Οι επενδύσεις του 2011

Για πολλούς το 2010 ήταν το έτος της απογοήτευσης. Ήδη ποι δημοσκοπήσεις καταγράφουν την απογοήτευσή για την οικονομία, τα δημοσιονομικά ελλείμματα, και την προοπτική της ανάκμψης. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι ακόμα και αυτοί που έχουν ρευστότητα που μπορούν να επενδύσουν τα χρήματα τους; Το σίγουρο είναι ότι και η χρονιά που έρχεται θα είναι εξίσουν δύσκολη-ίσως και δυσκολότερη-απο αυτή που φέυγει. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τις περισσότερες οικονομίες του δυτικού κόσμου στις οποίες οι προοπτικές ανάκαμψης είναι θολές.

Στα πλαίσια αυτά κινήσεις περιορισμένου ρίσκου όπως για παράδειγμα η αγορά ακινήτων είναι μία επιλογή που φυσικά δεν εξασφαλίζει βραχυπρόθεσμο κέρδος αλλά σίγουρα αποτελεί ασφαλές καταφύγιο. Αν εξακολουθήσει να επικρατεί η σημερινή αβεβαιότητα ο χρυσός μάλλον δεν θα χάσει την λάμψη του και την επόμενη χρονιά αλλά είναι εξαιρετικά αμφίβολο για το κατα πόσο θα προσφέρει κέρδη ανάλογα με εκείνα του 2010. Το σίγουρο είναι ότι η συγκεκριμένη επένδυση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ιδιαίτερο προβληματισμό αφού ήδη οι τιμές έχουν βρεθεί σε επίπεδα ρεκορ και το ζητούμενο είναι αν κάποιος επενδυτής μπεί σήμερα στην αγορά μπορεί να προσδοκά υπεραξίες.

Ένα σημαντικό θέμα είναι η πορεία των επιτοκίων. Οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ και της ΕΕ έχουν κρατήσει σταθερά τα επιτόκια τους για περίπου δύο χρόνια και αυτό έειδικά στις ΗΠΑ έχει προκαλέσει ενστάσεις για το αν έχει θετικά αποτελέσματα στην διαδικασία ανάκαμψης. Στα πλαίσια αυτά δεν θα πρέπει να αποκλειστεί αύξησή τους απο το β΄εξάμηνο του χρόνου όταν δηλαδή θα υπάρχουν σαφέστερες ενδείξεις για την πορεία των ανεπτυγμένων οικονομιών.

Στην αγορά ακινήτων δεν προβλέπονται σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με το ισχύον σκηνικό. Είναι πολύ πιθανό να υπάρξει μία οριακή επιτάχυνση των απωλειών στο γενικό επίπεδο των τιμών απόρροια της αύξησης της προσφορά που συνδέεται με την πιστωτική στενότητα και την επιδείνωση της ύφεσης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι αγορές θα γίνουν σε χαμηλότερα επ[ίπεδα τιμών αλλά είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν το κόστος του χρήματος για την χρηματοδότηση της στεγαστικής αγοράς θα παραμείνει στα σημερινά ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Απο την άλλη πλευρά δεν προβλέπεται επιτάχυνση των χορηγήσεων στεγαστικών δανείων απο τις τράπεζες δηλαδή ο ρυθμός της πιστωτικής επέκτασης θα είναι αρνητικός. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πολύ απλά ότι όλες οι κινήσεις θα πρέπει να γίνουν με γνώμονα την ασφάλεια και όχι το βραχυπρόθεσμο κέρδος.