Η "σωτηρία" και η αγορά ακινήτων

Η «σωτηρία» της Ελλάδος μάλλον δεν θα είναι σωτηρία για την αγορά ακινήτων καθώς , το «πακέτο» βασίζεται στην ακόμα μεγαλύτερη περιστολή της ζήτησης . Σύμφωνα με τις απόψεις οικονομικών αναλυτών, οι προοπτικές για την αγορά ακινήτων είναι μάλλον δυσοίωνες καθώς η ανάκαμψη της αγοράς δείχνει ότι είναι πολύ μακριά. Από την άλλη πλευρά, αν και οι τράπεζες περιορίζουν τον κίνδυνο της «έκθεσης στα ελληνικά ομόλογα» , αυτό δεν σημαίνει ότι θα ανοίξουν τα χρηματοκιβώτια τους για να χρηματοδοτήσουν είτε την αγορά ακινήτων είτε τις επιχειρήσεις.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι και οι χορηγήσεις θα είναι λιγότερες και τα επιτόκια θα σημειώσουν άνοδο . Το γεγονός, ότι δεν έγινε καμία αναφορά στην τόνωση της ζήτησης οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τόσο ο όγκος των πωλήσεων του λιανικού και του χονδρικού εμπορίου όσο και η οικοδομή θα εξακολουθήσουν να κινούνται με αρνητικούς ρυθμούς. Για τις επενδύσεις σε κατοικίες, οι χθεσινές εξελίξεις , επιβεβαιώνουν την πρόβλεψη ότι το 2010 , θα κινηθούν σε επίπεδα χαμηλότερα από τα 5 δις. ευρώ. Παράλληλα, η πτώση της εμπορικής δραστηριότητας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η αγορά καταστημάτων θα βρεθεί σε περιβάλλον εντονότερης πίεσης που φυσικά ευνοεί εκείνους που έχουν ρευστότητα και μπορούν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται.

«Το πακέτο, αφορά στο χρέος και στα ελλείμματα και παραγνωρίζει την αναπτυξιακή διάσταση της οικονομίας. Φυσικά, η περαιτέρω πτώση των τιμών ευνοεί το πρόγραμμα εκποίησης της δημόσιας περιουσίας αφού , νομιμοποιεί τις όποιες συμφωνίες πρόκειται να γίνουν αλλά δεν ουσιαστικά δεν λαμβάνει υπόψη ότι οικοδομή είναι εκείνη που μπορεί να ανατρέψει το σημερινό αδιέξοδο που υπάρχει στην αγορά.» τόνιζαν χαρακτηριστικά οικονομικοί αναλυτές από τους οποίους ζητήθηκε να σχολιάσουν το νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται για την ελληνική οικονομία . Μάλιστα ένα από αυτούς διατύπωσε μία πιο τολμηρή άποψη: «πολύ φοβάμαι ότι το πλαίσιο της συμφωνίας για την πρόσφατη πώληση του πακέτου μετοχών του ΟΤΕ , θα επαναληφθεί και στην περίπτωση της «αξιοποίησης» της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Αν επαληθευτούν οι φόβοι αυτοί , τότε η ανάκαμψη της ζήτησης και των τιμών θα είναι μακρόχρονη υπόθεση , που θα σηματοδοτήσει γενικότερες δομικές αλλαγές στην ελληνική αγορά ακινήτων. Σε γενικές γραμμές αυτό που φαίνεται πλέον ως πιο πιθανόν είναι η διάψευση του μύθου ότι «κανείς δεν έχασε από τα ακίνητα».