοητό το πόσο καθοριστική ήταν η συμβολή της αγοράς ακινήτων στην οικονομική ανάπτυξη αρκεί να δει κανείς την σημερινή πόλη της Αθήνας και να τη συγκρίνει με αυτή πριν από 150 χρόνια περίπου. Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ( τις πρώτες δεκαετίες) η πόλη ήταν συγκεντρωμένη γύρω από τις οδούς Αιόλου και Ερμού. Στο σχέδιο πόλης ήταν ενταγμένες οι περιοχές που περικλείονταν σε ένα νοητό τραπέζιο με την μία πλευρά του πλευρά να είναι στη Κυψέλη, η άλλη του στο Ιλισό, η τρίτη την Αγίου Κωνσταντίνου και η τέταρτη τη Βασιλίσσης Σοφίας . Η πυκνότητα των κτιρίων μέσα στο τραπέζιο αυτό ήταν περιορισμένη. Στην Ομόνοια δεν υπήρχαν , σύμφωνα με τους χρονικογράφους της εποχής παρά ελάχιστα μονώροφα ακίνητα. Ανύπαρκτη ήταν η Γ Σεπτεμβρίου όπως και η Αθηνάς ( η ραγδαία εμπορική ανάπτυξη της ουσιαστικά ξεκίνησε μετά τη μικρασιατική καταστροφή). Το μοναδικό αξιόλογο κτίριο που υπήρχε στην Αθηνάς ήταν το Βαρβάκειο Λύκειο και πολύ κοντά σε αυτό βρίσκονταν το θέατρο Μπούκουρα. Σχεδόν άκτιστη ήταν και η Πειραιώς στην οποία όμως ξεχώριζαν τα μέγαρα των αδελφών Βλαχούτση καθώς και το εργοστάσιο γκαζιού( ιδιοκτησία τότε Φεράλδη). Ερημη ήταν και η Πατησίων μέχρι το 1860-1870 όταν δηλαδή ξεκίνησε το κτίσιμο των κτιρίων του Πολυτεχνείου και του Μουσείου. Μικρά κτίρια έχουν ανεγερθεί στη Σταδίου με εξαίρεση το Τυπογραφείο, το Νομισματοκοπείο(κατεδαφίσθηκε το 1939) και τα αρχοντικά της Πλατείας Κλαυθμώνος. Λίγο πιο πάνω ήταν το κτίριο της Βουλής ενώ στο σημερινό μέγαρο του ΜΤΣ βρίσκονταν οι βασιλικοί στάβλοι (κατεδαφίσθηκαν το 1926). Στη οδό Πανεπιστήμιου , τα τέσσερα πρώτα τετράγωνα προς τη πλευρά της πλατείας Ομόνοιας ήταν άκτιστα . Στο μέσο περίπου της οδού ήταν το κτίριο του Αρσακείου και στη συνέχεια βρίσκονταν το κτίριο του Οφθαλμιατρείου. Στο τέρμα της οδού (γωνία με την Πλατεία Συντάγματος) ήταν το κτίριο Δημητρίου (Μεγάλη Βρετανία). Στη πλατεία Συντάγματος δεσπόζουν τα Παλαιά Ανάκτορα ενώ στη γωνία με τη Καραγεώργη Σερβίας το μέγαρο Πάλλη , στη γωνία με την Ερμού βρίσκονταν το μέγαρο Κορομηλά ενώ στη γωνία με τη Φιλελλήνων ήταν η οικία Αναργύρου. Σχετικά πυκνοδομημένες όμως ήταν οι οδοί και Μητροπόλεως ενώ στην οδό Αιόλου ήταν το κτίριο της Αγοράς. Αντίθετα η Λεωφόρος Αμαλίας μόλις τότε αρχίζει να κτίζεται ενώ το ίδιο ισχύει και για την Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας. Στην Ηρώδου Αττικού υπήρχαν μερικά εξοχικά σπίτια . Στη οδό Ακαδημίας βρίσκονται μονώροφα σπίτια και ξεχωρίζει το σπίτι του Γεννάδιου (στη γωνία με τη Χαριλάου Τρικούπη) ενώ ήδη έχει ολοκληρωθεί η ανέγερση της εκκλησίας της Ζωοδόχου Πηγής. Αυτή ήταν η Αθήνα πριν από 150 χρόνια περίπου αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς ότι μόνο στη νομαρχία Αθήνας σήμερα βρίσκονται περισσότερες από 1.200.000 κατοικίες τότε εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς τα μεγέθη της αγοράς και τη συμβολή τους στην ανάπτυξη.

