Πρόσφατα έγινε γνωστή , η πρακτική τραπεζών να χρεώνουν με έξοδα τους δανειολήπτες που καθυστερούν την εξυπηρέτηση των δανείων τους καθώς και να τους ζητούν να δεχθούν εκ των υστέρων πρόσθετους όρους στην δανειακή του σύμβαση. Δυστυχώς όμως αυτό είναι μόνο ένα από τα κρούσματα αυθαιρεσίας. Το realetatenews.gr συνέταξε μία «μαύρη λίστα» με τις αυθαιρεσίες που έγιναν γνωστές το τελευταίο εξάμηνο και για τις οποίες χρειάστηκε να παρέμβει η Πολιτεία.

Καταχρηστικοί όροι

Για πολλά χρόνια, τα τραπεζικά ιδρύματα είχαν καταχρηστικούς όρους στις συμβάσεις με τους πελάτες τους . Συγκεκριμένα, πρόσφατα έγινε νομοθετική παρέμβαση για τους εξής όρους που κρίθηκαν καταχρηστικοί:

1. Ο όρος που προβλέπει ότι σε περίπτωση ανάληψης μετρητών από κατάστημα ή ΑΤΜ του ίδιου πιστωτικού ιδρύματος, καταβάλλονται από τον καταναλωτή προμήθεια ή λειτουργικά έξοδα στο πιστωτικό ίδρυμα.

2. Ο όρος που προβλέπει ότι στην περίπτωση στεγαστικού δανείου που χρησιμοποιείται για κατασκευή ή ανέγερση κατοικίας, το δάνειο κατατίθεται σε δεσμευμένο λογαριασμό του οφειλέτη και ενώ η αποδέσμευση γίνεται σταδιακά, ανάλογα με την πρόοδο των εργασιών, ο δανειολήπτης επιβαρύνεται με τους τόκους του δανείου, από την ημέρα που κατατίθεται το ποσόν στον δεσμευμένο λογαριασμό. Ο όρος αυτός απαγορεύεται, ανεξάρτητα αν το ποσόν που κατατίθεται στον λογαριασμό του δανειολήπτη εκτοκίζεται με τόκο κατάθεσης.

3. Ο όρος που προβλέπει ότι επιβάλλονται προμήθεια ή έξοδα για την κατάθεση σε λογαριασμό τρίτου, που είναι πελάτης του πιστωτικού ιδρύματος.

4. Ο όρος με τον οποίο επιβάλλονται προμήθεια ή έξοδα σε κάθε κίνηση λογαριασμού ταμιευτηρίου ή τρεχούμενου αναφορικά με την ανάληψη ή κατάθεση μετρητών ή επιταγής στα ταμεία των τραπεζών, όταν οι κινήσεις υπερβαίνουν το καθορισμένο από την τράπεζα όριο.

5. Ο όρος που προβλέπει την επιβολή εξόδων αδράνειας σε καταθετικούς λογαριασμούς, που παραμένουν ακίνητοι για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από αυτό που καθορίζει η τράπεζα.

6. Ο όρος που προβλέπει ότι οι λογαριασμοί με μέσο μηνιαίο υπόλοιπο μικρότερο από εκείνο που ορίζει η τράπεζα βαρύνονται με έξοδα τήρησης και παρακολούθησης των κινήσεων.

7. Ο όρος που υποχρεώνει τον καταθέτη να ειδοποιήσει αμέσως την τράπεζα, σε περίπτωση απώλειας του βιβλιαρίου καταθέσεων, και ορίζει ότι η τράπεζα δεν ευθύνεται σε περίπτωση που πραγματοποιήσει πληρωμή σε άλλο πρόσωπο, πριν λάβει την προαναφερόμενη ειδοποίηση.

8. Ο όρος που περιορίζει την ευθύνη των τραπεζών μόνο για δόλο ή για βαριά αμέλεια υπαλλήλου της, σε περίπτωση μη γνήσιας υπογραφής σε δελτία ή εντολές πληρωμής, αποκλείοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ευθύνη της για ελαφρά αμέλεια.

Υπερχρεωμένοι

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό . Όλες οι τράπεζες έδειξαν αδιαφορία  για τις ρυθμίσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά .Όπως είναι γνωστό, από την 1η Σεπτεμβρίου 2010 έχει τεθεί σε εφαρμογή η πρώτη φάση του νόμου 3869/2010 για τη ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, δηλαδή η φάση της προσπάθειας για την επίτευξη του εξώδικου συμβιβασμού.

