Η κρίση κάνει ακόμα πιο δύσκολη την απόκτηση κατοικίας καθώς ο μέσος έλληνας εργαζόμενος θα πρέπει να δουλέψει περισσότερο χρόνο προκειμένου να αποκτήσει τα χρήματα που θα του επιτρέψουν να εξοφλήσει την αγορά σπιτιού.

Από μελέτη που πραγματοποίησε η PROPERTY LTD , για τις εισοδηματικές συνθήκες που επικρατούν στην αγορά κατοικίας προκύπτει το συμπέρασμα ότι ο απαιτούμενος χρόνος εργασίας για την απόκτηση ενός σπιτιού σε μία περιοχή με μέσο επίπεδο των τιμών αυξήθηκε κατά 4% σε δύο χρόνια (α΄εξαμηνο 2009-α΄εξάμηνο 2011). Σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης , για την εξαγωγή του συμπεράσματος αυτού λήφθηκαν υπόψη τα στοιχεία των εθνικών λογαριασμών σε σταθερές τιμές (μετά την αφαίρεση του πληθωρισμού) και τα αντίστοιχα που αφορούν τις μεταβολές των τιμών κατοικιών την ίδια περίοδο (μετά την αφαίρεση του πληθωρισμού). «Η μείωση του εισοδήματος , την περίοδο αυτή είναι σημαντικά πιο βίαιη από την πτώση των τιμών των ακινήτων . Από την αναγωγή της αξίας ενός μέσου διαμερίσματος αξίας 100 τετραγωνικών μέτρων σε όρους εισοδήματος προέκυψε μία μέση αύξηση του απαιτούμενου χρόνου εργασίας που ξεπερνά το 4%. Η ανάλυση, βασίστηκε στα στοιχεία που αφορούν την «αμοιβή της εξηρτημένης εργασίας» επισημαίνεται χαρακτηριστικά στην μελέτη .

Όσον αφορά τις προοπτικές , η ίδια μελέτη επισημαίνει ότι « με δεδομένο ότι το κόστος εργασίας συρρικνώνεται λόγω τόσο των υψηλών ποσοστών ανεργίας όσο και της ελαστικοποίησης των όρων εργασίας την επόμενη διετία το ποσοστο του απαιτούμενου χρόνου για την αγορά κατοικίας θα διευρυνθεί τουλάχιστον κατά 1,5 ποσοστιαία μονάδα. Πρέπει να ληφθεί υπόψη , ότι η βασική παραδοχή ήταν ότι οι τιμές των κατοικιών θα συνεχίσουν να υποχωρούν με ρυθμούς ανάλογους με εκείνους της διετίας 2009-2010.»

Με απλά λόγια στην μελέτη επισημαίνεται ότι η μέση ελληνική οικογένεια προκειμένου να αποκτήσει κύρια κατοικία θα πρέπει να δουλέψει 4% περισσότερο χρόνο και ότι στην επόμενη διετία το ποσοστό αυτό θα ξεπεράσει το 5,5%. Φυσικά οι μελετητές δεν έλαβαν υπόψη το υψηλό ποσοστό της ανεργίας , το οποίο θα διευρυνθεί την επόμενη διετία και που περιορίζει αισθητά την ζήτηση. Με δεδομένη την άρνηση των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν την αγορά κατοικίας , η διαδικασία ανάκαμψης της ζήτησης δεν πρόκειται να ξεκινήσει την επόμενη διετία , καθώς οι αντικειμενικές συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά καθιστούν την χρηματοδότηση ιδιαίτερα προβληματική.

Οι χορηγήσεις προς τα νοικοκυριά αυξήθηκαν από 24 δισεκατομμύρια το 2001 σε 117 δισεκατομμύρια το 2008, σύμφωνα με κείμενο της ΕΚΠΟΙΖΩ. Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι η πιστωτική απελευθέρωση πραγματοποιήθηκε τελευταία στην χώρα μας, η Ελλάδα ήταν ήδη το 2008 πρώτη στην καταναλωτική πίστη στην Ευρώπη, υπολογιζόμενο το μερίδιό της σε ποσοστό του ΑΕΠ (15,10%), παρότι η καταναλωτική πίστη στη χώρα μας ήταν με διαφορά η ακριβότερη στην Ευρωζώνη. Όπως τονίζει η ΕΚΠΟΙΖΩ, "ακόμη και νοικοκυριά που είχαν διαχειριστεί ανεκτά την πιστοληπτική τους ικανότητα, που είχαν αξιοποιήσει παραγωγικά τις πιστώσεις που έλαβαν, αντιμετωπίζουν σήμερα δυσκολίες να ανταποκριθούν σε μεγάλο μέρος των οικονομικών τους υποχρεώσεων.

Αυτό αποτυπώνεται, με ανάγλυφο τρόπο, στους δείκτες καθυστερήσεων δανείων των τραπεζών, τα οποία βάσει δημοσιευμάτων, ανέρχονται στα 63,5 δισεκατομμύρια σε σύνολο 226, (104 δισεκατομμύρια σε ιδιώτες και 122 σε επιχειρήσεις, ελεύθερους επαγγελματίες κτλ) ήτοι ποσοστό καθυστερούμενων δανείων 28%". Οι όροι εξυπηρέτησης των δανείων έχουν επιδεινωθεί, καθώς τα νοικοκυριά δεν διαθέτουν δυνατότητες ικανοποίησης των πιστωτών. Οι αξίες, στις οποίες επένδυσαν τα δάνεια τους, ιδίως για την αγορά ακινήτων, κρίνονται, με τα σημερινά δεδομένα, υπερτιμημένες. Τα νοικοκυριά έχουν, λοιπόν, περιέλθει σε μία κατάσταση, όπου, χωρίς δική τους επιλογή, δεν διαθέτουν πλέον τα εισοδήματα για να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις που είχαν αναλάβει. Σχετικά με το προφίλ εκείνων που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, πρόκειται για ανθρώπους από 35 μέχρι και 70, οι οποίοι είτε έμειναν άνεργοι είτε το εισόδημά τους (μισθός ή σύνταξη) μειώθηκε κατά 50%, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης.

Σύμφωνα με τον , πρόεδρο του ΙΝΚΑ, χιλιάδες πολίτες αδυνατούν να αποπληρώσουν το ενοίκιό τους, με αποτέλεσμα την έξαρση των εξώσεων, η οποία καταλήγει να είναι "κοινωνική έξαρση". "Αρκετοί συμπολίτες ζητούν τη δική μας συνδρομή επειδή δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν το νοίκι τους και ρωτούν τι μπορούν να κάνουν απέναντι στον ιδιοκτήτη" υποστηρίζει ο πρόεδρο του ΙΝΚΑ προσθέτοντας ότι "αφού ο κόσμος δεν έχει χρήματα γενικώς, τότε είτε οι ίδιοι είτε οι επόμενοι ενοικιαστές πάλι θα αδυνατούν να πληρώσουν το νοίκι τους".