Η κυριαρχία του ρευστού

Η άλλη όψη του νομίσματος της κρίσης φέρει την απεικόνιση της «ευκαιρίας». Όσο και να μη θέλουν να το ομολογήσουν οι περισσότεροι οικονομολόγοι η πραγματικότητα είναι ότι όσο πιο πολύ θα βαθαίνει η κρίση στην οικονομία τόσο πιο βίαιη και έντονη θα είναι η ανακατανομή της περιουσίας εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο. Σπίτια που χάνονται από τους ιδιοκτήτες τους που βρέθηκαν σε αδυναμία να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους, πάγια περιουσιακά στοιχεία επιχειρήσεων που χρεοκοπούν, υποθηκευμένα ακίνητα επιχειρηματιών αλλά και απλών καταναλωτών που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τον δανεισμό τους συνθέτουν το παζλ της κρίσης. Και ενώ όλοι μιλούν για αυτά που χάνονται κανείς δεν μιλά για αυτούς που τα αποκτούν αλλά και τις αξίες στις οποίες τα αποκτούν . Αυτή η ανακατανομή του πλούτου είναι μία αλήθεια την οποία κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Το χειρότερο από όλα είναι ότι πολλές φορές εκείνοι που αποκτούν χρεοκοπημένες επιχειρήσεις και άλλα περιουσιακά στοιχεία ,μεταξύ των οποίων και ακίνητα ή υποθήκες ,για ένα κομμάτι ψωμί –πρόσφατη περίπτωση είναι η παρέμβαση του Μπαφετ – αντιμετωπίζονται και ως εθνικοί ευεργέτες . Φυσικά , αυτοί εκμεταλλεύτηκαν το πλέον σπανίζον αγαθό στις περιόδους κρίσης : Το ΡΕΥΣΤΟ. Θα μπορούσαν να υποστηρίξουν κάποιοι ότι η αξιοποίηση των ευκαιριών αποτελεί την πεμπτουσία της ελεύθερης οικονομίας αφού με τον τρόπο αυτό απορροφάται τον πλεονάζον απόθεμα και διαμορφώνονται συνθήκες ισορροπίας στην αγορά. Αυτό , είναι μία πραγματικότητα όσο αφορά την λογική των αριθμών. Αν όμως η οικονομία ήταν υπόθεση αριθμών τότε σίγουρα δεν θα είχαμε φτάσει στην τωρινή κατάσταση του πανικού. Η οικονομία είναι η κατεξοχήν επιστήμη της ανθρώπινης συμπεριφοράς που καθορίζεται από την μνήμη, την γνώση, την προσδοκία , την απογοήτευση ακόμα και τον φόβο. Κάθε φορά που οι οικονομικές αρχές λησμονούν αυτά τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά οι αγορές χάνουν τα κοινωνικά τους χαρακτηριστικά και μετατρέπονται σε ρουλέτα. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος ο οποίος ελλοχεύει και ο οποίος δεν περιορίζεται μόνο στις καταθέσεις αλλά και σε άλλες αγορές όπως αυτή των ακινήτων. Ο μοναδικός φορέας που μπορεί να βάλει τους κανόνες του παιγνιδιού της κρίσης είναι η κεντρική εξουσία . Αν επιλέξει το δρόμο της απάθειας τότε μπορεί να βρεθούν μερικές χιλιάδες άνθρωποι με ακίνητη περιουσία εκατοντάδων εκατομμυρίων αλλά το πλήγμα που θα έχει δεχθεί η ίδια η αγορά με την ανασφάλεια και το φόβο εκατομμυρίων μικροϊδιοκτητών θα είναι …ανεπανόρθωτο. Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να αναζητηθεί άμεσα μία φόρμουλα ουσιαστικής προστασίας της αγοράς ακίνητης περιουσίας ώστε να περάσει στην αγορά ένα μήνυμα ασφάλειας και σταθερότητας. Σε διαφορετική περίπτωση η επόμενη μέρα θα ξεκινήσεις με μαθήματα αξιοπιστίας.

