Μπορεί κάποιος να χάσει το σπίτι που αγόρασε αν και ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία για τον απλούστατο λόγο ότι ο πωλητής είναι κακοπληρωτής. Το Δημόσιο έχει το δικαίωμα να ακυρώσει την αγοραπωλησία και να προχωρήσει σε κατάσχεση του ακινήτου προκειμένου να πιέσει για να πάρει τα οφειλόμενα από αυτόν που πούλησε το ακίνητο. Και σκεφτείτε να έχετε αγοράσει ένα ακίνητο και να σας το κατάσχουν για τις «αμαρτίες» του πωλητή.

Το φαινόμενο αυτό είναι σπάνιο στα ελληνικά χρονικά ωστόσο, με δεδομένο ότι τα ληξιπρόθεσμα χρέη έχουν φτάσει τα 67 δις ευρώ δεν αποκλείεται το δημόσιο να σκληρύνει ακόμη περισσότερο τη στάση του. Η διαδικασία είναι η εξής:

Κάποιος διαθέτει ένα ακίνητο, συνήθως όχι την πρώτη κατοικία και το βγάζει στο σφυρί. Ο αγοραστής πληρώνει κανονικά, η αγοραπωλησία είναι απολύτως νόμιμη και μπαίνει στο σπίτι που απέκτησε. Μετά από λίγο καιρό το δημόσιο διαπιστώνει ότι ο πωλητής χρωστά στην εφορία. Μπορεί, λοιπόν, να προχωρήσει σε κατάσχεση του πωληθέντος ακινήτου κάνοντας χρήση της διαδικασίας της «διάρρηξης καταδολιευτικής δικαιοπραξίας».

Η αγωγή του δημοσίου αναφέρει ότι ο πωλητής καταδολίευσε, δηλαδή κορόιδεψε το δημόσιο. Η διαδικασία κοινοποιείται τόσο στον οφειλέτη όσο και στον αγοραστή ο οποίος πρέπει να προσλάβει δικηγόρο, να υποστεί απίστευτη ταλαιπωρία προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είναι… ελέφαντας, δηλαδή ότι πλήρωσε κανονικά και με το νόμο και δεν φταίει αυτός για τα χρέη του πωλητής.

Γιατί, όμως, το δημόσιο το κάνει αυτό; Αυτή η διαδικασία εφαρμόζεται επειδή πολλές φορές κάποιος που χρωστά χρήματα στο δημόσιο μεταβιβάζει τα ακίνητά του σε συγγενικό πρόσωπο για να γλιτώσει την κατάσχεση. Αυτή είναι καταδολίευση και το δημόσιο επιχειρεί να προστατευτεί από τους κακοπληρωτές. Αν ο αγοραστής δεν έχει καμιά συγγένεια με τον πωλητή τότε η περιπέτειά του θα λήξει σύντομα.

Ισως γι' αυτό, το καλύτερο για τον αγοραστή είναι να μπορεί να ελέγχει αν ο πωλητής χρωστά στο δημόσιο, ώστε να ,ην βρεθεί προ εκπλήξεων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταρτίσει κατάλογο σχεδόν 2.000 έργων, αξίας 1,3 τρισ. ευρώ, που θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν σε ένα σχέδιο επενδύσεων με στόχο την αναζωογόνηση της ευρωπαϊκής οικονομίας χωρίς τη δημιουργία νέου χρέους. Μετά την πρόσκληση του προέδρου της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ υπέβαλαν σχέδια που ελπίζουν ότι θα συμπεριληφθούν στον τελικό κατάλογο. Τα έργα αυτά εκτείνονται σε ευρύ φάσμα και περιλαμβάνουν από την ανέγερση ενός νέου τερματικού σταθμού στο διεθνές αεροδρόμιο του Ελσίνκι μέχρι αντιπλημμυρικά έργα στη Βρετανία, σύμφωνα με έγγραφο που περιήλθε σε γνώση του πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερς. «Συνολικά, έχουν καταγραφεί σχεδόν 2.000 έργα με συνολικό κόστος επένδυσης € 1,300 τρισεκ., εκ των οποίων τα €500 δισεκ. πρόκειται να υλοποιηθούν μέσα στα επόμενα τρία χρόνια», αναφέρει το έγγραφο, το οποίο θα συζητηθεί από τους υπουργούς Οικονομικών της ΕΕ . Άλλα έργα τα οποία βρίσκονται στον κατάλογο, ο οποίος, τονίζουν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, δεν είναι ο οριστικός, συμπεριλαμβάνουν την τόνωση των προγραμμάτων στέγης στην Ολλανδία, την κατασκευή ενός νέου λιμένα στην Ιρλανδία και την κατασκευή ενός δικτύου ταχείας σιδηροδρομικής σύνδεσης αξίας €4,5 δισεκ., μεταξύ Εσθονίας, Λετονίας, Λιθουανίας και Πολωνίας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σκοπεύει να επιλέξει τα πρώτα έργα, ώστε να είναι έτοιμα να αντλήσουν χρηματοδότηση τον Ιούνιο. Ο Γιούνκερ παρουσίασε τον περασμένο μήνα σχέδιο για τη μόχλευση περίπου 315 δισ. ευρώ για να αξιοποιηθούν σε —κυρίως ιδιωτικές— νέες επενδύσεις στην ΕΕ, στο πλαίσιο ευρύτερου προγράμματος για να τερματιστεί η περίοδος αποτελμάτωσης της ευρωπαϊκής οικονομίας. Τα επίπεδα των επενδύσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν πέσει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Η ΕΕ έχει κατανείμει 8 δισ. ευρώ, τα οποία θα συμβάλλουν να συγκεντρωθούν 21 δισ. ευρώ για ένα ειδικό ταμείο, το οποίο θα διαχειρίζεται από κοινού με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ). Ευρωπαίοι αξιωματούχοι λένε ότι το ταμείο αυτό μπορεί να κινητοποιήσει επενδύσεις που συνολικά θα ανέλθουν σε 315 δισ. ευρώ μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Για να φθάσει τα 500 δισεκ. ευρώ, οι κυβερνήσεις της ΕΕ μπορεί να συνεισφέρουν επιπλέον κεφάλαια, τα οποία δεν θα προσμετρηθούν στα ελλείμματά τους βάσει του συμφώνου σταθερότητας. Την ώρα που η Ευρώπη συνεχίζει να αντιμετωπίζει μεγάλες οικονομικές δυσκολίες και ανεργία σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, ορισμένοι αναλυτές θεωρούν πως το πρόγραμμα επενδύσεων αυτό εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Οι κυβερνήσεις θα δεσμευθούν σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις κι έτσι η ΕΚΤ θα έχει δυνητικά την κάλυψη για να προχωρήσει σε ένα πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης αμερικάνικού τύπου, αγοράζοντας κρατικά ομόλογα για να διοχετεύσει χρήμα στην οικονομία, εξηγούν.