Οι περισσότερες μάλιστα , σύμφωνα με στοιχεία των αρμόδιων υπηρεσιών «κλείνει τη πόρτα» στους υπερχρεωμένους. Από , καταγγελία που έγινε πριν έξη μήνες προέκυψε ότι «μεγάλος ο αριθμός των καταναλωτών που έχουν καταθέσει αιτήσεις εξώδικου συμβιβασμού με αντίστοιχα σχέδια διευθέτησης οφειλών προς τις τράπεζες, δεν έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα σχεδόν κανένας συμβιβασμός. Ειδικότερα, ο Συνήγορος του Καταναλωτή έχει υποβάλει μέχρι σήμερα (σ.σ. τον Δεκέμβριο) σχέδια διευθέτησης οφειλών από 1.155 οφειλέτες, ο Τραπεζικός _ιαμεσολαβητής από 570 οφειλέτες, η ΕΚΠΟΙΖΩ από 502 οφειλέτες, ενώ εκατοντάδες ή και χιλιάδες είναι οι προτάσεις που έχουν υποβληθεί από λοιπές ενώσεις καταναλωτών (ΚΕΠΚΑ, ΙΝΚΑ κ.ά.) και ασφαλώς από δικηγόρους. Ωστόσο, μέχρι σήμερα (σς Δεκέμβριος 2010) έχει επιτευχθεί μόλις ένας συμβιβασμός. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις 3.888 συνολικές αιτήσεις του Συνηγόρου του Καταναλωτή προς τους πιστωτές έχουν απαντηθεί μόλις 123 (δηλαδή ποσοστό 3,16%) και έχουν δοθεί μόλις πέντε θετικές απαντήσεις. Από στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί από ενώσεις προκύπτει ότι μεγάλες τράπεζες συστηματικά δεν απαντούν στις αιτήσεις των οφειλετών (ιδίως Εθνική, Alpha Bank), ακόμη μάλιστα και σε αυτές που έχουν κατατεθεί ήδη από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Άλλες μεγάλες τράπεζες (Eurobank, Πειραιώς), σε περίπτωση ανταπόκρισης, το κάνουν μόνο για να ζητήσουν πρόσθετα στοιχεία, δίχως να παίρνουν θέση επί του σχεδίου. Κάποιες άλλες τράπεζες αντιπροτείνουν μηνιαίες δόσεις χιλιάδων ευρώ ή την «αιώνια» εξυπηρέτηση του χρέους με μικρές καταβολές.

Πιστωτικές κάρτες

Το φθινόπωρο του 2010 , η γραμματεία του καταναλωτή ζήτησε να γίνει έρευνα για τις πρακτικές στις πιστωτικές κάρτες. Ο λόγος ; η πρακτική « που ακολουθούν οι εκδότριες χρεωστικών και πιστωτικών καρτών εταιρείες (ενδεικτικά VISA, Mastercard και American Express) και τα πιστωτικά ιδρύματα να απαγορεύουν στους εμπόρους την παροχή έκπτωσης ή μειωμένης τιμής, όταν ο καταναλωτής πληρώνει τοις μετρητοίς, δίχως δηλαδή να κάνει χρήση της πιστωτικής ή χρεωστικής κάρτας. Σήμερα, το κόστος του συστήματος πληρωμής μέσω πιστωτικής ή χρεωστικής κάρτας καταβάλλεται στις τράπεζες και εταιρείες που εμπλέκονται στην ανάπτυξή του από τον έμπορο, με ποσοστό επί της αξίας της συναλλαγής. Ο έμπορος, ωστόσο, μετακυλίει το κόστος για τη χρήση και διατήρηση του εν λόγω συστήματος πληρωμής μέσω της τελικής τιμής του αγαθού ή της υπηρεσίας στους συναλλασσόμενους καταναλωτές. Εν προκειμένω, όμως, η μετακύλιση του κόστους αυτού δεν γίνεται αποκλειστικά στους καταναλωτές που χρησιμοποιούν το σύστημα πληρωμής μέσω κάρτας, αλλά προς όλους τους καταναλωτές, μέσω της διαμόρφωσης μίας ενιαίας τιμής για το προϊόν ή την υπηρεσία, δηλαδή και προς εκείνους που δεν κάνουν χρήση του συγκεκριμένου συστήματος πληρωμής. Αυτή η μετακύλιση του κόστους του συστήματος πληρωμής μέσω κάρτας στο σύνολο του καταναλωτικού κοινού δεν είναι μία επιλογή του εμπόρου, αλλά της συνεργαζόμενης με αυτόν τράπεζας. Οι τράπεζες απαγορεύουν στους εμπόρους να έχουν μία ευνοϊκότερη μεταχείριση των καταναλωτών που δεν κάνουν χρήση των συστημάτων πληρωμής μέσω κάρτας. Οι έμποροι υφίστανται έτσι έναν σοβαρό περιορισμό στην ελευθερία διαμόρφωσης των τιμών. Θιγόμενοι όμως από αυτήν την πρακτική είναι κυρίως οι καταναλωτές, οι οποίοι πληρώνουν τοις μετρητοίς χωρίς να γνωρίζουν ότι στην πραγματικότητα, μέσα από την τελική τιμή του προϊόντος ή της υπηρεσίας, επιχορηγούν τη χρήση του συστήματος πληρωμής μέσω κάρτας τρίτων ή πληρώνουν και υπηρεσία που δεν χρησιμοποιούν. Και δυστυχώς οι περιπτώσεις αυτές είναι μερικές από τις «περιπέτειες» που έχουν υποστεί οι πελάτες των τραπεζών τα τελευταία χρόνια.