Κινδυνεύουν Πατήσια, Κυψέλη, Παγκράτι,

"Καμπανάκι" για τον κίνδυνο μετατροπής πολλών περιοχών της Αθήνας σε "άβατα", κτύπησε ο δήμαρχος Αθηναίνων κ. Γιώργος Καμίνης επισημαίνοντας ότι "η κρίση της πρωτεύουσας έχει χαρακτηριστικά έκτακτης ανάγκης". Ταυτόχρονα τόνισε την ανάγκη βραχυπρόθεσμων μέτρων, όπως την μετατροπή κλειστών ξενοδοχείων σε φοιτητικές εστίες και την παροχή κινήτρων σε νέα ζευγάρια και σε επιχειρήσεις. Ενημερώνοντας την Επιτροπή Περιβάλλοντος του Κοινοβουλίου για τα σχέδια και τις προτεραιότητες του δήμου Αθηναίων, ο κ. Καμίνης εμφανίστηκε, συγκρατημένα αισιόδοξος σε ότι αφορά το έργο της διπλής ανάπλασης σε Βοτανικό και Λεωφόρο Αλεξάνδρας. "Η κρίση δεν πλήττει μόνο το ιστορικό κέντρο αλλά επεκτείνεται και εξαπλώνεται ραγδαία και σε άλλες γειτονιές της πόλης. Απειλείται η κοινωνική παράδοση της Αθήνας. Βαθαίνουν τα κοινωνικά ρήγματα. Ορισμένα ιστορικά σημεία της πρωτεύουσας μετατρέπονται σε άβατα. Η ανασφάλεια των πολιτών δεν είναι μόνο στη περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Εξαπλώνεται σε άλλες γειτονιές. Συνοικίες ολόκληρες που ήταν μεσοαστικές, όπως Πατήσια, Κυψέλη, Παγκράτι, κινδυνεύουν". Σε ερώτηση του προέδρου της Επιτροπής Περιβάλλοντος Κώστα Καρτάλη, σχετικά με την πεζοδρόμηση της οδό Πανεπιστημίου, ο κ. Καμίνης, επεσήμανε ότι "πρέπει ο δήμος να έχει το πρώτο λόγο. Εμείς ζητάμε συνεργασία. Ο δήμος έγκαιρα να ενημερώνεται, να εκφράζει τη γνώμη του και μετά να τα αναγγέλλουμε και να προχωράμε".

Επτα μνηστήρες για την Βουλιαγμένη

Επτά μεγάλες εταιρείες με τουριστική δραστηριότητα αλλά και κοινοπραξίες κατασκευαστικών και εταιρειών διαχείρισης μαρινών, την περασμένη Τρίτη κατέθεσαν φακέλους μη δεσμευτικού ενδιαφέροντος στο πλαίσιο της πρώτης φάσης του διεθνούς δημόσιου πλειοδοτικού διαγωνισμού για την 40ετή εκμίσθωσή της.Την προσεχή εβδομάδα το διοικητικό συμβούλιο της Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ (ΕΤΑ) που διαχειρίζεται τη μαρίνανα θα επιλέξει τα σχήματα που θα προχωρήσουν στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού που προβλέπει την κατάθεση δεσμευτικών τεχνικών και οικονομικών προσφορών. Η μαρίνα Βουλιαγμένης είναι ένα από τα πιο ελκυστικά ακίνητα ιδιοκτησίας του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ) που διαχειρίζεται η ΕΤΑ, με κύκλο εργασιών που το 2009 έφθασε τα 2.037 εκατ. ευρώ και καθαρά κέρδη προ φόρων 714.070 ευρώ. Η έκταση αγοράστηκε το 1958 από τον Οργανισμό Διοίκησης Εκκλησιαστικής και Μοναστηριακής Περιουσίας και το 1963 χαρακτηρίστηκε τουριστικό δημόσιο κτήμα. Η δυναμικότητά της ανέρχεται σε 103 θέσεις ελλιμενισμού για σκάφη μήκους έως και 45 μέτρα και παρουσιάζει πληρότητα 100%, καθώς η ζήτηση πάντα ξεπερνά την προσφορά, ελλιμενίζοντας κυρίως μεγάλες ιδιωτικές θαλαμηγούς. Βρίσκεται στη νοτιοανατολική ακτή του Μικρού Καβουριού, σε απόσταση 21 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας και αποτελείται από θαλάσσιο και χερσαίο περίφρακτο χώρο, εμβαδού περίπου 35 στρεμμάτων, με τη χερσαία ζώνη να καλύπτει 47.165 τ.μ. και τη θαλάσσια 115.970 τ.μ. Εχει δομημένη επιφάνεια 1.260 τ.μ. και στις κτιριακές μονάδες περιλαμβάνονται τα γραφεία διοίκησης (250 τ.μ.), το εστιατόριο Μoorings (600 τ.μ.), καταστήματα (110 τ.μ.) και βοηθητικοί χώροι- οικίσκοι, αποθήκες (300 τ.μ.).Το εστιατόριο είναι μισθωμένο από τις 2 Οκτωβρίου 1970 σε ιδιώτη και η σύμβαση λήγει το 2018.

