Αδικαιολόγητη κρίνει ο Συνήγορος του Καταναλωτή την επιβολή των αποκαλούμενων εξόδων «μελέτης» ή «φακέλου» ή «προέγκρισης» ή «διαχείρισης», καθώς και έξοδα με συναφείς διατυπώσεις κατά τη χορήγηση τραπεζικών δανείων. Συστήνει, παράλληλα, στα τραπεζικά ιδρύματα να απέχουν από τη χρέωσή τους στους καταναλωτές, εκτός αν πρόκειται για έξοδα υπέρ τρίτων (δικαστικά, δικηγορικά, έξοδα μηχανικού). Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Συνήγορος του Καταναλωτή, κ. Ευ. Ζερβέας, η εξέταση της πιστοληπτικής ικανότητας των υποψήφιων δανειοληπτών από τα τραπεζικά ιδρύματα θεωρείται αναπόσπαστο, όσο και επιβεβλημένο στάδιο της διαδικασίας χορήγησης δανείων. Και τούτο διότι αποσκοπεί, θεσμικά, στη γενική προστασία του πιστωτικού συστήματος από επισφαλή δάνεια αλλά και στην προάσπιση των συμφερόντων των καταθετών-πελατών, καθώς και των πιστωτών του εκάστοτε τραπεζικού οργανισμού.

«Η εγκριτική διαδικασία των δανείων, ανάλογα με το ύψος και τη σκοπούμενη χρήση τους, ενεργοποιεί διαφορετικές υπηρεσίες της κάθε τράπεζας και προϋποθέτει τη διεκπεραίωση σειράς ελέγχων και άλλων γραφειοκρατικών διατυπώσεων σε κλιμακωτά επίπεδα, ούτως ώστε να εξασφαλίζεται η ορθολογική χορήγησή τους», αναφέρεται στην ανακοίνωση. «Η διατήρηση μιας τέτοιας οργανωτικής δομής επισείει ένα εύλογο λειτουργικό κόστος για τα τραπεζικά ιδρύματα, το οποίο συνυπολογίζεται πάντοτε (μαζί με άλλους παράγοντες κόστους, επιχειρηματικού ρίσκου και κέρδους) στο επιτόκιο, με το οποίο χορηγούνται τα δάνεια στους καταναλωτές», προσθέτει ο κ. Ζερβέας. «Επομένως, η επιβολή- από τα τραπεζικά ιδρύματα- πρόσθετων εξόδων "μελέτης" ή "φακέλου" ή "προέγκρισης" ή "διαχείρισης", κατά τη χορήγηση δανείων, ισοδυναμεί ουσιαστικά με επαναχρέωση μέρους του λειτουργικού τους κόστους στους καταναλωτές, εφόσον το εν λόγω κόστος έχει, ήδη, ληφθεί υπόψη και έχει συμπεριληφθεί στο συμφωνημένο επιτόκιο», υπογραμμίζει. «Ζητείται, δηλαδή, κατ' αυτόν τον τρόπο από τους καταναλωτές, να πληρώσουν διπλά για τα λειτουργικά έξοδα των τραπεζικών ιδρυμάτων, τόσο μέσω του επιτοκίου, όσο και μέσω της χρέωσης "εξόδων φακέλου", ενώ δεν απολαμβάνουν κάποια επιπλέον ανταποδοτική υπηρεσία ή αγαθό», επισημαίνει ο Συνήγορος του Καταναλωτή.

Στις διατάξεις του νέου νόμου για τα αυθαίρετα, ο οποίος ψηφίστηκε προ ημερών από τη Βουλή, υπάγονται και οι αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις που βρίσκονται μέσα στον όγκο διατηρητέου κτιρίου, καθώς και οι προσθήκες καθ' ύψος, σε ποσοστό όμως που δεν υπερβαίνει το 10% της συνολικής δόμησης. Ειδικότερα για τη νομιμοποίηση, εκτός από τα δικαιολογητικά που απαιτούνται και για τις συμβατικές κατασκευές (π.χ., υπεύθυνη δήλωση, αριθμός και έτος οικοδομικής άδειας όπου υπάρχει, το εμβαδόν και η χρήση της αυθαίρετης κατασκευής κτλ.), πρέπει να υποβληθεί αίτηση στο αρμόδιο Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής (ΚΕΣΑ). Σε αυτήν πρέπει να επισυναφθούν φωτογραφίες και πλήρης αποτύπωση του κτιρίου, τοπογραφικό διάγραμμα, τεχνική έκθεση μηχανικού στην οποία να περιλαμβάνονται όλα τα ιστορικά στοιχεία του κτιρίου κτλ. Το ΚΕΣΑ μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών μπορεί να δεχθεί ή να απορρίψει την αίτηση με βάση τις μεταβολές στην αρχιτεκτονική και μορφολογική τυπολογία του διατηρητέου κτιρίου και την αισθητική ένταξη της αυθαίρετης κατασκευής ως προς το σύνολο του κτιρίου και του περιβάλλοντος χώρου. Μπορεί μάλιστα να επιβάλει την εκτέλεση εργασιών προσαρμογής του αυθαίρετου κτίσματος. Στην περίπτωση που απαιτείται έκδοση άδειας για τις εργασίες αυτές θα εκδίδεται χωρίς να προηγηθεί η καταβολή του προστίμου. Οι εργασίες προσαρμογής πρέπει να ολοκληρωθούν σε διάστημα έξι μηνών και η ορθή εκτέλεσή τους θα πιστοποιείται από την Πολεοδομία ή από ελεγκτή δόμησης. Μετά την εκτέλεση των εργασιών προσαρμογής το ΚΕΣΑ θα επανεξετάζει το αίτημα νομιμοποίησης και θα αποφαίνεται για την οριστική υπαγωγή των αυθαιρέτων κατασκευών ή χρήσεων στις ρυθμίσεις του νόμου. Ο νέος νόμος προβλέπει παρόμοια διαδικασία και για τη νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών ή χρήσεων σε κτίρια με νόμιμη οικοδομική άδεια τα οποία είναι χωροθετημένα στον περιβάλλοντα χώρο διατηρητέου κτιρίου, εφόσον δεν βρίσκονται σε επαφή με αυτό, με τη διαφορά ότι η αίτηση γίνεται στο αρμόδιο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής. Σε διατηρητέα κτίρια, καθώς και στον περιβάλλοντα χώρο τους, δεν επιτρέπεται η νομιμοποίηση πρόχειρων κατασκευών.