Ο δεκάλογος του δάσους

«Η φωτιά είναι καλός υπηρέτης, αλλά κακός αφέντης». Το παράδοξο αυτό είναι γνωστό. Κάθε χρόνο, όμως, λησμονείται με αποτέλεσμα όλο και περισσότερα στρέμματα δάσους να «καταβροχθίζονται» από πυρκαγιές, στις οποίες οι άνθρωποι είναι ενεργητικοί η παθητικοί συνεργοί. Ο «δεκάλογος της πρόληψης» του πολίτη κοντά στο δάσος είναι :

1. Να ακολουθώ τον νόμο ως προς το αν, πότε και πώς μπορώ να ανάψω φωτιά.

2. Να είμαι προσεκτικός και να χρησιμοποιώ την κοινή λογική όταν ανάβω οποιαδήποτε φωτιά. Π.χ. δεν ανάβω φωτιά όταν φυσάει δυνατά.

3. Να κατανοώ ότι οποιαδήποτε φωτιά ανάψω εγώ, ή οι γύρω μου, μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά.

4. Όταν ανάβω φωτιά να το κάνω σωστά, λαμβάνοντας όλες τις προφυλάξεις και να μην την αφήνω χωρίς παρακολούθηση.

5. Να εξασφαλίσω ότι κάθε φωτιά που άναψα εγώ, φίλοι ή και άγνωστοί μου έχει σβηστεί τελείως πριν φύγω.

6. Να μην πετάω ποτέ αναμμένο τσιγάρο (ή άλλο υλικό που καπνίζει) είτε ως πεζός, είτε από αυτοκίνητο.

7. Να προσέχω τι έχω γύρω μου (βλάστηση, εύφλεκτα υλικά) όταν χειρίζομαι μηχανήματα (δισκοπρίονο, αλυσοπρίονο, ηλεκτροσυγκόλληση, κλπ.) ή ανάβω ψησταριά, ή εξωτερικό ξυλόφουρνο, κάτω από συνθήκες ζέστης, ξηρασίας και ανέμου.

8. Να κάνω παρατήρηση ή και να επέμβω αν δω ότι οι ενέργειες κάποιου μπορούν να προκαλέσουν πυρκαγιά.

9. Να αναφέρω κάθε δασική πυρκαγιά που εντοπίζω στο Πυροσβεστικό Σώμα, στο τηλέφωνο 199, δίνοντας όσες πληροφορίες μου ζητηθούν (τα στοιχεία μου, πού είναι η πυρκαγιά, από πού την παρατηρώ, τι καίγεται, τι συνθήκες υπάρχουν, αν είδα κάτι ύποπτο ως προς την αιτία, κλπ).

10. Δεν πρέπει να θεωρήσω ότι «αφού φαίνεται τόσο ξεκάθαρα, κάποιος άλλος θα ειδοποίησε».

Η έκφραση «δασικός πλούτος» δεν είναι λεκτικό σχήμα. Τα δάση είναι πλούτος, σε οικονομικό επίπεδο, σε επίπεδο υγείας, σωματικής και ψυχικής, σε επίπεδο ανάσχεσης των αλλαγών του κλίματος του κόσμου που κληροδοτούμε στα παιδιά μας.

ΠΗΓΗ : ΑΠΕ