Οι εξελίξεις στην αγορά εξοχικής κατοικίας προβληματίζουν έντονα κορυφαίους επιχειρηματικούς παράγοντες οι οποίοι θεωρούν ότι ο συγκεκριμένος τομέας της ελληνικής οικονομίας θα μπορούσε να είναι μία από τις αιχμές του δόρατος στις ιδιωτικές επενδύσεις. Αποκαλυπτικό θα πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι πρόσφατες ανεπίσημες εκτιμήσεις εμφάνιζαν την αγορά εξοχικής κατοικίας την επόμενη δεκαετία να καλύπτει το 25% της συνολικής οικοδομικής δραστηριότητας. Στην περίπτωση μάλιστα που θα είχαν ξεκινήσει οι επενδύσεις σε μαζικό προϊόν –μεγάλα συγκροτήματα εξοχικών κατοικιών- τότε οι επενδύσεις σε εξοχικά , σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις θα μπορούσαν να ξεπεράσουν και το 30% της πίττας. Πάντως η αγορά εξοχικής κατοικίας είχε την περίοδο 1997-2007 θεαματικούς ρυθμούς μεγέθυνσης καθώς το μερίδιο της στην συνολική «πίτα» της προσφοράς ακινήτων αυξήθηκε τουλάχιστον κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες. Συγκεκριμένα το 1997 η προσφορά κατοικιών στους 10 ισχυρότερους τουριστικούς προορισμούς της χώρας κάλυπταν το 14% της συνολικής προσφοράς .Από την χρονιά αυτή ,ξεκίνησε ένα ράλι η κατάληξη του οποίου , το τέλος του 2007 , βρήκε την προσφορά κατοικίας στις περιοχές αυτές να καλύπτει το 18,5% της συνολικής προσφοράς. Πρέπει να σημειωθεί ότι την ενδιάμεσο περίοδο η αγορά εξοχικής κατοικίας είχε μερίδιο που κυμαίνονταν από 15,5% έως 16,7%.

Αλλάζει ο εμπορικός χάρτης ενός από τους πλέον τραγουδισμένους δρόμους της Αθήνας, ως αποτέλεσμα αλλοίωσης της πληθυσμιακής ταυτότητας της ευρύτερης περιοχής. Η οδός Αριστοτέλους εξελίσσεται σε έδρα επιχειρηματικής δραστηριότητας μεταναστών και προσφύγων και μάλιστα, με συγκεκριμένο «target group», για κάθε εγχείρημα. Στην ευρύτερη περιοχή, τα τελευταία χρόνια, έχουν εγκατασταθεί μετανάστες και πρόσφυγες, προερχόμενοι κυρίως από την Ασία και λιγότερο από την Αφρική, οι οποίοι αργά και σταθερά, κάνουν όλο και πιο αισθητή την παρουσία τους στην τοπική εμπορική κίνηση

. Κοινός εχθρός είναι η οικονομική κρίση, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα μόνο τον τελευταίο χρόνο να κλείσουν 25-30 από τα συνολικά 145 καταστήματα του δρόμου, σε απόσταση μόλις μισού χιλιομέτρου, από την Αγίου Μελετίου μέχρι την Πλατεία Βικτωρίας. Κάποια καταστήματα, λόγω και της οικονομικής κρίσης, είτε αλλάζουν χρήση, είτε προσπαθούν να συνδυάσουν δύο χρήσεις, προκειμένου να αυξήσουν την πελατεία τους. Αυτό παρατηρείται και στα ψιλικατζίδικα, που πωλούν πλέον και είδη τροφίμων, όπως και οι κάβες, που εντάσσουν στα προς πώληση προϊόντα τους και ψιλικά, αλλά και cafe bar, που «φιλοξενούν» μηχανήματα με φρουτάκια.

Στην ερώτηση «πως πάνε οι δουλειές», οι απαντήσεις ποικίλουν. Εκείνοι που βλέπουν τη δουλειά τους να ανθεί είναι οι μεσίτες, καθώς στην περιοχή εξακολουθεί να υπάρχει κινητικότητα, με ιδιοκτήτες ακινήτων, που πωλούν, ή νοικιάζουν. Η γκρίνια ξεκινά εκεί όπου αυξάνει ο ανταγωνισμός. Mini market και καταστήματα, που απευθύνονται κυρίως σε κοινό ντόπιο και από την Ανατολική Ευρώπη, καταγράφουν πτώση τζίρου παράλληλα με τη συρρίκνωση Ελλήνων και Ανατολικοευρωπαίων από τον ενεργό πληθυσμό της περιοχής. Ιδιοκτήτες κοσμηματοπωλείων και καταστημάτων με είδη δώρων, ρούχα ή άνθη, εμφανίζονται προβληματισμένοι με τη βιωσιμότητά των επιχειρήσεών τους δεδομένης και της οικονομικής κρίσης.

Προβλήματα, όμως, αντιμετωπίζουν και επιχειρηματίες μετανάστες «προηγούμενης γενιάς», κυρίως Αλβανοί και Πολωνοί, οι οποίοι δραστηριοποιούνταν πρώτοι στην περιοχή, αλλά αναγκάστηκαν να κλείσουν τα καταστήματά τους, λόγω οικονομικής κρίσης κυρίως, όμως, λόγω ανταγωνισμού με τη «νέα γενιά» μεταναστών από χώρες Ασίας. Οι Ασιάτες, από την πλευρά τους, διαμαρτύρονται για τη δυσκολία, που -όπως δηλώνουν- αντιμετωπίζουν στη διαδικασία εξασφάλισης της άδειας να ανοίξουν ένα κατάστημα, για τα ενοίκια, που αξιολογούνται ως εξαιρετικά υψηλά σε σχέση με τις δυνατότητες της περιοχής, και γενικότερα για τη συρρίκνωση των εσόδων τους, λόγω της οικονομικής κρίσης. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι όλοι, ανεξαιρέτως εθνικότητος, κάνουν λόγο για αυξημένη εγκληματικότητα, που επηρεάζει την εμπορική τους δραστηριότητα.

ΠΗΓΗ : ΑΠΕ