Ποιοί έχουν χρυσό

Παρά το γεγονός ότι ο χρυσός δεν χρησιμοποιείται πλέον για να στηρίξει τα νομίσματα πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν σημαντικά αποθέματα . Συντάξαμε μία λιστα εκφρασμένη σε τόνους των χωρών με τα μεγαλύτερα αποθέματα.

Ηνωμένες Πολιτείες - 8,133.5

Ενώ οι ΗΠΑ εγκατέλειψαν οριστικά τον κανόνα χρυσού το 1971, έχουν τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού στο κόσμο.

Γερμανία - 3,401.0

Ο διαχειριστής των αποθεμάτων σε χρυσό της Γερμανίας είναι η κεντρική τράπεζα και είναι η χώρα που κατέχει τη δεύτερη θέση στην λίστα.

Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) - 2,846.7

Το ΔΝΤ είναι από τους μεγαλύτερους κατόχους χρυσού στο κόσμο. Ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς, θα αγοράσει ή θα πουλήσει τμήματα των αποθεμάτων προκειμένου να χρηματοδοτήσει συγκεκριμένες οικονομικές πρωτοβουλίες.

Ιταλία - 2,451.8

Τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Ιταλίας διαχειρίζεται η Banca d'Italia.

Γαλλία - 2,435.4

Η Τράπεζα της Γαλλίας είναι το Κεντρικό Αποθετήριο για τα αποθέματα χρυσού της Γαλλίας.

Κίνα - 1,054.1

Ενώ είναι η πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου είναι στην έκτη θέση της λίστας των μεγάλων ιδιοκτητών. Ισως γιατί προτιμά τα αμερικάνικα ομόλογα , αφού είναι ο μεγαλύτερος ξένος κάτοχος αμερικανικών ομολόγων με μια συνολική επένδυση ύψους 1.166 δισεκατομμυρίων $ ως 30 Ιουνίου 2011. Από την άλλη πλευρα, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός χρυσού στον κόσμο και μπορεί να αγοράσει από τα δικά της ορυχεία χωρίς την δημοσιοποίηση αυτών των συναλλαγών. Πάντως , στην Κίνα αυξήθηκαν οι αγορές χρυσού λόγω του πληθωρισμού.

Ελβετία - 1,040.1

βδομη στη λίστα είναι η Ελβετία αν και η οικονομία της είναι η 38η μεγαλύτερη στο κόσμο. Η Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας είναι επιφορτισμένη με τη διαχείριση των αποθεμάτων χρυσού.

Ρωσία - 775,2

Τα αποθέματα χρυσού της Ρωσίας είναι υπό την κηδεμονία της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η χώρα έχει αυξήσει τις τοποθετήσεις σε χρυσό κατά 21% το 2009, ,και 24% το 2010. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Ρωσία σχεδιάζει να αγοράζει ένα επιπλέον 90 τόνους ανά έτος.

Ιαπωνία - 765,2

Ο χρυσός αντιπροσωπεύει μόνο το 3,3% των συνολικών, τα οποία διαχειρίζεται η Τράπεζα της Ιαπωνίας.

Ολλανδία - 615,5

α αποθέματα χρυσού και τα εθνικά οικονομικά διαχειρίζεται η Τράπεζα Netherland.

pomidaani

nomisma_140x60
baner-pontiki