Τράπεζες: Το μυστικό της κερδοσκοπίας

Σε επίπεδα ρεκορ έχει φθάσει η «ψαλίδα» μεταξύ των επιτοκίων καταθέσεων ταμιευτηρίου και των στεγαστικών δανείων. Οι τράπεζες για το χρήμα που παίρνουν από τους αποταμιευτές πληρώνουν αρνητικά πραγματικά επιτόκια (δηλαδή τα επιτόκια είναι χαμηλότερα από τον πληθωρισμό) με αποτέλεσμα οι απλοί άνθρωποι να χάνουν ένα κομάτι του κεφαλαίου τους που έχουν αποταμιεύμενο . Από επίσημα στοιχεία προκύπτει ότι το 2009 με πληθωρισμό 1,2% πρόσφεραν επιτόκιο στις καταθέσεις ταμιευτηρίου 0,56%, το 2010 με πληθωρισμό 4,7% πρόσφεραν 0,45% και σήμερα με πληθωρισμό 1,7% προσφέρουν επιτόκιο ταμιευτηρίου 0,40%. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά, ότι οι αποταμιευτές το 2009 έχασαν το 0,84% του κεφαλαίου τους, το 2010 το 4,25% και το 2011 το 1,3%. Με απλά λόγια οι απώλειες κεφαλαίου που είχαν ξεπερνά σωρευτικά το 6% σε διάστημα λιγότερο των τριών χρόνων.

Στην περίπτωση που ακολουθούσαν ανάλογη πολιτική και στα επιτόκια των στεγαστικών δανείων θα υπήρχε μία εξήγηση. Εκεί όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, καθώς –με εξαίρεση το 2010- το συνολικό κόστος των στεγαστικών δανείων είναι σήμερα 3,29 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το πληθωρισμό (2,88 το 2009 ενώ το 2010 ό πληθωρισμός ήταν 0,64 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το συνολικό κόστος των στεγαστικών δανείων). Αλλά και «ψαλίδα» μεταξύ των επιτοκίων ταμιευτηρίου και των αντίστοιχων των στεγαστικών δανείων, διευρύνεται. Τα επιτόκια των στεγαστικών ήταν το 2009 ακριβότερα κατά 3,52 ποσοστιαίες μονάδες, το 2010 η διαφορά έφθασε στις 3,61 μονάδες και φέτος έχει εκτιναχθεί στις 4,5 ποσοστιαίες μονάδες.