Ο κ . Π πρόσφατα υπεγραψε τα συμβόλαια της πώλησης του σπιτιού που είχε στο Χαλάνδρι. Η αλήθεια είναι ότι χρειάστηκε περίπου ένα χρόνο για να βγεί τον αγοραστή, αλλά ευτυχώς για αυτόν είχε την πολυτέλεια του χρόνου. Δεν χρώσταγε και τα παιδιά του ήταν βολεμένα με μία καλή δουλειά. Απλώς, όταν βγήκε στην σύνταξη πήρε την απόφαση να εγκαταστεθεί μόνιμα στο εξοχικό του, στην Κινέττα.

Ερώτηση: Ποια είναι η δυσκολότερη στιγμή στην διαδικασία εξεύρεσης αγοραστή;

Απάντηση: Όταν κάποιος έρχεται για να δει το σπίτι , ο πωλητής έχει πολύ λίγο χρόνο για να κάνει μια καλή πρώτη εντύπωση. Είχα ακούσει ότι, μέσα στο πρώτο λεπτό της εισόδου του σπιτιού, οι περισσότεροι αγοραστές μπορεί να παρουν την απόφαση να μην αγοράσουν βασισμένοι σε βάση πράγματα που φαινομενικά φαίνονται ασήμαντα.

Ερώτηση: Δηλαδή δώσατε μάχη για την πρώτη εντύπωση;

Απάντηση: Ακριβώς. Όλο αυτό το χρόνο προσπάθησα να κάνω τον υποψήφιο αγοραστή να νοιώσει άνετα και φιλικά.

Ερώτηση : Και τι κάνατε;

Απάντηση: Προχώρησα σε μερικές χαμηλού κόστους εργασίες:

• Βαψίματα στα κουφώματα

• Βαψίματα στην μπροστινή πόρτα

Ερώτηση: Μόνο αυτά;

Απάντηση :Σκεφτηκα , ότι η μυρώδιά από το σωτάρισμα του κρεμμυδιού ή μία άσχημα οσμή στην τουαλέτα, θα δρούσε απωθητικά και κάθε άνθρωπο. Ξεκίνησα λοιπόν την επιχείρηση «μυρωδιά». Κάθε φορά που ένας αγοραστής θα επισκέπτονταν το σπίτι προσπαθούσα να κλείσω ραντεβού τουλάχιστον 4 ώρες μετά από το μαγείρεμα. Παράλληλα , η τουαλέτα καθαριζόνταν σχολαστικά. Η μπανιέρα δεν έπρεπε να έχει σημάδια , οι βρύσες και τα μπρόυτζινα σκεύη έπρεπε να γυαλίζουν και τα πατάκια του μπάνιου να είναι σε άψοφη κατάσταση. Μισή ώρα πριν το ραντεβού τοποθετούσα αποσμητικά χώρου και άνοιγα τα πατζουρια για να μπεί ο ήλιος.

Ερώτηση: Τι σας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση από το μαραθώνιο των επισκέψεων;

Απαντηση: Το τρίτο μήνα από τοτε που ξεκίνησα να δείχνω το σπίτι μία κυρία ήλθε να δεί το σπίτι. Τα εγγόνια μου είχαν φύγει πριν από μισή ώρα και η σύζυγος μου δεν είχε προλάβει να τακτοποιήσει το σπίτι. Ο κυρία ,, καθώς πήγε προς την κουζίνα παραπάτησε στο λούτρινο αρκουδάκι που είχε πετάξει ο εγγονός μου. Δεν είπε τίποτε . Σε ένα πεντάλεπτο μας χαιρέτησε λέγοντας : «θα σας τηλεγωνήσω» , και εγώ συνειδητοποίησα ότι ένα ακατάστατο σπίτι είναι απωθητικό. Τότε ήταν που αποφάσισα να ακολουθήσω μερικές φτηνές λύσεις για να λύσω το «πρόβλημα ακαταστασία» Αγόρασα κουτιά αποθήκευσης για ρούχα, παιχνίδια βιβλία. Εβγαλα από την κουζίνα συσκευές που σπάνια χρησιμοποιούνταν. Πέταξα , διάφορα άχρηστα μικροαντικείμενα που είχα εγκαταλείψει στην βεράντα.

Ερώτηση : Υπήρχε κάτι που νομίζετε ότι θα έπρεπε να κάνετε προκειμένου να βελτιώσετε την εικόνα του σπιτιού αλλά το αμελήσατε;

Απάντηση : Η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή πέρασε από το μυαλό μου: " τι εντύπωση θα έκανε στο υποψήφιο αγοραστή μία καμμένη λάμπα ή το σπασμένο πόμολο της ντουλάπας στο δωμάτιο του γιού μου;" Η αλλήθεια είναι ότι σκέφτηκα να αλλάξω τις λάμπες και τα πόμολα. Η δαπάνη ήταν μικρή αλλά ποτέ δεν πήρα την απόφαση να πάω στο διπλανό χρωματοπωλείο.