Οι συνοικιακές αγορές έρμαια της κρίσης

Αν θελήσει κάποιος να πάρει μία γεύση για την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά επαγγελματικών ακινήτων δεν έχει παρεί να κάνει μία βόλτα στι περιφερειακές αγορές για να διαπιστώσει μέσα απο τον διαρκώς αυξανόμενο αριθμό των κενών γραφείων και των καταστημάτων την πραγματική εικόνα της αγορά. Σ

τα Βριλήσια και η οδός Αναπαύσεως θα πρέπει να θεωρηθεί μία τυπική περίπτωση οδού που διέψευσε τις προσδοκίες. Συγκέντρωνε όλα τα χαρακτηριστικά για ανάπτυξη αφού ήταν ο κατεξοχήν δρόμος που συνδέει τα βόρεια ποράστεια με τη ανατολική Αττική και παράλληλα αποτελεί τον συνδετικό κρίκο των Μελισιών και της Πεντέλης με την Αττική οδό. τα προηγούμενα χρόνια πραγματοποιήθηκαν σημαντικές επενδύσεις σε μικρά κτίρια γραφείων και σχετικά μεγάλα καταστήματα. Σήμερα, το ποσοτό των κενών χώρων με βάση τον αριθμό κινείται στα επίπεδα του 50% ενώ με βάση τα τετραγωνικά ξεπερνά το 60% και όλα δείχνουν ότι οι τάσεις αυτές είναι αυξητικές. Πιό ήπια είναι η εικόνα στην αγορά των Μελισίων όπου τα ποσοστά κινούνται στο 30% περίπου αλλά όλα δείχνουν ότι τους επόμενους μήνες θα σημειωθεί αύξηση κυρίως λόγω της αναστολής λειτουργίας πολλών μικρών καταστημάτων κυρίως ένδυσης και αξεσουαρ. Σύμφωνα με τις απόψεις μεσιτών πρόκειται για μία τυπική περίπτωση περιφερειακής αγοράς που κτυπήθηκε απο την κρίση και οι προοπτικές ανάκαμψηςτουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα εμφανίζονται αναιμικές.

Ανάλογη είναι και η εικόνα των παράπλευρων δρόμων στους κεντρικούς εμπορικούς άξονες των αγορών της Νέας Ιωνίας, του Περιστερίου, του Αιγάλεω και της Νίκαιας που χαρακτηρίζονται ως οι πλέον δυναμικές στην ευρύτερη αγορά της Δυτικής Αττικής. Οι δείκτες διαθεσιμότητας , σύμφωνα με μετρήσεις , ξεπερνούν το 20% και δεν υπάρχει ούτε μία ένδειξη ότι η αρνητική αυτή πορεία θα διακοπεί τους επόμενους μήνες αφού η πτώση της ιδιωτικής κατανάλωσης επηρεάζει και την πορεία του τζίρου των εμπορικών επιχειρήσεων . Όπως τόνιζαν οικονομικοί αναλυτές , οι συνοικιακές αγορές συρρικνώνονται στου κεντρικούς εμπορικούς δρόμους της συνοικίας όπου έχουν έντονη παρουσία τράπεζες και εμπορικές αλλυσίδες ενώ οι παραδοσιακές τοπικές οικογενειακές επιχειρήσεις βασίζονται μόνο στην πολυτετή παρουσία τους και στις προσωπικές σχέσεις για να επιζήσουν.