Η "καμαριέρα"

του Παρατηρητή

Από το πρωί , όταν έγινε γνωστή η υπόθεση του κ. Στρος Καν βρεθήκαμε σε ένα δίλλημα. Ασχολούμαστε με το θέμα ; πότε και πως; Μετά από μία τηλεφωνική σύσκεψη με την υπόλοιπη δημοσιογραφική ομάδα αποφασίσαμε ότι ως οικονομική εφημερίδα δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το θέμα. Σκεφτήκαμε επίσης, ότι το ενδιαφέρον μας συνδέεται καταρχήν ν από την εμπλοκή του ΔΝΤ στην ελληνική «περιπέτεια» και κατά δεύτερο από την εμπλοκή του Στρος Καν στην πολιτική ζωή της Γαλλίας που επηρεάζει και αυτή ,από τη θέση της ως του δεύτερου πιο σημαντικού εταίρου, τη ζωή των ελλήνων. Συμφωνήσαμε λοιπόν ότι, η συμπεριφορά ενός γάλλου σοσιαλιστή που τοποθετήθηκε με παρέμβαση του δεξιού πολιτικού του αντιπάλου σε ένα κορυφαίο οικονομικό οργανισμό που ελέγχεται από τις ΗΠΑ , είναι ενδεικτικός με τον τρόπο που πολιτεύεται. Και το λέμε αυτό, διότι η πράξη για την οποία κατηγορείται είναι εξίσου κατακριτέα και καταδικαστέα από οιοδήποτε και αν προέρχεται είτε είναι ο μαύρος του γκέτο στο Χάρλεμ είτε ο επικεφαλής του ΔΝΤ. Αποφασίσαμε λοιπόν , για το συμβάν να δώσουμε , στην εφημερίδα όσο χώρο θα δίναμε για οποιοδήποτε που τον βαραίνει αυτή η κατηγορία και να προχωρήσουμε λίγο παραπέρα: Στην ηθική αυτών που σήμερα κυβερνούν τον πλανήτη. Και γιατί αυτό; Διότι , αν οι άνθρωποι , που καλούνται να διαμορφώσουν ένα παγκόσμιο πλέγμα κανόνων που θα διέπονται από την ηθική και την δεοντολογία χαρακτηρίζονται από την ανηθικότητα, τον καιροσκοπισμό και τον τυχοδιωκτισμό , τότε είναι αδύνατον η πολιτική τους να έχει διαφορετικά κίνητρα. Εμείς λοιπόν, ψάξαμε στο ηλεκτρονικό μας αρχείο και βρήκαμε ότι την τελευταία 10ετία αρκετοί από τους ηγέτες των πιο ισχυρών χωρών του κόσμου έχουν κατηγορηθεί για συμπεριφορές που δεν συνάδουν με το δημόσιο αξίωμα τους. Ηγέτες παραπέμπονται στην δικαιοσύνη και κατηγορούνται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για προσπάθειες πλουτισμού και εκμετάλλευσης της πρωτοφανούς εξουσίας που διαθέτουν τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδα. Επομένως , η περίπτωση του γάλλου δεν είναι παρά ένας κρίκος μίας αλυσίδας φαινομένων διαφθοράς και ανηθικότητας των ηγεσιών του πλανήτη . Η πραγματική είδηση δεν είναι η «καμαριέρα και ο Στρος» , αλλά τα κοινά σημεία που έχει η καμαριέρα με τους λαούς της Ελλάδος, της Πορτογαλίας , της Ιρλανδίας και όλων των άλλων που στενάζουν από τις στρατηγικές και τις πολιτικές του ΔΝΤ και εκείνων που κρύβονται πίσω από αυτό. Σίγουρα υπάρχουν. Υπάρχουν όμως και διαφορές όπως για παράδειγμα η μεν καμαριέρα προχώρησε σε καταγγελίες ενώ οι άλλοι σιωπούν. Όλα τα υπόλοιπα είναι ισοδυνάμου αποτελέσματος με τους πρόσφατους πριγκηπικούς γάμους στην Βρετανία.